Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W “Rycerzu” poznajemy młodego łucznika Thomasa, którego wioska zostaje napadnięta przez francuskie wojsko. Jego rodzice zostają zabici, a tajemniczy rycerz kradnie z pobliskiego kościoła świętą relikwię - włócznię Świętego Jerzego. Thomas postanawia pomścić śmierć swoich rodziców i odzyskać skradzioną relikwię. Chłopak przyłącza się do angielskiej armii. Z czasem okazuje się, że istnieje relikwia cenniejsza od włóczni - Święty Graal i to od Thomasa zależy czy ją zdobędzie i ochroni obecny porządek świata.

Bernard Cornwell stworzył kolejną niesamowitą historię, która opiera się na prawdzie historycznej. I uwierzcie mi lub nie, ale robi to świetnie. Na początku trudno było mi się wczuć w tę historię, ale miałam podobnie czytając inną serię tego autora i wiedziałam, że potrzebuję dać tej książce czas, aby mnie oszołomiła. I nie wiem, w którym momencie coraz trudniej było odłożyć mi ją odłożyć. Czytałam ją z zapartych tchem. Książka głównie opiera się na scenach batalistycznych, które są tak mistrzowsko napisane, że działają na wyobraźnię, ale nie tylko. To również historia z delikatnymi wątkami miłosnymi, przyjacielskimi, z wątkami, które dotykają takich tematów jak moralność. Bernard Cornwell nie przedstawia poprzedniego wieku w idealistyczny sposób. Tu bycie rycerzem nie zawsze oznaczało bycie dobrym, odważnym i uczciwym. Większość mężczyzn wykorzystywała swoją pozycję do czynienia okrutnych rzeczy. Trzeba mieć też na uwadze, że ta książka nie jest dla wszystkich, w średniowieczu gwałty i zabijanie były na porządku dziennym. Zresztą i główny bohater na pierwszych stronach powieści nie zaimponował mi pewną sytuacją, ale Thomas to postać, która rozwija się na naszych oczach. Ewoluuje, zmienia swój sposób myślenia i postępowania. Stopniowo poznaje prawdę o sobie i o swoim pochodzeniu. Odkrywa kim naprawdę jest i jaki jest jego cel w życiu.
“Rycerz” to wciągająca książka dla fanów powieści, które w dużej mierze są oparte na faktach, z odrobiną fikcji, z ciekawie wykreowanymi bohaterami.

W “Rycerzu” poznajemy młodego łucznika Thomasa, którego wioska zostaje napadnięta przez francuskie wojsko. Jego rodzice zostają zabici, a tajemniczy rycerz kradnie z pobliskiego kościoła świętą relikwię - włócznię Świętego Jerzego. Thomas postanawia pomścić śmierć swoich rodziców i odzyskać skradzioną relikwię. Chłopak przyłącza się do angielskiej armii. Z czasem okazuje...

“Nie wszystko jest czarne lub białe. Najtrudniejsze decyzje często zapadają pośród różnych odcieni szarości (..)”
Hadley miała tylko 8 lat, kiedy w tragicznych okolicznościach los połączył jej ścieżkę z Hunt’em. Po kilku latach kobieta sprawi, że Hunt z dnia na dzień będzie musiał przeorganizować swoje życie. Kiedy wszystko zacznie się układać, w jego życiu ponownie pojawi się rudowłosa piękność, aby odzyskać to, co utraciła.


“Pisane z żalem” Aly Martinez, to książka, która już samym tytułem obiecuje historię emocjonalną i poruszającą serce, a jeśli ktoś zna poprzednie tytuły tej autorki może mieć pewność, że tak będzie. Książka jest wciągająca, nie tylko ze względu na fabułę, ale również z powodu postaci. Początkowo Hadley nie przypadła mi do gustu. Nie można kogoś zostawić i wrócić jakby to wydarzenie nie miało wyjścia. Nie można być dla kogoś tylko w połowie. Jednak z czasem zostają wyjaśnione motywy jej działania, poznajemy ją również lepiej. Jej siłę, ale też wrażliwość i humor. Z kolei Hunt to bardzo pozytywna postać. Troskliwy, wyrozumiały i zabawny. Obydwoje z bohaterów mierzą się ze swoimi traumami i z poczuciem winy, a kiedy znów ich ścieżki się ze sobą łączą tych emocji jest o wiele więcej. Również wspólnego przyciągania. To historia o wybaczeniu, o traumach, które wpływają na życie nasze i innych osób. Również o trudnych wyborach i ich konsekwencjach i w końcu o miłości w różnej postaci. Nie brak tu emocjonalnych momentów, ale również tych, które są okraszone dawką humoru. Historia stworzona przez Aly Martinez jest stworzona dla czytelników, które lubią wciągające historie miłosne.

