Profil użytkownika Joanna (61827)

Profil użytkownika: Joanna

Warszawa Kobieta

Status Czytelniczka

Aktywność 1 rok temu

Przeczytanych
książek

Książek
w biblioteczce

Opinii

Polubień
opinii

Warszawa Kobieta

Dodane| Nie dodano

Strony www:

zaczytani.blox.pl

Nazywam się Joanna Jagodzińska. Jestem poszukiwaczem książek. W czytaniu trzeba znaleźć przyjemność, żeby potem móc się rozsmakować. Jeśli jakieś dziecko nie lubi czytać książek, to znaczy tylko tyle, że nie trafiło jeszcze na swoją książkę. Na książkę-klucz, przy której czuje się czystą przyjemność, czuje się, jak w żyłach szybciej krąży krew zmieszana z atramentem. Na książkę-otchłań, w którą się wpada, a odłożywszy na moment czytanie, łapie się na tym, że dalej się dyskutuje z bohaterami i chodzi ulicami ich miast. Na książkę, która pachnie i smakuje. Jestem poszukiwaczką książek. To znaczy, że część mnie nie robi nic innego tylko szuka dobrych książek dla dzieci i młodzieży. I o tych poszukiwaniach traktuje mój blog. Piszę o książkach i trochę o sobie, bo to, co czytamy i myślimy o książkach, nas buduje. I o mojej córce Marysi, która, mam czasem wrażenie, wypadła z jakiejś książki. Jest bardzo narracyjna. Czytam sporo, dla przyjemności potrafię czytać książki i dla trzyletnich brzdąców i dla szesnastoletnich panienek. Czytam w autobusach w drodze do pracy, czytam przy śniadaniu, gdy inni w domu śpią, czytam w wolnym czasie, który doskonale umiem sobie znaleźć. Wolę czytać niż odkurzać, niż zmywać, niż odśnieżać ulice itp. Gdyby ktoś płacił za czytanie, byłabym bogaczem. Książki to moja pasja. A poza pasją to... Jestem polonistką, parę lat pracowałam jako pani od polskiego w podstawówce. Teraz uczę studentów na Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, gdzie jestem adiunktem w Pracowni Logopedii. Mam doktorat z językoznawstwa. Pracę pisałam o komunikacji w internetowych grupach dyskusyjnych. Wykładam Rozwój mowy dziecka i Kulturę Języka. Prowadzę seminarium magisterskie o umiejętnościach tekstotwórczych dzieci i młodzieży. Przymierzam się do projektów o rozwoju dziecięcego poczucia humoru i tekstach nastolatków w sieci. Teksty podpisuję nickiem zefi-rynna. Mój nick wziął się z historii rodzinnej. Zefiryna to imię po mojej babci, której nigdy nie poznałam, bo umarła zanim się urodziłam, ale czuję dziwną więź. Marysia - moja córka - dostała imię po mojej drugiej babci, takiej ukochanej, która czytała mi książki i terkotała maszyną do szycia - to najlepsze chwile mojego dzieciństwa. kontakt: joasia@portfolio.art.pl