-
Artykuły„Jednym haustem”, czyli krótka historia opowiadaniaSylwia Stano5
-
ArtykułyUwaga, akcja recenzencka. Weź udział i wygraj powieść „Fabryka szpiegów“!LubimyCzytać1
-
ArtykułyLubimy czytać – ale gdzie najbardziej? Jakie są wasze ulubione miejsca na lekturę?Anna Sierant23
-
Artykuły„Rękopis Hopkinsa”: taka piękna katastrofaSonia Miniewicz2
Biblioteczka
Tajemniczy nieznajomy przyjeżdża do Jeleniej Góry, aby spotkać się ze znajomym. Nie zastaje go w domu. Jest tam natomiast bałagan, a po chwili również dwóch gangsterów. Krótka wizyta w mieście zmienia się w próbę odnalezienia kumpla, podczas której poznaje agentkę ABW oraz krwawy maraton z miejscowymi bandziorami, a tytułowa „Prosta sprawa”, wcale nie jest taka prosta.
Dosyć mocno rzuca się w oczy nadnaturalna moc głównego bohatera, który sam daje radę wszystkim gangsterom, ma oczy do około głowy i przewiduje zachowania przeciwników. Dla równowagi agentka jest dosyć nieogarnięta jak na pracownika służb.
Podoba mi się, że do końca nie wiadomo kim jest tajemniczy mężczyzna, a autor zdradza tylko kawałeczek jego historii, co zachęca jeszcze mocniej do sięgnięcia po kolejną część.
Mimo iż widzę wiele nie przychylnych opinii do tego tytułu, mi się podobało i serdecznie polecam. Wcześniejsza twórczość Wojciecha Chmielarza przypadła mi do gustu i tę książkę również zaliczam do udanych.
Tajemniczy nieznajomy przyjeżdża do Jeleniej Góry, aby spotkać się ze znajomym. Nie zastaje go w domu. Jest tam natomiast bałagan, a po chwili również dwóch gangsterów. Krótka wizyta w mieście zmienia się w próbę odnalezienia kumpla, podczas której poznaje agentkę ABW oraz krwawy maraton z miejscowymi bandziorami, a tytułowa „Prosta sprawa”, wcale nie jest taka prosta....
więcej mniej Pokaż mimo to2020-06-10
Próba życia od K.A. Figaro to trzecia część cyklu Rozchwiani.
Mam w zwyczaju kończenie zaczętych serii, nawet mimo iż pierwsze książki nie były zbyt porywające. Sama historii Łucji i Dymitra mnie intryguje, ale nie zniechęcam się sposobem pisania autorki. Po trzeciej części, właśnie o której mowa, mam wrażenie że im więcej pisze, tym lepiej jej to wychodzi.
W części pod tytułem „Próba życia”, Łucja i Dymitr nie są już razem, nie mają okazji się zobaczyć i rozmawiać. Dziewczyna powoli układa sobie życie z dala od rodzinnego kraju, zaś jej niereformowalny były facet powoli stacza się na dno.
W tej części jest więcej emocji, mniej bezsensownego seksu. Autorka lepiej konstruuje dialogi, a sama fabuła jest coraz ciekawsza.
Przeczytam czwartą część, która być może będzie jeszcze lepsza, bo jestem bardzo ciekawa jak się rozwinie sytuacja pomiędzy tym dwojgiem. Natomiast, nie jest to literatura wysokich lotów, nie każdemu przypadnie do gustu.
Próba życia od K.A. Figaro to trzecia część cyklu Rozchwiani.
Mam w zwyczaju kończenie zaczętych serii, nawet mimo iż pierwsze książki nie były zbyt porywające. Sama historii Łucji i Dymitra mnie intryguje, ale nie zniechęcam się sposobem pisania autorki. Po trzeciej części, właśnie o której mowa, mam wrażenie że im więcej pisze, tym lepiej jej to wychodzi.
W części pod...
Po książki Wojciecha Chmielarza sięgam z przekonaniem, że to będzie dobrze spędzony czas. Tym razem również się nie zawiodłam. Jeśli ktoś rozczarował się głośnym Żmijowiskiem, nich da autorowi jeszcze jedną szansę.
