Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciężko mi napisać, co tak naprawdę myślę o tej książce. Wydaje mi się, że może być to spowodowane tym, że tak naprawdę sama nie jestem pewna.
Z jednej strony bardzo zachęciła mnie obietnica zbeletryzowanej historii Joachima Knychały, z drugiej po przeczytaniu ostatniej strony czułam jakiś niedosyt. Aż chciałoby się rzec "To już?"
Wiem, że to odczucie bardzo subiektywne i wielu czytelników doceni całokształt książki, jednak ja wolałabym chyba sięgnąć po reportaż Pana Semczuka, po "suche fakty", które należy śledzić w całkowitym skupieniu.
I chociaż przed rozpoczęciem lektury spodziewałam się czegoś więcej, to nie uważam, że książka ta jest zła. Były momenty od których po prostu nie mogłam się oderwać. Muszę również przyznać, że niekiedy ciekawie było czytać o "odczuciach mordercy" i o jego spojrzeniu na otaczającą go rzeczywistość.
Tak jak mówiłam, trudno mi się zdecydować. Jednak ostatecznie coś mi tu nie do końca zagrało.

Bardzo ciężko mi napisać, co tak naprawdę myślę o tej książce. Wydaje mi się, że może być to spowodowane tym, że tak naprawdę sama nie jestem pewna.
Z jednej strony bardzo zachęciła mnie obietnica zbeletryzowanej historii Joachima Knychały, z drugiej po przeczytaniu ostatniej strony czułam jakiś niedosyt. Aż chciałoby się rzec "To już?"
Wiem, że to odczucie bardzo...

Po pierwsze,nie można zaprzeczyć, że książka Michała Rusinka została przepięknie wydana. Jednak to, co najważniejsze jak zwykle kryje się w środku. Książka jest zbiorem krótkich, zabawnych felietonów, dotyczących najczęściej sytuacji codziennych, sytuacji z życia autora. Teksty pozwalają spojrzeć na nasz język w zupełnie inny sposób i zachęcają do zwracania uwagi na to co słyszymy i widzimy (czytamy) dookoła. Do pochłonięcia w jeden wieczór lub do delektowania się każdym tekstem osobno.
Ja zdecydowanie polecam! ;)

Po pierwsze,nie można zaprzeczyć, że książka Michała Rusinka została przepięknie wydana. Jednak to, co najważniejsze jak zwykle kryje się w środku. Książka jest zbiorem krótkich, zabawnych felietonów, dotyczących najczęściej sytuacji codziennych, sytuacji z życia autora. Teksty pozwalają spojrzeć na nasz język w zupełnie inny sposób i zachęcają do zwracania uwagi na to co...

Książka Douglasa Kennedy'ego jest niewątpliwie wciągająca. Autor przenosi czytelnika do Paryża, jednak nie tego wspaniałego, eleganckiego i romantycznego. Paryż Kennedy'ego jest brudny, zamieszkały przez nielegalnych imigrantów, pełen przestępczości oraz podejrzanych powiązań między jego mieszkańcami. I właśnie w takim mieście próbuje odnaleźć swoje miejsce główny bohater.
Co do wspomnianego wątku fantastycznego, moim zdaniem autor spokojnie mógłby się bez niego obejść. Postanowił jednak zrobić swego rodzaju dowcip, zaskoczyć czytelnika wykonując ruch, którego ten się nie spodziewał. Sama nie wiem, czy ten zabieg mi się spodobał, raz wydawał się ciekawy, a po chwili rozwój wydarzeń zaczynał mnie w pewien sposób... drażnić(?).

Polecam jednak zapoznanie się z tą pozycją i wyrobienie własnego zdania na jej temat. Czyta się ją naprawdę szybko i według mnie całkiem przyjemnie.

Książka Douglasa Kennedy'ego jest niewątpliwie wciągająca. Autor przenosi czytelnika do Paryża, jednak nie tego wspaniałego, eleganckiego i romantycznego. Paryż Kennedy'ego jest brudny, zamieszkały przez nielegalnych imigrantów, pełen przestępczości oraz podejrzanych powiązań między jego mieszkańcami. I właśnie w takim mieście próbuje odnaleźć swoje miejsce główny bohater. ...