Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z mitem o Herkulesie jako inspiracji do napisania powieści to bym nie przesadzała. Myślałam, że będzie więcej tego motywu. To, co mnie wkurzało(czytałam na Legimi) to brak ponumerowania rozdziałów. Nie znajdzie się takich słów jak rozdział 1,2,3 itd. tylko po prostu imię bohatera opowiadającego. Niby taka pierdoła, ale jednak przeszkadzała mi w czytaniu. Dodatkowo uważam, że książka powinna mieć jeszcze co najmniej 50-100 stron więcej, ponieważ akcja powinna być bardziej rozpisana(z drugiej strony dość ciężko mi się czytało ją). Nie powaliła i na pewno do niej nie wrócę

Z mitem o Herkulesie jako inspiracji do napisania powieści to bym nie przesadzała. Myślałam, że będzie więcej tego motywu. To, co mnie wkurzało(czytałam na Legimi) to brak ponumerowania rozdziałów. Nie znajdzie się takich słów jak rozdział 1,2,3 itd. tylko po prostu imię bohatera opowiadającego. Niby taka pierdoła, ale jednak przeszkadzała mi w czytaniu. Dodatkowo uważam,...

Pierwsze skojarzenie jakie przychodzi mi na myśl to marna podróbka Układu od Elle Kennedy. Nie zdziwiłoby mnie, gdyby G.R. wzorowała się na opowieści o hokeiście z Briar. O ile tamtą uwielbiam, tak ta mi nie podeszła. Jakbym chciała czytać tego typu książkę to ponownie sięgnęłabym po Elle, a nie Grace. Zapamiętam ją właśnie jako marną inspirację/podróbkę

Pierwsze skojarzenie jakie przychodzi mi na myśl to marna podróbka Układu od Elle Kennedy. Nie zdziwiłoby mnie, gdyby G.R. wzorowała się na opowieści o hokeiście z Briar. O ile tamtą uwielbiam, tak ta mi nie podeszła. Jakbym chciała czytać tego typu książkę to ponownie sięgnęłabym po Elle, a nie Grace. Zapamiętam ją właśnie jako marną inspirację/podróbkę

Do tej autorki mam sentyment, ponieważ hostoria Anastasii i Christiana była moim pierwszym romansem. Kiedy wyszedł Mister bardzo spodobała mi się ta książka. Była idealnie napisana(pomijając tempo akcji zdecydowanie za szybkie i nawet jeszcze szybsze niż 50TG), fabuła skończyła się w takim miejscu, że z jednej strony nie potrzebowałabym drugiej części, ale myślałam też, że spoko by było, gdyby takowa powstała.

Niestety, Missus jest moim zdaniem słabe z prostego powodu - fabuła jest mdła. W tej książce nic ciekawego się nie dzieje, nie ma żadnego zwrotu akcji. Trochę tak, jakby autorce zaczęło brakować kasy ze sprzedaży innych książek i musiałaby cokolwiek wymyślić, żeby pieniądze się zgadzały. Szkoda naprawdę, bo po tom pierwszy sięgałam kilka razy i za każdym razem sprawiał mi frajdę. Tutaj nic takiego nie ma

Do tej autorki mam sentyment, ponieważ hostoria Anastasii i Christiana była moim pierwszym romansem. Kiedy wyszedł Mister bardzo spodobała mi się ta książka. Była idealnie napisana(pomijając tempo akcji zdecydowanie za szybkie i nawet jeszcze szybsze niż 50TG), fabuła skończyła się w takim miejscu, że z jednej strony nie potrzebowałabym drugiej części, ale myślałam też, że...