Żona głównego bohatera, Janina, ginie w wypadku samochodowym. Maciej zostaje z dwójką dzieci, żałobą i wyrzutami sumienia. Próbuje wyjaśnić dlaczego zginęła w zupełnie w innym miejscu, niż miała być. Dodatkowe informacje od policji utwierdzają go w przekonaniu, że jego żona coś przed nim ukrywała.
Historia, jakich zapewne wiele w społeczeństwie. Mąż i żona mają dzieci, niesatysfakcjonującą pracę i ogromny kredyt do spłacenia Czują się rozczarowani swoim życiem, nudzą się w wieloletnim związku. Pojawiają się zdrady, tajemnice. Przez opowieść przewija się wachlarz emocji- miłość, nienawiść, smutek, bezsilność.
Warto sięgnąć po tę książkę, poruszy każdego i da do myślenia. Pojawia się wątek kryminalny, ale jest to bardziej powieść obyczajowo-psychologiczna. Do ostatniej strony Wojciech Chmielarz nas zaskakuje.
Po książki Wojciecha Chmielarza sięgam z przekonaniem, że to będzie dobrze spędzony czas. Tym razem również się nie zawiodłam. Jeśli ktoś rozczarował się głośnym Żmijowiskiem, nich da autorowi jeszcze jedną szansę.
Żona głównego bohatera, Janina, ginie w wypadku samochodowym. Maciej zostaje z dwójką dzieci, żałobą i wyrzutami sumienia. Próbuje wyjaśnić dlaczego zginęła w...
Fantastyczny debiut tajemniczej Pola Roxy! Podobno częściowo oparta na faktach, co dodatkowo dodaje smaczku.
Mimo iż po tytule i okładce spodziewałam się zupełnie czegoś innego, jestem pozytywnie zaskoczona tą historią. Staram się nie czytać opisów z tyłu okładki, bo czasem zdradzają zbyt wiele, dlatego tylko pobieżnie rzuciłam okiem.
Nasza główna bohaterka to Karolina - mężatka, od licealnych czasów z jednym facetem, pracownica warszawskiego korpo, mieszkająca w domu na kredyt pod Warszawą. Do pewnego czasu wiodła nudne i raczej nieszczęśliwe życie, bez perspektyw i motywacji na zmiany. Aż pewnego dnia wyjechała na samotne wakacje, które po powrocie odmieniły jej całe życie.
W trakcie czytania moja sympatia do głównej bohaterki rosła. Co w erotykach zdarza mi się dosyć rzadko. Zazwyczaj infantylność i głupota kobiet jest przedstawiana w sposób, który trudno jest mi zaakceptować. W „Osaczonej” kibicowałam Karolinie i to była czysta przyjemność. Jej nowy adorator mimo iż zalicza różne wtopy, też budzi we mnie pozytywne emocje w przeciwieństwie to męża bohaterki.
Książka zawiera wiele scen erotycznych, które jednak przeplatają mnóstwo innych ciekawych zdarzeń. Wydarzenia są realne, nie są naciągane jak guma w gaciach. Nie są to również puste przerywniki, na wypełnienie stron w książce. Po bardzo zachowawczym początku, gdzie Karolina jeszcze jest w swoim starym życiu, w dalszej części następuje wzrost emocji i adrenaliny. Bo w końcu zakochana kobieta zdolna jest do wszystkiego.
„Osaczona” niesamowicie wciąga, trudno się oderwać. Polecam fanom gatunku, ale również każdemu kto chciałby przeczytać dobrze napisaną powieść z odrobiną pikanterii.
Fantastyczny debiut tajemniczej Pola Roxy! Podobno częściowo oparta na faktach, co dodatkowo dodaje smaczku.
Mimo iż po tytule i okładce spodziewałam się zupełnie czegoś innego, jestem pozytywnie zaskoczona tą historią. Staram się nie czytać opisów z tyłu okładki, bo czasem zdradzają zbyt wiele, dlatego tylko pobieżnie rzuciłam okiem.
Nasza główna bohaterka to Karolina -...
2020-04-10
2020-04-10
2020-02-21
Saturn to trzecia część serii Bezlitosna siła. Głównymi bohaterami są Konrad i Inez. On zawodnik MMA, a ona pracownica fundacji FemiHelp. Jak to w tej serii, oboje doświadczeni prze los i boją się wejść w związek z kimkolwiek. Czy zatem uda się coś między nimi stworzyć?
