Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zakończenie rozbiło moje serce na malutkie kawałeczki.. Nie mogę ochłonąć, to jest pierwsza książka od dawna podczas której płakałam.

Zakończenie rozbiło moje serce na malutkie kawałeczki.. Nie mogę ochłonąć, to jest pierwsza książka od dawna podczas której płakałam.

Ok, moja pierwsza przeczytana książka z tego gatunku, więc nie mam za bardzo do czego porównać. Jednak spodobała mi się, więc pewnie sięgnę jeszcze po takie. A co do fabuły - o matko, nie podziewałam się takiego obrotu sprawy z Umbertem na czele. To rozwaliło mi psychikę na ten jeden/dwa wieczory. Do końca byłam przekonana, że tak! A tu taki bezczelny zwrot akcji..

Ok, moja pierwsza przeczytana książka z tego gatunku, więc nie mam za bardzo do czego porównać. Jednak spodobała mi się, więc pewnie sięgnę jeszcze po takie. A co do fabuły - o matko, nie podziewałam się takiego obrotu sprawy z Umbertem na czele. To rozwaliło mi psychikę na ten jeden/dwa wieczory. Do końca byłam przekonana, że tak! A tu taki bezczelny zwrot akcji..

Ja, jako mieszkanka Krakowa - phi, Nowej Huty! - twierdzę, że nieco się pogubiłam w tej książce. Jej mieszkańcy (huty, nie książki) przedstawieni zostali jako dresy z maczugami. No a przynajmniej tacy by byli, gdyby mieszkali dalej mieszkali na powierzchni. Zawsze mnie to śmieszy :) Takie urocze stereotypy, czasem prawdziwe.
Wracając do książki - strasznie mi się podobała. Chociaż przez większość czasu naprawdę nie byłam pewna gdzie jesteśmy. Przydałaby się taka wkładka, jaka jest w Metro 2033. Polubiłam i Marcina, i Wesołego. Tego Szarego, niezauważalnego również. Jednak najmocniejszym ciosem było zakończenie książki. Takie niespodziewane. Zakończenie na miarę Gry o Tron :)
Poza tym, ośmielam się stwierdzić, że ta książka jest jedną z najlepszych w Uniwersum, a może i najlepszą? No, w każdym razie może konkurować z Metrem.

Ja, jako mieszkanka Krakowa - phi, Nowej Huty! - twierdzę, że nieco się pogubiłam w tej książce. Jej mieszkańcy (huty, nie książki) przedstawieni zostali jako dresy z maczugami. No a przynajmniej tacy by byli, gdyby mieszkali dalej mieszkali na powierzchni. Zawsze mnie to śmieszy :) Takie urocze stereotypy, czasem prawdziwe.
Wracając do książki - strasznie mi się podobała....