Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Często kocha się "z przerwami". To znaczy czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, "że można wytrzymać" i w ogóle myśli się mocno o czym innym.

Często kocha się "z przerwami". To znaczy czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, "że można wytrzymać" i w ogóle myśli się mocno o czym innym.

Dokładnie tak, jak możemy oślepnąć, gdyż mamy oczy, czy zostać sparaliżowani, bo jesteśmy zdolni do chodzenia, możemy cierpieć z powodu urojeń, gdyż próbujemy nadać otaczającemu światu sens. Być może schizofrenia jest najstraszliwszą chorobą dlatego, że trafia człowieka dokładnie w te zdolności, które czynią go człowiekiem, ale dlatego jest też najbardziej ludzką chorobą: gdybyśmy ciągle nie tworzyli sensu, nie bylibyśmy zdolni do szaleństwa.

Dokładnie tak, jak możemy oślepnąć, gdyż mamy oczy, czy zostać sparaliżowani, bo jesteśmy zdolni do chodzenia, możemy cierpieć z powodu urojeń, gdyż próbujemy nadać otaczającemu światu sens. Być może schizofrenia jest najstraszliwszą chorobą dlatego, że trafia człowieka dokładnie w te zdolności, które czynią go człowiekiem, ale dlatego jest też najbardziej ludzką chorobą: gdyby...

Pańskie pytania i sposób ich zadawania budzą, muszę przyznać, moje głębokie zaufanie. Ten, kto wie, o co pyta, jest tym, który mógłby już sobie odpowiedzieć.

Pańskie pytania i sposób ich zadawania budzą, muszę przyznać, moje głębokie zaufanie. Ten, kto wie, o co pyta, jest tym, który mógłby już sobie odpowiedzieć.

Uprawia ten rodzaj rzewnej niewinności, że nawet, gdy liże znaczek nikt sobie czegoś nie pomyśli.

Uprawia ten rodzaj rzewnej niewinności, że nawet, gdy liże znaczek nikt sobie czegoś nie pomyśli.

To umysł szaradzisty, umysł, który operuje odsyłaczami i przypisami jak nożem i widelcem. Umysł racjonalny i dyskursywny, samotny i sterylny. Umysł, który zdaje sobie ze wszystkiego sprawę, także i z tego, że niewiele rozumie; lecz porusza się szybko, bystry, inteligentny, elektroniczny impuls, bez ograniczeń, łącząc wszystko ze wszystkim, przekonany, że wszystko to coś razem znaczy, ale nie wiemy - co.

To umysł szaradzisty, umysł, który operuje odsyłaczami i przypisami jak nożem i widelcem. Umysł racjonalny i dyskursywny, samotny i sterylny. Umysł, który zdaje sobie ze wszystkiego sprawę, także i z tego, że niewiele rozumie; lecz porusza się szybko, bystry, inteligentny, elektroniczny impuls, bez ograniczeń, łącząc wszystko ze wszystkim, przekonany, że wszystko to coś razem z...

Z Tobą było inaczej. Ty ledwie stanąłeś w drzwiach; czasem na nowo ostrzyżony, a czasem trochę pijany albo z wędką - to było tak, jakby powietrze wpływało do mieszkania.

Z Tobą było inaczej. Ty ledwie stanąłeś w drzwiach; czasem na nowo ostrzyżony, a czasem trochę pijany albo z wędką - to było tak, jakby powietrze wpływało do mieszkania.

(...) Bez nas snów by nie było. Ten, bez którego nie byłoby jawy jest nieznany, a produkt jego bezsenności udziela się każdemu, kto się budzi. To nie sny są szalone, szalona jest jawa, choćby przez upór, z jakim trzyma się biegu wydarzeń. W snach żyje jeszcze nasz niedawno zmarły, cieszy się nawet zdrowiem i odzyskaną młodością. Jawa kładzie przed nami jego martwe ciało. Jawa nie cofa się ani o krok. Zwiewność snów powoduje, że pamięć łatwo otrząsa się z nich. Jawa nie musi bać się zapomnienia. Twarda z niej sztuka. Siedzi nam na karku, ciąży na sercu, wali się pod nogi. (...) ~ Jawa ...

(...) Bez nas snów by nie było. Ten, bez którego nie byłoby jawy jest nieznany, a produkt jego bezsenności udziela się każdemu, kto się budzi. To nie sny są szalone, szalona jest jawa, choćby przez upór, z jakim trzyma się biegu wydarzeń. W snach żyje jeszcze nasz niedawno zmarły, cieszy się nawet zdrowiem i odzyskaną młodością. Jawa kładzie przed nami jego martwe ciało. Jawa ...

Postulat: jedna osobowość - jeden człowiek wydawał mi się zawsze zbyt minimalistyczny. Miałam skłonność do zamazywania oczywistości, poddawania w wątpliwość niezbitych argumentów - to był nawyk, perwersyjna joga mózgu, subtelna przyjemność doznawania wewnętrznego ruchu.

Postulat: jedna osobowość - jeden człowiek wydawał mi się zawsze zbyt minimalistyczny. Miałam skłonność do zamazywania oczywistości, poddawania w wątpliwość niezbitych argumentów - to był nawyk, perwersyjna joga mózgu, subtelna przyjemność doznawania wewnętrznego ruchu.