Jednym z ogromnych plusów serii Bezlitosna Siła jest poruszenie trudnych tematów np. przemoc, molestowanie i wykorzystywanie kobiet. Cieszę się też, że zawodnicy MMA, twardzi faceci, pokazani są od łagodnej strony, gdzie dbają o swoje kobiety. Pokazuje to, że ludzie mają różne oblicza i nie ważne czym się zajmujesz zawodowo.
Książki Pani Lingas-Łoniewskiej pochłaniam bardzo szybko. Nie jest to wymagająca lektura, raczej z gatunku odstresowujących. Już przy drugiej części, czułam lekką konsternację, co rusz myślałam ”już to gdzieś czytałam”. Saturn niestety ponownie powiela cały schemat serii, nie ma nowych wątków, coraz słabsze dialogi, żadnego zaskoczenia i brak prawdziwych emocji. Zmieniają się imiona i trochę historia bohaterów z wcześniejszych lat. Nic po za tym. Nie mogłam się doczekać kiedy ją skończę, sprawiła mi duży zawód. Książka może się podobać, ale po tylu lekturach „dilerki emocji” czytelnik oczekuję trochę więcej. W zwyczaju mam kończyć serie które zaczęłam, dlatego też kolejną część „Mars”, również przeczytam. Mam ogromną nadzieję, że autorka tym razem czymś nas zaskoczy.
Saturn to trzecia część serii Bezlitosna siła. Głównymi bohaterami są Konrad i Inez. On zawodnik MMA, a ona pracownica fundacji FemiHelp. Jak to w tej serii, oboje doświadczeni prze los i boją się wejść w związek z kimkolwiek. Czy zatem uda się coś między nimi stworzyć?
Jednym z ogromnych plusów serii Bezlitosna Siła jest poruszenie trudnych tematów np. przemoc,...
Polluks to druga część serii „Bezlitosna Siła”, gdzie akcja toczy się we Wrocławiu w kręgu mężczyzn walczących w walkach MMA. Piękna dziewczyna i przystojny facet, oboje po przejściach. Ona w nim od lat zakochana, a on chce ją do siebie zrazić, ale jednak zachowuje się tak jakby nie chciał. Banał.
Prawie nic nowego nie pojawia się w fabule, utarty schemat i zero zaskoczenia. Gdyby to nie była kolejna książka z serii, to mogłabym ją uznać za dobrą pozycję. Czyta się szybko, nie jest zbyt wymagająca. Jednakże jako kolejna część w tym samym temacie, jest delikatnie mówiąc nudna. Wydaje mi się infantylna, ciągłe „jestem popierdolony” i nielogiczność w zachowaniu bohaterów.
Gdyby Pani Agnieszka zechciał trochę bardziej się postarać i zamiast pisać jak najwięcej, pisać jak najlepiej, to mogłoby być z tego coś fajnego. Liczę na to, że kolejne części będą dorównywać pierwszemu tomowi, bo ja bardzo lubię literaturę „dilerki emocji” i nie chciałabym się za szybko zniechęcić.
Polluks to druga część serii „Bezlitosna Siła”, gdzie akcja toczy się we Wrocławiu w kręgu mężczyzn walczących w walkach MMA. Piękna dziewczyna i przystojny facet, oboje po przejściach. Ona w nim od lat zakochana, a on chce ją do siebie zrazić, ale jednak zachowuje się tak jakby nie chciał. Banał.
Prawie nic nowego nie pojawia się w fabule, utarty schemat i zero...
2020-03-06
„Następnym razem” to opowieść o losach Olgi i Michała, dwojga młodych ludzi spędzających wspólnie wakacje na obozie we Włoszech, między którymi rodzi się niewinne uczucie. Historia rozpoczyna się kiedy bohaterowie mają niespełna osiemnaście lat, a na łamach książki poznajemy ich losy, jesteśmy świadkami dorastania i wkraczania w dorosłość. Olga i Michał przez całe życie rozmijają się, nie zdając sobie z tego sprawy. Wciąż natomiast o sobie pamiętają i od czasu do czasu wspominają w myślach swoją nastoletnią znajomość. Czy w końcu ich drogi się połączą?
