Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Złam mi serce. Złam je tysiąc razy, jeśli zechcesz. Możesz z nim zrobić, co chcesz, bo należy do ciebie. [...] Będę cię kochał do ostatniego tchnienia. Każde uderzenie mojego serca jest twoje.[...].

Złam mi serce. Złam je tysiąc razy, jeśli zechcesz. Możesz z nim zrobić, co chcesz, bo należy do ciebie. [...] Będę cię kochał do ostatniego...

Nie jesteś światem, ale jesteś tym, co sprawia, że ten świat jest dobry. Bez ciebie wciąż żyję, ale to wszystko co jestem w stanie robić.

Nie jesteś światem, ale jesteś tym, co sprawia, że ten świat jest dobry. Bez ciebie wciąż żyję, ale to wszystko co jestem w stanie robić.

- Co się stało? - wyszeptałam, przerażona, że popsułam tę chwilę. - Czy to... cię nie zraża? - zapytał nerwowo. - Co takiego? - Moje plecy. Przesunęłam dłonią po jego policzku i spojrzałam mu prosto w oczy, żeby nie miał żadnych wątpliwości, co do niego czuję. - Maxonie, część z tych śladów na twoich plecach jest dlatego, że nie znalazły się na moich, i za to cię kocham.

- Co się stało? - wyszeptałam, przerażona, że popsułam tę chwilę. - Czy to... cię nie zraża? - zapytał nerwowo. - Co takiego? - Moje plecy. ...

- Pada deszcz. (...) - To jest prześliczne - wyszeptałam. Maxon stanął za mną i objął mnie ramionami w talii. - To do ciebie podobne, żeby znaleźć piękno w czymś, co inni uznaliby za popsuty dzień.

- Pada deszcz. (...) - To jest prześliczne - wyszeptałam. Maxon stanął za mną i objął mnie ramionami w talii. - To do ciebie podobne, żeby z...

-Joshua!-zawołałam. -Tak?-Natychmiast się odwrócił. Mogłabym przysiąc, że patrzy na mnie wyczekująco, wręcz ochoczo. -Jak ja wyglądam? Zmarszczył brwi i odchylił głowę na bok. -Jak wyglądam w twoich oczach?-powtórzyłam natarczywie, w strachu, że jeśli nie będę mówiła wystarczająco szybko, zdam sobie sprawę z tego, że gadam jak kompletna kretynka. Joshua uśmiechnął się. Odpowiedział tak cicho, że ledwie go słyszałam. -Pięknie. Zbyt pięknie, by można cię było nie zauważyć tamtej nocy.

-Joshua!-zawołałam. -Tak?-Natychmiast się odwrócił. Mogłabym przysiąc, że patrzy na mnie wyczekująco, wręcz ochoczo. -Jak ja wyglądam? Zmars...