Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Shantaram", to pierwsza książka po jaką sięgnąłem z tego gatunku. Po przeczytaniu tej pozycji mogę z całą pewnością stwierdzić, że zakochałem się w jej postaciach, wydarzeniach w jakich uczestniczyli, uczuciach, jakie przeżywali, a co najbardziej dla mnie zaskakujące - w niewiarygodnie dobrze przemyślanych opisach miejsca akcji.
Już z samego początku zostajemy zaatakowani żywymi relacjami uczuć głównego bohatera, jakie przeżywa pierwszy raz przemierzając ulice Bombaju. To, co mnie urzekło już na samym starcie, to narracja, - pierwszoosobowa - która dodaje realizmu opisom. Wraz z kolejnymi rozdziałami, zostajemy zapoznani z całą gamą nietuzinkowych postaci, takich jak przewodnik Prabaker, czy bywalcy "Leopolda". "Cała gama", oznacza tutaj szeroką różnorodność bohaterów; niektórzy owiani są nutką tajemnicy aż do końcowych rozdziałów, z innych czytamy jak z otwartej księgi już od pierwszego spotkania.
Akcja powieści jest spójna, pojawia się wiele pytań, na które w odpowiednim czasie uzyskujemy zaskakujące odpowiedzi. Nie ma typowych dla ksiąg tego kalibru dłużyzn; żaden przytoczony epizod nie zostaje zapomniany, autor konsekwentnie przechodzi od wydarzenia do wydarzenia, zapewniając nam dostateczną ilość szczegółów, która jednak nie przytłacza czytelnika. Wielką jego zaletą są także wprowadzane niemal w każdym rozdziale rozważania filozoficzne bohatera, na wszelakie tematy.
Uważam ten tytuł za wyśmienitą dawkę adrenaliny, śmiechu i smutku. Polecam "Shantaram" wszystkim czytelnikom, którzy potrafią się zmierzyć z niezwykłymi trudami codzienności indyjskiej, bo naprawdę warto.

"Shantaram", to pierwsza książka po jaką sięgnąłem z tego gatunku. Po przeczytaniu tej pozycji mogę z całą pewnością stwierdzić, że zakochałem się w jej postaciach, wydarzeniach w jakich uczestniczyli, uczuciach, jakie przeżywali, a co najbardziej dla mnie zaskakujące - w niewiarygodnie dobrze przemyślanych opisach miejsca akcji.
Już z samego początku zostajemy zaatakowani...