Całą powieść jest napisana dosyć wartko, gdyż musiało zostać w niej zawarte kilkanaście lat życia. Autorka skupia się wyłącznie na wyjaśnieniu głównego wątku, dlatego poboczne historie często nie znajdą swojego zakończenia. Dla mnie osobiście to dobrze, gdyż mnóstwo nic nie wnoszących opisów mogłoby znudzić czytelnika. Bohaterzy nie są idealni, są zwykłymi ludźmi z którymi czytelnik może się utożsamić. Dla mnie taką postacią jest Olga, która ma w głowie Michała i zastanawia się – gdzie jest, czy mieszka nadal w Warszawie, „co by było gdyby?”, sama zaś nie podejmuje działań, aby się dowiedzieć. Na szczęcie jest w tej historii mężczyzna-Michał.
„Następnym razem” to powieść o życiu. A jak to w życiu bywa, jest miłość i szczęście przeplatane ze smutkiem i samotnością. Z tej historii możemy się nauczyć, że nie warto czekać i zwlekać, bo lata uciekają nam przez palce i nie da się ich odzyskać.
Zakończenie było dla mnie ogromnie wzruszające i niekonwencjonalne. Aby nie zdradzać zbyt wiele, nie powiem więcej, natomiast po takim biegu wydarzeń spodziewałam się, że autorka pójdzie w inną stronę. Zaskakujący koniec, natomiast nierozczarowujący.
Wybierając do przeczytania powieść debiutancką, można trafić na „robaczywy owoc” i zrazić się do autora. Na szczęście tym razem to był trafny wybór. Życzę Karolinie Winiarskiej kolejnych, tak dobrych książek, z pięknymi i wciągającymi historiami. Polecam miłośnikom delikatnych romansów i literatury kobiecej.
Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.
„Następnym razem” to opowieść o losach Olgi i Michała, dwojga młodych ludzi spędzających wspólnie wakacje na obozie we Włoszech, między którymi rodzi się niewinne uczucie. Historia rozpoczyna się kiedy bohaterowie mają niespełna osiemnaście lat, a na łamach książki poznajemy ich losy, jesteśmy świadkami dorastania i wkraczania w dorosłość. Olga i Michał przez całe życie...
więcej mniej Pokaż mimo to2020-02-13
Klaudia Neter to studentka, która ze względu na swoje plany założenia biznesu, musi w wakacyjnej przerwie zarobić dużo pieniędzy. Nie chce już zdobywać pieniędzy w sposób w jaki działała do tej pory. Udaje jej się dostać bardzo dobrze płatną pracę, na stanowisku asystentki Marka Skalskiego, prezesa dobrze prosperującej firmy pod Wrocławiem. Szef od początku zabiega o względy Klaudii, która z czasem opiera się coraz mniej. Zaś żona pracodawcy, która również jest pracownikiem firmy, od początku ma negatywny stosunek do dziewczyny. Okazuje się, że na stanowisku objętym przez Klaudię pracowały już wcześniej dwie dziewczyny. Obie nie żyją. Czy to przypadek?
Niesamowicie poprowadzona historia. Niedomówienia i domysły bohaterów, które znacząco wpływają na bieg wydarzeń. Tajemnice, fobie i ludzkie słabości, a do tego tak skrzętnie zachowywane pozory przed sąsiadami – to wszystko dostajemy wraz z miłosnym trójkątem. Wydaje nam się, że odkryliśmy podpowiedź do rozwiązania zagadki, ale okazuje się że to zupełnie mylny trop. Mocne zakończenie zaskoczy nawet wytrawnych fanów gatunku.
„Stażystka” Alicji Sinickiej to nie jest moja pierwsza lektura tej autorki. Miałam wcześniej styczność z jej twórczością i dlatego bardzo chętnie sięgnęłam po tę pozycję. Alicja trzyma poziom i tak samo jak poprzednio, mogę pozytywnie się o niej wypowiedzieć. Serdecznie polecam lekturę tego dobrze skrojonego thrillera.
Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.
