Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka na początku zapowiadała się ciekawie, nieco melancholijnie. Niestety im dalej czytałam, tym bardziej byłam zniechęcona i znużona. Głębokie przemyślenia mieszają się z banalnością, chwilami są przydługawe, wplatane w momenty, w których najchętniej bym je ominęła. Bohaterowie nie budzili mojej sympatii, co więcej, im bardziej ich poznawałam tym większą niechęć do nich czułam. Sytuacje w których się znajdowali są według mnie przerysowane a ich uczuciowość zanadto, wręcz nieprawdopodobnie wybujała. Książka nic nie wnosi, jak dla mnie jest zupełnie przeciętna.

Książka na początku zapowiadała się ciekawie, nieco melancholijnie. Niestety im dalej czytałam, tym bardziej byłam zniechęcona i znużona. Głębokie przemyślenia mieszają się z banalnością, chwilami są przydługawe, wplatane w momenty, w których najchętniej bym je ominęła. Bohaterowie nie budzili mojej sympatii, co więcej, im bardziej ich poznawałam tym większą niechęć do nich...

Mimo swoich początkowych niepewności ( w końcu tytuł "Igrzyska śmierci" jest ostatnio bardzo rozsławiony i nie kojarzy się raczej z wybitną pozycją) to sięgnęłam po tę lekturę (audiobook) i nie zawiodłam się.
Książka wzbudziła we mnie ogromne emocje. Wizja odhumanizowanego świata była dla mnie przekonująca i wiarygodna. Idealnie mogłam sobie wyobrazić cierpienie i zwierzęcy strach trybutów. Pierwszoosobowa narracja pozwoliła mi wyjątkowo obrazowo przedstawić sobie przeżycia głównej bohaterki, towarzyszyć jej w każdej sytuacji i stworzyć z nią swoistą więź.
W książce występuje mnóstwo zwrotów akcji, sytuacji w których serce przyspiesza. Po takiej dawce wrażeń każdy ma ochotę na ulgę i kojące zakończenie. Niestety wzbudziło ono we mnie niedosyt i ostatnie zdarzenia zanadto skupiły się wg mnie wokół tego, co wcale nie było najważniejsze. Ciężko stwierdzić, czy niedosyt po zakończeniu lektury jest wadą czy zaletą, gdyż nie daje o sobie zapomnieć, skłania do dalszych rozważań nad losami bohaterów.
Książka jest godna uwagi nie tylko na zaskakujące losy bohaterów, które choć niezwykłe, chwilami są przesadzone, ale także ze względu na ukazaną w niej antyutopię. Skłania do refleksji, wzbudza niepokój i chwilami grozę. Myślę, że spodoba się nie tylko młodzieży, ale i starszym czytelnikom.

Mimo swoich początkowych niepewności ( w końcu tytuł "Igrzyska śmierci" jest ostatnio bardzo rozsławiony i nie kojarzy się raczej z wybitną pozycją) to sięgnęłam po tę lekturę (audiobook) i nie zawiodłam się.
Książka wzbudziła we mnie ogromne emocje. Wizja odhumanizowanego świata była dla mnie przekonująca i wiarygodna. Idealnie mogłam sobie wyobrazić cierpienie i zwierzęcy...

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej ksiązki. Trzeba przyzanć, że jest ciekawa, ma swój klimat (duży dom nieco przypomniał mi nastórj z "Tajemniczego ogrodu"), ale nie do końca rozumiem autorkę w kwsetii przedstawienia przez nią dzieci, a dokładniej straszej dwójki rodzeństwa. Przedstawia ich wszystkich jako istoty niewinne, czyste, a jednocześnie "piętnuje" je seksualnymi przesłankami, przypisuje im bardzo dwuznaczne zachowania. Nie jest to dla mnie zbyt realistyczny i przekonywujący obraz dziecka. Ta historia nie do końca zdołała mnie "złapać za serce", a wzbudziła we mnie sporo niesmacznych wrażeń.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej ksiązki. Trzeba przyzanć, że jest ciekawa, ma swój klimat (duży dom nieco przypomniał mi nastórj z "Tajemniczego ogrodu"), ale nie do końca rozumiem autorkę w kwsetii przedstawienia przez nią dzieci, a dokładniej straszej dwójki rodzeństwa. Przedstawia ich wszystkich jako istoty niewinne, czyste, a jednocześnie "piętnuje" je seksualnymi...