Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hyperion

Najbardziej w książce zachwyciło mnie budowanie świata - Hegemonia, jej historia oraz ludzie (i nie tylko) zamieszkujący ją są fascynujący.

Simmons ma bardzo cyniczne podejście do ludzkości, co przejawia się w każdej historii książki. Sami prowadzimy do naszej zagłady, a obce istoty które uważamy za wrogie, barbarzyńskie zagrożenie, którym należy się zagłada, nie są w niczym gorsze od nas.

Książka jest bardziej antologią krótkich opowiadań połączona jedną fabułą, łączącą je wszystkie. Każda z nich opowiada o świecie z innej perspektywy, poruszając zupełnie inne motywy. Historie te są również napisane w dość odmienny od siebie sposób, ale każdy jest rewelacyjny.

Dawno nie czytałem czegoś co tak bardzo mnie poruszyło. Zaprezentowany świat ma swoje dramaty i tragedię w skali makro oraz mikro, a każda z nich wywołuje co najmniej ciarki na plecach.

8/10 tylko ze względu na to, że fabuła kontynuowana jest w kolejnym tomie, więc ten kończy się w środku akcji, oraz że dwie z sześciu historii potrafiły mnie momentami znużyć. Wierzę, że autor w drugim tomie zawiąże każdy z wątków w rewelacyjnym stylu, ale oceniam tę książkę jako osobne dzieło.

Książkę czyta się dość ciężko. Natłok informacji, neologizmów, historii świata, nazwisk, nazw planet powoduje że Hyperion wymaga ogromnego skupienia i bez niego łatwo się pogubić. Doceniam to jednak i szanuję takie podejście, tak jak Simmons szanuje czytelnika.

Liczę że kolejny tom będę mógł określić dziesiątką.

Hyperion

Najbardziej w książce zachwyciło mnie budowanie świata - Hegemonia, jej historia oraz ludzie (i nie tylko) zamieszkujący ją są fascynujący.

Simmons ma bardzo cyniczne podejście do ludzkości, co przejawia się w każdej historii książki. Sami prowadzimy do naszej zagłady, a obce istoty które uważamy za wrogie, barbarzyńskie zagrożenie, którym należy się zagłada, nie...

Zdecydowanie wymaga wkładu własnego. Autor zachęca do czytania jej wielokrotnie, prowadzenia notesu w którym zapisywalibyśmy interakcje z innymi ludźmi itd., więc jeśli myślisz że po lekturze tej książki natychmiast zostaniesz społecznym bogiem, to srogo się zawiedziesz.

Autor ma bardzo dobre podejście, zachęcając czytelników do postawienia się na miejscu drugiej osoby, większej delikatności w rozmowach, unikania niepotrzebnych konfliktów oraz trzymania ego na wodzy.

Jeśli faktycznie zastosujesz się do rad Dale Carnegie, z pewnością Twoje życie towarzyskie się poprawi. Jednak przy hypie otaczającym tę książkę, warto przed sięgnięciem po nią delikatnie pohamować entuzjazm. Jest to (bardzo dobre!) wprowadzenie, a cała reszta należy do czytelników.

Nużyła mnie jedynie forma. Każda "zasada" była napisana w identycznej strukturze. Na początku mi to nie przeszkadzało, ale w ostatnim rozdziale już troszkę mnie to znudziło.

Zdecydowanie wymaga wkładu własnego. Autor zachęca do czytania jej wielokrotnie, prowadzenia notesu w którym zapisywalibyśmy interakcje z innymi ludźmi itd., więc jeśli myślisz że po lekturze tej książki natychmiast zostaniesz społecznym bogiem, to srogo się zawiedziesz.

Autor ma bardzo dobre podejście, zachęcając czytelników do postawienia się na miejscu drugiej osoby,...

Książka przyjemna, choć okropnie sucha. Natłok dat, nazwisk, bitew przytłacza. Kupiłem ze względu na kwestie kultury i życia codziennego, więc mogłem być delikatnie zawiedziony.

Mimo wszystko tak książka stanowi dobre kompendium wiedzy o świecie wikingów i jak najbardziej ją polecam - zwłaszcza tym, których przyciąga to, co odrzucało mnie.

Książka przyjemna, choć okropnie sucha. Natłok dat, nazwisk, bitew przytłacza. Kupiłem ze względu na kwestie kultury i życia codziennego, więc mogłem być delikatnie zawiedziony.

Mimo wszystko tak książka stanowi dobre kompendium wiedzy o świecie wikingów i jak najbardziej ją polecam - zwłaszcza tym, których przyciąga to, co odrzucało mnie.