Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzieło przeczytane znowu ze względu na studia filologiczne. Pośmieszkuję sobie, ale widzę tutaj idealną alegorię odnośnie początkujących pisarzy, ich recenzentów i czytelników. Pisarz (Lear) wydaje dzieło i prosi recenzentów (Regan i Goneril)oraz czytelników (Cordelia) o wydanie opinii, czym zyskają sobie jego przychylność (podział królestwa). Recenzenci rozpływają się w nieszczerych zachwytach i zyskują przychylność autora, podczas gdy wierny czytelnik, który był przy autorze od początku, nie potrafi mu schlebiać, przez co dostaje po d... (zostaje wydziedziczony i wygnany). Niestety, kiedy autor w końcu zdaje sobie sprawę, że intencje recenzentów były nieszczere i najczęściej motywowane chęcią zdobycia kolejnej darmowej książki, podczas gdy to opinia czytelnika jest tak naprawdę najcenniejsza i najbardziej autentyczna, jest już za późno i rozgrywa się wielka szekspirowska tragedia. Kurtyna!

Dzieło przeczytane znowu ze względu na studia filologiczne. Pośmieszkuję sobie, ale widzę tutaj idealną alegorię odnośnie początkujących pisarzy, ich recenzentów i czytelników. Pisarz (Lear) wydaje dzieło i prosi recenzentów (Regan i Goneril)oraz czytelników (Cordelia) o wydanie opinii, czym zyskają sobie jego przychylność (podział królestwa). Recenzenci rozpływają się w...

Studia filologiczne mają to do siebie, że zmuszają do spojrzenia na książkę w analityczny sposób. Dickensowi za opisanie problemów ówczesnego społeczeństwa (Rewolucja industrialna! Wykorzystywanie robotników! Hierarchia społeczna! Patriarchat! Małżeństwa z rozsądku! Rozum ponad emocje!)należy się 10/10 lub 100%, jak kto woli. Jednak poza czysto technicznymi aspektami książkę czyta się dobrze i można wyciągnąć z niej mądre wnioski - nie samym majątkiem człowiek żyje, poza suchymi faktami potrzebne są emocje, a miłość osładza życie, bez względu na to, jak trudne by w danym momencie było.

Studia filologiczne mają to do siebie, że zmuszają do spojrzenia na książkę w analityczny sposób. Dickensowi za opisanie problemów ówczesnego społeczeństwa (Rewolucja industrialna! Wykorzystywanie robotników! Hierarchia społeczna! Patriarchat! Małżeństwa z rozsądku! Rozum ponad emocje!)należy się 10/10 lub 100%, jak kto woli. Jednak poza czysto technicznymi aspektami...

„Naznaczeni” to prequel serii Signum Sanguinem autorstwa młodej polskiej autorki, Evanny Shamrock. Jest to bardzo ważna i potrzebna część do zrozumienia bohaterów powieści. Tym razem spotykamy się z czwórką Wybrańców znanych nam z poprzednich tomów – jednak tym razem ich historie zostały rozwinięte i szczegółowo opisane – od dzieciństwa do momentu, w którym się spotkali i rozpoczęli swoją misję.
„Naznaczeni” mają podział na 4 księgi. W pierwszej, zatytułowanej „Wątpiący Myśliciel”, poznajemy Eliasza, który na początku był zupełnie inny, niż w pozostałych częściach serii. Ten syn miejscowych bogaczy i przedsiębiorców był egoistyczny, zapatrzony w siebie i szukający zysku kosztem innych. Jednak jego Dar nie pozwolił mu zatracić się w prowadzącym donikąd labiryncie życia doczesnego. Z pomocą babci Eliasz diametralnie się zmienił – zmiana, która w nim zaszła, na tle innych bohaterów jest najbardziej widoczna, za co w moich oczach bardzo zyskał. Eliasz musiał zmierzyć się z wpajanym mu przez rodziców podejściem do życia, które krzywdziło innych, a przynosiło mu pozorny, bo tylko materialny zysk. Jednak wyszedł z tej walki zwycięsko, o czym świadczą jego dalsze losy w pozostałych częściach serii. Druga księga, „Rozdarty Renegat”, przybliża nam historię Kamila. Czytelnik poznaje szczegóły jego trudnego dzieciństwa, które dzięki dziadkowi i dalszej rodzinie nie było jednak tak smutne. W miarę dorastania Kamil staje przed najtrudniejszym wyborem – być wiernym sobie czy żyć tak, jak tego oczekują inni, ale kosztem własnego szczęścia. To rozdarcie sieje zniszczenie w życiu jego i jego najbliższych. Cichym bohaterem tej księgi jest dziadek Kamila, Brus. On właśnie dał Kamilowi to, co było mu najbardziej potrzebne – miłość i akceptację. Z drugiej księgi płynie bardzo ważny przekaz: ludzie, którzy mają otwarte serca, nadają życiu sens, a ludzie zaślepieni nienawiścią odbierają go. Trzecia księga, „Cyfrowi Rebelianci”, przedstawia losy Aggie i Maksa. Dzieje się tu najwięcej akcji, a jednocześnie można odpocząć od momentami trudnego ładunku emocjonalnego, który przebija się w poprzednich częściach. W ostatniej księdze Naznaczeni odnajdują się i pokonując swoje uprzedzenia oraz kończąc spory, zaczynają razem pracować nad rozwiązaniem zagadki Zagubionych. Fabuła urywa się w momencie, który jest podjęty w chronologicznie pierwszej części serii – „Signum Sanguinem. Mrok: Revamped”
Książkę naprawdę dobrze się czyta, a z przedstawionymi w niej problemami niejedna osoba może się utożsamić. Poruszanie ich w literaturze, zwłaszcza młodzieżowej, jest bardzo ważne – Autorka nie tylko opisuje szerokie spektrum konfliktów w wymiarze osobistym i społecznym, ale przede wszystkim pokazuje, jak im zaradzić. Warto też przeczytać posłowie, w którym można dowiedzieć się, „co Autorka miała na myśli”. „Naznaczeni” wypełniają fabularną lukę serii Signum Sanguinem i są kolejną bardzo dobrą częścią.

„Naznaczeni” to prequel serii Signum Sanguinem autorstwa młodej polskiej autorki, Evanny Shamrock. Jest to bardzo ważna i potrzebna część do zrozumienia bohaterów powieści. Tym razem spotykamy się z czwórką Wybrańców znanych nam z poprzednich tomów – jednak tym razem ich historie zostały rozwinięte i szczegółowo opisane – od dzieciństwa do momentu, w którym się spotkali i...