Klaudia Neter to studentka, która ze względu na swoje plany założenia biznesu, musi w wakacyjnej przerwie zarobić dużo pieniędzy. Nie chce już zdobywać pieniędzy w sposób w jaki działała do tej pory. Udaje jej się dostać bardzo dobrze płatną pracę, na stanowisku asystentki Marka Skalskiego, prezesa dobrze prosperującej firmy pod Wrocławiem. Szef od początku zabiega o...
więcej mniej Pokaż mimo to
"Motyl i skrzypce" to historia dwóch kobiet przedstawiona w różnych latach. Sery - w czasach współczesnych oraz Adel, która trafiła do obozu Auschwitz - Birkenau.
Sera James to właścicielka galerii na Manhattanie, która po miłosnych perypetiach, rzuciła się w wir pracy i zatraciła w szukaniu pewnego obrazu.
Adele von Bron to utalentowana skrzypaczka, córka generała Trzeciej Rzeszy, która poświęciła swoje życie dla ratowania wiedeńskich żydów.
Zanim dotarłam do setnej strony, byłam wzruszona. Pochłonęły mnie obie historie. Zmiany czasu pozwalają nam oderwać się od smutku bijącego od czasów drugiej wojny. Książka jest tak napisana, że trudno się oderwać, gdyż czytelnik zadaje sobie pytania "co z obrazem? Znalazła go?", "Co z Adel, czy przeżyła?".
Myślę, że jest to książka dla początkujących w temacie Auschwitz lub nie koniecznie szukających mocnych opisów obozowych. Jest to moja pierwsza książka z tym tematem przewodnim, nie mam więc porównania do innych książek, natomiast zrobiła na mnie ogromne wrażenie. W powieści zawarte są wydarzenia które rzeczywiście miały miejsce w obozie Auschwitz - Birkenau, jak np. wydarzenia z 7 października 1944.
Autorka wiele wspomina o Bogu, co mnie na końcówce powieści zaczyna bardzo razić. Rozumiem jej wiarę oraz wpływ na życiową postawę bohaterów, ale za dużo haseł skumulowało się na ostatnich stronach książki. Przymykam oko gdyż jak sam opis mówi " To również historia o tym, jak nie stracić wiary w Boga nawet w samym środku piekła. "
"Motyl i skrzypce" podobała mi się i poleciłabym ją fanom literatury obyczajowej.
Dziękuję Wydawnictwu ZNAK za możliwość zapoznania się z lekturą przed premierą.
"Motyl i skrzypce" to historia dwóch kobiet przedstawiona w różnych latach. Sery - w czasach współczesnych oraz Adel, która trafiła do obozu Auschwitz - Birkenau.
Sera James to właścicielka galerii na Manhattanie, która po miłosnych perypetiach, rzuciła się w wir pracy i zatraciła w szukaniu pewnego obrazu.
Adele von Bron to utalentowana skrzypaczka, córka generała...
"Pokrzywdzona. Niezapomniane chwile." Emilia po rozstaniu z mężem, postanawia miłość znaleźć w internecie na portalu randkowym. Ma spore wymagania, ale jako kobieta po wieloletnim nieszczęśliwym małżeństwie chciałaby trafić na lepszego mężczyznę. Po kilku beznadziejnych przypadkach trafia na Pawła. Czy to będzie to?
Książkę dobrze się czyta, chociaż napisana jest językiem bardzo prostym, czasem wręcz potocznym.
Z ciekawością przechodziłam przez kolejne strony i dopingowałam Emi.
Nie każdemu może przypaść do gustu, ale myślę że jest to warta uwagi autorka.
PS. Zdecydowałam się przeczytać tę lekturę między innymi dlatego, że oboje z mężem mamy imiona głównych bohaterów. Ciekawość zwyciężyła, ale mam nadzieję że nasza historia będzie zupełnie inna.
"Pokrzywdzona. Niezapomniane chwile." Emilia po rozstaniu z mężem, postanawia miłość znaleźć w internecie na portalu randkowym. Ma spore wymagania, ale jako kobieta po wieloletnim nieszczęśliwym małżeństwie chciałaby trafić na lepszego mężczyznę. Po kilku beznadziejnych przypadkach trafia na Pawła. Czy to będzie to?
więcej Pokaż mimo toKsiążkę dobrze się czyta, chociaż napisana jest...