Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiele książek udało mi się w życiu przeczytać. Niektóre były dobre, bardzo dobre, inne nie zasługują nawet na skomentowanie, ale jeszcze żadna nie wywarła na mnie tak ogromnego wrażenia jak "Podziemny Krąg". Jest to jedna z lektur, o której powiedzenie 'fajna' bądź też 'dobra' to dla mnie świętokradztwo.

Palahniuk, ze znaną sobie lekkością i czarnym humorem, opowiada niesamowitą historię człowieka trawionego przez bezsenność. Jedyną ulgą w jego dolegliwości jest płacz. Oczyszcza on naszego bohatera i pozwala na odpoczynek. Udaje się więc na spotkania dla ludzi nieuleczalnie chorych, gdyż jak sam twierdzi 'ludzie słuchają cię tylko wtedy, kiedy myślą, że umierasz'.
Nasz Bezimienny ma też pracę, która niezbyt go zadowala. Wiele czasu spędza w samolocie, przez co traci poczucie rzeczywistości i czasu. Pewnego dnia w trakcie kolejnej podróży spotyka niejakiego Tylera Durdena. Nie ma jednak pojęcia, jak bardzo ten mężczyzna namiesza w jego dotychczasowym życiu...

Pod pozorną powłoką brutalności i bryzgającej dookoła krwi, kryje się piękna historia o docieraniu do samego siebie i docenieniu piękna świata. Utwór pokazuje, że w pogoni za dobrami materialnymi coraz częściej zapominamy o czymś ważnym. Zamiast rodziną i przyjaciółmi, otaczamy się przedmiotami – przywiązujemy się do nich i nadajemy im cechy ludzkie, w ich ‘ramionach’ pocieszamy się. To chore odwrócenie proporcji może być tragiczne w skutkach, czego świadkami stajemy się czytając „Fight Club”. Dowiadujemy się też, iż dopiero człowiek kompletnie zbrukany, nie posiadający niczego, znajdujący się na prawdziwym dnie jest tak naprawdę wolny. Mimo, że nie do końca zgadzam się z tą tezą, sądzę, iż jest w niej ziarenko prawdy.

Po przeczytaniu utworu Chucka Palahniuka długo nie mogłam się pozbierać. Czułam się dosłownie zmiażdżona. Dzięki tej książce zaczęłam widzieć rzeczy, na które kiedyś nie zwracałam uwagi. Sądzę, że Palahniuk to taki specyficzny turpista i wielu ludziom nie odpowiada jego styl, aczkolwiek uważam „Podziemny Krąg” za książkę, którą powinien przeczytać każdy. Moim zdaniem składnia do refleksji bardziej niż niektóre „natchnione” powieści rodem z kanonu lektur szkolnych bądź tych, wychodzących spod pióra Paolo Coelho.

Wiele książek udało mi się w życiu przeczytać. Niektóre były dobre, bardzo dobre, inne nie zasługują nawet na skomentowanie, ale jeszcze żadna nie wywarła na mnie tak ogromnego wrażenia jak "Podziemny Krąg". Jest to jedna z lektur, o której powiedzenie 'fajna' bądź też 'dobra' to dla mnie świętokradztwo.

Palahniuk, ze znaną sobie lekkością i czarnym humorem, opowiada...