“Nie wszystko jest czarne lub białe. Najtrudniejsze decyzje często zapadają pośród różnych odcieni szarości (..)”
Hadley miała tylko 8 lat, kiedy w tragicznych okolicznościach los połączył jej ścieżkę z Hunt’em. Po kilku latach kobieta sprawi, że Hunt z dnia na dzień będzie musiał przeorganizować swoje życie. Kiedy wszystko zacznie się układać, w jego życiu ponownie pojawi...

Tillie Cole należy do autorek, po które książki sięgam chętnie. Kiedy pojawił się “Raphael” nie miałam wątpliwości, że będę chciała tę książkę przeczytać. Tak, ta historia nie jest dla wszystkich, ale dla takich, którzy potrafią z ciemności wyciągać światło, którzy starają się dostrzec w ludziach dobro i potrafią w jakiś sposób zrozumieć działania bohaterów i to jaki wpływ miała na nich przeszłość.

Poznajemy tu siedmiu mężczyzn, którzy zostali nazwani na cześć Archaniołów. Mężczyzn, którzy jako dzieci byli torturowani i doświadczali niewyobrażalnego bólu. Mężczyzn, którzy jako dzieci nie otrzymali właściwej pomocy i stali się zabójcami, pozbawionymi uczuć i współczucia. Kierowała nimi żądza krwi. Jednym z nich jest Raphael, który uwodził nikczemne kobiety. Swoje ofiary dusi. Jednak wciąż czeka na tę właściwą, dzięki której spełni swoją fantazję. I wtedy na jego drodze pojawia się Maria, jak anioł o długich blond włosach. Włosach, które chętnie chciałby zacisnąć na jej gardle.

Kiedy zobaczyłam ostrzeżenie na tyle okładki, pomyślałam, że i moje granice zostaną przekroczone. Jednak nie, chociaż nie ukrywam, że to mocna książka. Mocna pod względem ukazania kościoła jako fanatyzmu w najbardziej okrutnej postaci i rzeczy, których dopuszczali się ludzie, którzy powinni być wsparciem i drogowskazem, a tak naprawdę okazali się katami. Tillie Cole kolejny raz pokazuje, że w powieściach dark również potrafi się odnaleźć. Tu jest duży ładunek emocjonalny. Nie brak okrucieństwa, niebezpieczeństwa i cierpienia. To co jest dla mnie wyznacznikiem dobrej książki, to oprócz emocji również złożoność postaci, to, że nie są prości, że aby lepiej ich zrozumieć trzeba się postarać. I taki jest Raphael, z jednej strony to zabójca, ale im lepiej go poznajemy, szczególnie w relacjach z Marią, można dostrzec też jego kruchość. Z kolei główna bohaterka, pomimo swojej delikatności, to silna kobieta, która również doświadczyła ogrom bólu Jednak nie tylko oni wybijają się w tej powieści, lecz również Gabriel, dzięki któremu poznajemy początek historii.

“Raphael” to powieść pełna mroku, ale w tym wszystkim znajduje się miejsce na przyjaźń, miłość i poświęcenie. To również historia pokazująca, że w każdej brzydocie można znaleźć piękno; że zasługujemy na kogoś, kto pokaże nam naszą wartość i przywróci wiarę w to, że każda dusza zasługuje na miłość, a szczególnie te, które zaznały najwięcej bólu.

Tillie Cole należy do autorek, po które książki sięgam chętnie. Kiedy pojawił się “Raphael” nie miałam wątpliwości, że będę chciała tę książkę przeczytać. Tak, ta historia nie jest dla wszystkich, ale dla takich, którzy potrafią z ciemności wyciągać światło, którzy starają się dostrzec w ludziach dobro i potrafią w jakiś sposób zrozumieć działania bohaterów i to jaki wpływ...