Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A potem przyjdzie śmierć: wszystko rozwiązując niczego nie wyjaśni. Odejdziemy tak, jakeśmy żyli: osobno. Świat nasz własny i jedyny musi nam wystarczyć do śmierci i po śmierci. Byle tylko nie zgłębiać tej myśli do końca, byle tylko nie przemyśleć tego fizycznie. Obumieranie rąk, mącenie się myśli, sen wieczysty przeżyty naprawdę: wtedy chwyta paroksyzm piekielnego, kurczowego strachu. Odejdziemy tak, jakeśmy naprawdę żyli: osobno. Zawsze pomiędzy potwornie wielkim światem i potwornie wielkim niebem, samotni.

A potem przyjdzie śmierć: wszystko rozwiązując niczego nie wyjaśni. Odejdziemy tak, jakeśmy żyli: osobno. Świat nasz własny i jedyny musi na...

Spróbujcie z koloru moich słów odgadnąć, kim jestem".

Spróbujcie z koloru moich słów odgadnąć, kim jestem".

Ludzie przez całe życie są uwięzieni w wiecznej teraźniejszości, między mgłami przeszłości a morzem cienia, które jest wszystkim, co wiemy o przyszłych dniach. Niektóre ćmy przeżywają całe swe życie w jeden dzień, ale ten krótki okres z pewnością wydaje się im równie długi, jak nam lata i dziesięciolecia.

Ludzie przez całe życie są uwięzieni w wiecznej teraźniejszości, między mgłami przeszłości a morzem cienia, które jest wszystkim, co wiemy o...

Wiedzieć" znaczy "pamiętać, że się widziało". "Widzieć" znaczy "wiedzieć bez odwoływania się do pamięci".

Wiedzieć" znaczy "pamiętać, że się widziało". "Widzieć" znaczy "wiedzieć bez odwoływania się do pamięci".

...poruszali się oni po omacku niby kochankowie, którzy utraciwszy w czasie długiej rozłąki wzrok, upewniają się nawzajem bojaźliwymi dotknięciami rąk o swej namacalnej obecności aż do chwili, gdy nauczywszy się nareszcie na pamięć nowej mowy swych uczuć, muszą się rozstać na powrót.

...poruszali się oni po omacku niby kochankowie, którzy utraciwszy w czasie długiej rozłąki wzrok, upewniają się nawzajem bojaźliwymi dotkni...

Jeżeli nie istnieje żadna wieczna świadomość w człowieku, jeżeli na dnie wszystkiego czai się tylko dziko działająca moc, która kłębiąc się w wirze ciemnych namiętności zrodziła wszystko to, co było wielkie, i to, co nie miało żadnego znaczenia, jeżeli pustka bezdenna i nigdy nie nasycona kryje się pod wszystkim, czymże innym staje się życie, jeśli nie rozpaczą?

Jeżeli nie istnieje żadna wieczna świadomość w człowieku, jeżeli na dnie wszystkiego czai się tylko dziko działająca moc, która kłębiąc się ...

Cóż będę robił? W środku wielkiego nieporządku ciągle uważam się za chorągiewkę na dachu, która po nie kończących się obrotach musi w końcu wskazać północ, południe. Porównywanie kogoś do chorągiewki na dachu zdradza brak wyobraźni: widzi się tylko obroty, nie zaś intencje: koniec strzałki, który chce zatrzymać się i pozostać w strudze wiatru.

Cóż będę robił? W środku wielkiego nieporządku ciągle uważam się za chorągiewkę na dachu, która po nie kończących się obrotach musi w końcu ...

Ktoś, kto rządzi biegiem spraw, tymi samymi postaciami obsadza, jak widać, wszystkie role. Może ze zwykłego lenistwa, a może dlatego, że szczegóły nie robią światu różnicy.

Ktoś, kto rządzi biegiem spraw, tymi samymi postaciami obsadza, jak widać, wszystkie role. Może ze zwykłego lenistwa, a może dlatego, że szc...

Może nic nie jest w stanie zgasić tęsknoty miłości, może wędruje ona w ciemności przez całą wieczność. Jak światło martwych gwiazd.

Może nic nie jest w stanie zgasić tęsknoty miłości, może wędruje ona w ciemności przez całą wieczność. Jak światło martwych gwiazd.