Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Nie zakochałeś się jeszcze we właściwiej osobie? -Niestety, moją jedyną miłością pozostaję ja sam. -Przynajmniej nie martwisz się odrzuceniem, chłopcze. -Niekoniecznie. Od czasu do czasu się odtrącam, żeby było ciekawiej.

-Nie zakochałeś się jeszcze we właściwiej osobie? -Niestety, moją jedyną miłością pozostaję ja sam. -Przynajmniej nie martwisz się odrzuceniem, chłopcze. -Niekoniecznie. Od czasu do czasu się odtrącam, żeby było ciekawiej.

Zawsze trzeba być ostrożnym z książkami i z tym, co w nich jest, bo słowa mają moc zmieniania ludzi.

Zawsze trzeba być ostrożnym z książkami i z tym, co w nich jest, bo słowa mają moc zmieniania ludzi.

Kiedy łamiesz zasady, łam je mocno i na dobre.

Kiedy łamiesz zasady, łam je mocno i na dobre.

Niestety, człowiek najbardziej nienawidzi kogoś, na kim mu kiedyś zależało.

Niestety, człowiek najbardziej nienawidzi kogoś, na kim mu kiedyś zależało.

Umysł zaś potrzebuje książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia, jeśli ma oczywiście zachować ostrość.

Umysł zaś potrzebuje książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia, jeśli ma oczywiście zachować ostrość.

Ludzie nie rodzą się dobrzy albo źli. Rodzą się z pewnymi skłonnościami, ale liczy się sposób, w jaki żyją. I to, jakich ludzi poznają.

Ludzie nie rodzą się dobrzy albo źli. Rodzą się z pewnymi skłonnościami, ale liczy się sposób, w jaki żyją. I to, jakich ludzi poznają.

Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.

Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.

Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą. I bez tego będą cię prześladować.

Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą. I bez tego będą cię prześladować.

I przysięgam, w tamtej chwili byliśmy nieskończonością.

I przysięgam, w tamtej chwili byliśmy nieskończonością.

Pamiętaj,przyszłość zaczyna się dziś

Pamiętaj,przyszłość zaczyna się dziś

Smutne zapatrywanie [...]. Z kłamstwa robi się istotę porządku świata.

Smutne zapatrywanie [...]. Z kłamstwa robi się istotę porządku świata.

Gatsby wierzył w zielone światło, w orgiastyczną przyszłość, która rok po roku ucieka przed nami. Wymknęła się nam wówczas, lecz to nie ma znaczenia - jutro popędzimy szybciej, otworzymy ramiona szerzej... I pewnego pięknego poranka... Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.

Gatsby wierzył w zielone światło, w orgiastyczną przyszłość, która rok po roku ucieka przed nami. Wymknęła się nam wówczas, lecz to nie ma znaczenia - jutro popędzimy szybciej, otworzymy ramiona szerzej... I pewnego pięknego poranka... Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.