Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli oceniać "Metro 2035" jako samodzielną powieść fabularną, jako beletrystykę, to jest całkiem niezła. Czyta się łatwo i dość przyjemnie.

Jeśli oceniać "Metro 2035" jako trzecią część cyklu to wypada tragicznie. Narracja, świat, i bohaterowie tak bardzo różnią się od tych których poznaliśmy, że aż autor usprawiedliwia tę niespójność ustami postaci.
W zasadzie nie ma dobrego fabularnego powodu by akcja tej powieści działa się w znanym nam metrze.
Powód jest polityczny. Glukhovsky wykorzystał popularność uniwersum by, ze swoją krytyką sytuacji w Rosji, dotrzeć do większego grona odbiorców.

Jeśli oceniać "Metro 2035" jako (przy)powieść polityczną to niestety jest ono słabe. Wykorzystany symbolizm jest bardzo jaskrawy i nachalny. Zdecydowanie zbyt nachalny, według mnie. Już wolałbym żeby powieść zawierała krytykę napisaną wprost, niż te wymuszone alegorie.

Wykorzystanie popularności "Metra" by wepchnąć czytelnikom pamflet polityczny jest prawdopodobnie słusznym posunięciem ze strony Glukhovskiego. Rozumiem że walczy o przyszłość swojego kraju takimi środkami jakie ma do dyspozycji autor.
Jednak książka jest reklamowana jako powieść science-fiction i tak ją oceniam.
I według tego kryterium, niestety nie daje rady się obronić.

W trakcie lektury nasuwały mi się skojarzenia z prozą Stanisława Lema. Duża część jego dorobku to zakamuflowana krytyka ustroju komunistycznego. Jednak nawet jeśli jest się zupełnie nieświadomym tej płaszczyzny politycznej (ja dość długo byłem), to i tak utwory Lema pozostają zupełnie dobrą lekturą.
Natomiast "Metro 2035" pozbawione tła politycznego jest zwyczajnie kiepskie, wiele scen traci sens. Za kilkadziesiąt lat, jeśli scena polityczna diametralnie się zmieni, czytelnicy będą się zastanawiać "O co tutaj chodzi? Przecież to jakaś parodia" i będą musieli z internetu dowiadywać się jak mają rozumieć tę książkę.

Jeśli oceniać "Metro 2035" jako samodzielną powieść fabularną, jako beletrystykę, to jest całkiem niezła. Czyta się łatwo i dość przyjemnie.

Jeśli oceniać "Metro 2035" jako trzecią część cyklu to wypada tragicznie. Narracja, świat, i bohaterowie tak bardzo różnią się od tych których poznaliśmy, że aż autor usprawiedliwia tę niespójność ustami postaci.
W zasadzie nie ma...

Dla mnie jest to dzieło wybitne. Piękne w bardzo negatywnym sensie. Znam oczywiście inne lektury na temat życia w kieracie, jednak z tak barwną metaforą dość rzadko udaje mi się spotkać.
Marcin Kwaśny doskonale oddał wizję Ilony, chyba faktycznie musiał wejść na jakiś czas w jej skórę.

Jedna z dosłownie kilku pozycji których potrzeba mi wiele egzemplarzy by móc je rozdawać znajomym.

Dla mnie jest to dzieło wybitne. Piękne w bardzo negatywnym sensie. Znam oczywiście inne lektury na temat życia w kieracie, jednak z tak barwną metaforą dość rzadko udaje mi się spotkać.
Marcin Kwaśny doskonale oddał wizję Ilony, chyba faktycznie musiał wejść na jakiś czas w jej skórę.

Jedna z dosłownie kilku pozycji których potrzeba mi wiele egzemplarzy by móc je rozdawać...

Jeżeli macie, tak jak bohaterowie, około 13 lat, to zdecydowanie polecam. Przyjemna i rozwijająca lektura.

Jeżeli macie, tak jak bohaterowie, około 13 lat, to zdecydowanie polecam. Przyjemna i rozwijająca lektura.