Jesteśmy społecznością, która kocha książki

THE PERFECT GAME #3 Słodkie zwycięstwo
“W końcu zapragnę mieć to, co moi rodzice … tyle, że nie w najbliższym czasie. Później. DUŻO później.”
Pierwsza część była dobra, drugą się trochę zawiodłam, dlatego to trzeciej podeszłam z dystansem. Wiedziałam, że albo znienawidzę tę serię albo pokocham. Oczywiście nie jest to bardzo wymagająca lektura, bardzo przyjemnie się ją czytało. Znów poznajemy historię z punktu widzenia zarówno Cassie jak i Jacka. Bardzo spodobało mi się to, że przedstawiono życie pary po trzech miesiącach, ale też po pięciu latach od ślubu. Dowiadujemy się jak ciężko być weekendowym tatą i całodobową mamą. Oprócz wątku naszej pary w końcu rozwinięta jest historia Deana i Melissy, dla mnie nie zadowalająca, bo za krótka. Z chęcią przeczytałabym historię ich związku. Obecnie para jest ustatkowana i ma już dzieci, ale to jest właśnie w niej niesamowite. Na naszych oczach bohaterowie dorośli i dojrzali, pomimo upływu lat ich miłość nie wygasła, wręcz przeciwnie jest silniejsza z dnia na dzień. Bardzo lubię koniec książki, gdzie związek Cassie i Jacka jest opisana z perspektywy ich syna. Serdecznie zachęcam do przeczytania tej książki, nawet jeśli ktoś jak ja był zawiedziony drugą częścią. Zdecydowanie warto dać szansę autorce. Polecam :)
http://www.czytampierwszy.pl/

THE PERFECT GAME #3 Słodkie zwycięstwo
“W końcu zapragnę mieć to, co moi rodzice … tyle, że nie w najbliższym czasie. Później. DUŻO później.”
Pierwsza część była dobra, drugą się trochę zawiodłam, dlatego to trzeciej podeszłam z dystansem. Wiedziałam, że albo znienawidzę tę serię albo pokocham. Oczywiście nie jest to bardzo wymagająca lektura, bardzo przyjemnie się ją...

„Dawno temu się nauczyłam, że nikt za mnie niczego nie zrobi. Jeśli o czymś marzyłam, musiałam to sobie wyszarpać od losu.”
Ostatnio przeczytałam drugą część serii The Perfect Game, ale najpierw przypomniałam sobie jakie wydarzenia towarzyszyły bohaterom w pierwszej części. Książka zaczyna się od powrotu Jacka po sześciu miesiącach. Na początku dowiadujemy się jak ten czas wyglądał z perspektywy baseballisty. Później akcja toczy się wokół związku Jacka i Cassie. On stara się za wszelką cenę ją ochronić, ona ma ciągle problem z zaufaniem i nie jest przyzwyczajona do tego, że ktoś zwraca na nią tyle uwagi. W książce przedstawione są trudności bycia osobą publiczną i jaki wpływ na życie ma przeszłość. Bohaterowie często traktują się przedmiotowo, głównie Jack, który myśli bardzo często tylko o wyglądzie zewnętrznym. Często mówił o swoim pożądaniu. Czy na tym polega miłość? Baseballista wydaje mi się zaborczy i chciałby mieć Cassie tylko dla siebie, chciał by rzuciła pracę i jeździła z nim na mecze. To o czym czytam w tej książce nie kojarzę z miłością. Jest to uczucie, ale nie zawsze dobre. Ich zachowanie często jest dziecinne, kłótnie nazywane wyjaśnieniami. W pewnym momencie dziewczyna obarczana jest winą, że źle się zachowuje. Dla mnie jest zrozumiałe, że Cassie straciła zaufanie do Jacka i nie chciała się mu zwierzać ze wszystkiego. Wiem, że chciał zrobić wszystko by ona mogła znów na nim polegać, ale zdrada to nie jest coś o czym się szybko zapomina. Książkę polecam zwłaszcza tym którzy spotkali się z bohaterami pierwszego tomu, ja ją pochłonęłam w ciągu dwóch dni. Jednak nie jest to pozycja o której długo się rozmyśla.
http://www.czytampierwszy.pl/

„Dawno temu się nauczyłam, że nikt za mnie niczego nie zrobi. Jeśli o czymś marzyłam, musiałam to sobie wyszarpać od losu.”
Ostatnio przeczytałam drugą część serii The Perfect Game, ale najpierw przypomniałam sobie jakie wydarzenia towarzyszyły bohaterom w pierwszej części. Książka zaczyna się od powrotu Jacka po sześciu miesiącach. Na początku dowiadujemy się jak ten czas...

"Mówią, że czytanie rozwija empatię. Nie wspominają, że zwiększa też ryzyko powstania skłonności doDziwnych skojarzeń, nabawiania się niewyparzonego języka i otrzymania etykiety dziwaka. Cóż, wciąż warto."
Rzadko sięgam po ten gatunek, zwłaszcza polskich autorów, ale jestem zaskoczona bardzo pozytywnie. Nie tego spodziewałam się po tytule, a zwłaszcza jego pierwszej części. Bardzo wciągnęłam się w sekrety rodzinne bohaterów. Książka opowiada o Magdzie Garstek, niskiej, dwudziestotrzylatce, która kryminalistykę ma we krwi. Dziewczyna wraca do rodzinnej Ustki. Po kilku dniach potyka się o tytułowego trupa na plaży i postanawia rozwikłać zagadkę związaną z jego śmiercią. Wszyscy namawiają ją do zaprzestania śledztwa, ale ona zawzięcie dąży do rozwikłania zagadki. Korzysta ze wszystkich kontaktów jakie ma. Dziewczyna ma różne wizje śmierci postaci od tych realnych do tych bardziej absurdalnych. Oprócz sprawy związanej ze śmiercią, Magda zastanawia się na tajemnicami jej babci, które mnożą się z dnia na dzień i czy one mogą mieć coś wspólnego ze śmiercią, jak się okazuje mieszkańca pensjonatu?
Bardzo ciekawa lektura, polecam ją wszystkim czytelnikom, ponieważ w książce odnajdziemy niebanalna główną bohaterkę, humor, zagadkę kryminalna i zauroczenie chłopakiem, którego Magda poznała w tak ciekawych okolicznościach.

"Mówią, że czytanie rozwija empatię. Nie wspominają, że zwiększa też ryzyko powstania skłonności doDziwnych skojarzeń, nabawiania się niewyparzonego języka i otrzymania etykiety dziwaka. Cóż, wciąż warto."
Rzadko sięgam po ten gatunek, zwłaszcza polskich autorów, ale jestem zaskoczona bardzo pozytywnie. Nie tego spodziewałam się po tytule, a zwłaszcza jego pierwszej części....