Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każdy ma jakieś marzenia. Naturalnie, że jedne są bardziej ważne, a drugie mniej.

Każdy ma jakieś marzenia. Naturalnie, że jedne są bardziej ważne, a drugie mniej.

Janek kiwnął głową, a po chwili rzekł z wahaniem: - Właściwie papierosy wcale mi tak bardzo nie smakują, ale przecież muszę palić. Babcia z zainteresowaniem spojrzała na niego. - Dlaczego musisz palić ? - Gdybym nie palił, inni chłopcy z naszej klasy by mnie wyśmiali i powiedzieliby, że jestem niedołęga i smarkacz, a nie mężczyzna. - Ach, tak ! Ale czy nie byłoby bardziej po męsku, gdybyś powiedział, że nie chcesz palić ? - Wtedy by pomyśleli,że nie umiem albo że nie mam odwagi. - Opowiedz im, że wypaliłeś na raz pięć papierosów, jednego po drugim, a jeśli ci nie uwierzą, przyślij ich do mnie. Ja im powiem, że sama to widziałam. Blada twarz Janka nieco się zaróżowiła. - Świetnie, babciu ! Opowiem im, że paliłem z powodu komarów, a oni palą tylko dlatego, żeby się pochwalić, i że więcej nie będę z nimi palił. - Jesteś na najlepszej drodze, żeby stać się mężczyzną- powiedziała babcia.

Janek kiwnął głową, a po chwili rzekł z wahaniem: - Właściwie papierosy wcale mi tak bardzo nie smakują, ale przecież muszę palić. Babcia z ...

Patrz na mnie, gdy będę wyrywać się z cienia. Patrz, jak będę rosnąć w siłę.

Patrz na mnie, gdy będę wyrywać się z cienia. Patrz, jak będę rosnąć w siłę.

Dlaczego to, co wczoraj było zwyczajne, akceptowane i sympatyczne, dziś nagle stało się czymś dziwnym, zwracającym uwagę, być może nawet złym ?

Dlaczego to, co wczoraj było zwyczajne, akceptowane i sympatyczne, dziś nagle stało się czymś dziwnym, zwracającym uwagę, być może nawet zły...

Człowiek zawsze kocha to, co zna, dopóki nie pozna czegoś lepszego.

Człowiek zawsze kocha to, co zna, dopóki nie pozna czegoś lepszego.

Klapnął dłońmi o policzki. - Ależ ty jesteś niemożliwie uparta! - A ty apodyktyczny. Sama nie wiem, co gorsze. - Nieważne. Gdy tylko będziemy na miejscu, idziesz na terapię. - Ha!- Strąciła mi dłonie z policzków.- Widzisz, już się rządzisz! Zawsze musisz albo mnie ochrzanić, albo do czegoś namawiać. A może ja nie chcę? Ułożyłem dłonie po obu stronach jej głowy opartej na poduszce. - Może, ale chcesz mnie. Oczy cię zdradziły. - Nie chcę świra z manią kontroli.

Klapnął dłońmi o policzki. - Ależ ty jesteś niemożliwie uparta! - A ty apodyktyczny. Sama nie wiem, co gorsze. - Nieważne. Gdy tylko będziem...

W publicznych parkach deszcz padał z dołu do góry, sprawiając, że rosła tam bardzo bujna trawa, ale nie korzystały z niej żadne zwierzęta z wyjątkiem paru psów, które załatwiały na niej swoje potrzeby. Wyniosłe palmy aż się uginały od kokosów,ale nikt się na nie nie wspinał, by zerwać i sprzedać owoce. W licznych prywatnych ogrodach rosło mnóstwo drzewek pomarańczowych i cytrynowych, jabłoni i grusz, z których wiele owoców spadało na ziemię i gniło bo właścicielom nie chciało się ich zbierać. Skrzynie z dobrego drewna, służące do przechowywania różnych towarów, wyrzucano do śmietników, choć można z nich było zrobić świetne narzędzia albo rozpalić wspaniałe ognisko. Obok kubłów stały niekiedy stoły, fotele, szafy, a nawet materace, które tak bardzo przydałyby się jego staremu ojcu albo pracowitej Talili. Bez wątpienia był to świat pełen zabytków, zarazem jednak sprawiał wrażenie pełnego nieszczęść. Na ulice wyrzucano bowiem nie tylko mnóstwo przydatnych rzeczy, lecz także ludzi, którzy leżeli na ławkach w parku albo w bramach budynków. Ali Bahar był zdumiony, że mimo przynależności do tego samego plemienia- bo tak przecież musiało być, skoro mieszkali w tej samej okolicy- nikt nie chce dać im dachu nad głową czy talerza jedzenia. Na jego pustyni, gdzie często brakowało najpotrzebniejszych rzeczy, każdy wędrowiec, włóczęga, nawet przedstawiciel innego plemienia czy wyznania zawsze zostawał ugoszczony, choćby i w najskromniejszym namiocie. Tu natomiast biedni staruszkowie i bezbronne, obdarte dzieci umierały z głodu u stóp najwyższych, najbardziej luksusowych budynków, jakie Beduin był w stanie sobie wyobrazić. Jeśli tak rzeczywiście wyglądał raj, musiał go stworzyć najbardziej niesprawiedliwy z bogów.

W publicznych parkach deszcz padał z dołu do góry, sprawiając, że rosła tam bardzo bujna trawa, ale nie korzystały z niej żadne zwierzęta z ...

Potrafili też całymi godzinami rozmawiać z Liz i choć miał dziwny akcent, gramatykę i składnię, a do tego nie mówił zbyt płynnie, bez wątpienia dobrze się rozumieli, a niezłomna wola obojga sprawiała, że potrafili się wczuć w sposób myślenia i odczuwania drugiej strony nawet w najdrobniejszych szczegółach.

Potrafili też całymi godzinami rozmawiać z Liz i choć miał dziwny akcent, gramatykę i składnię, a do tego nie mówił zbyt płynnie, bez wątpie...

Były czasy, w których kino, podobnie jak literatura czy film, odzwierciedlało życie. problemy i potrzeby ludzi, ale obecnie triumfy święci malarstwo niefiguratywne, którego prawie nikt nie rozumie, a literatura i film szukają tylko łatwych zysków.

Były czasy, w których kino, podobnie jak literatura czy film, odzwierciedlało życie. problemy i potrzeby ludzi, ale obecnie triumfy święci m...