Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sami dla siebie jesteśmy największymi wrogami, trawi nas trucizna ożywiana przeżywanymi emocjami. Jak wąż syczy w nas zazdrość, obsesja nie pozwala nam spać w nocy, zachłanność zostawia nas samych palec, nawet miłość wciąż pyta kogo lub co kochamy więcej.

Sami dla siebie jesteśmy największymi wrogami, trawi nas trucizna ożywiana przeżywanymi emocjami. Jak wąż syczy w nas zazdrość, obsesja nie pozwala nam spać w nocy, zachłanność zostawia nas samych palec, nawet miłość wciąż pyta kogo lub co kochamy więcej.

Stan wojenny jest tu tylko otoczką do tego co przeżywa przecież każdy z nas przekraczając barierę dzieciństwa. Coś się kiedyś w nas kończy, żeby mogło się zacząć coś nowego. Często musimy poświęcić cząstkę samego siebie, aby iść o krok dalej, aby zachować to co kochamy, co jest dla nas najważniejsze.

Stan wojenny jest tu tylko otoczką do tego co przeżywa przecież każdy z nas przekraczając barierę dzieciństwa. Coś się kiedyś w nas kończy, żeby mogło się zacząć coś nowego. Często musimy poświęcić cząstkę samego siebie, aby iść o krok dalej, aby zachować to co kochamy, co jest dla nas najważniejsze.

Jeśli potrafisz wypowiedzieć tytuł tej książki jednym szybkim tchem nie prychając przy tym ze śmiechu z własnej nieporadności, to być może nie przebrniesz przez kartki tej książki, która swoim specyficznym, czasami czarnym humorem sprawia przyjemność wszystkim, którzy Moora uwielbiają i tym którzy z przymróżeniem oka patrzą na otaczającą rzeczywistość lub cenią sobie dobrą opowieść.

Jeśli potrafisz wypowiedzieć tytuł tej książki jednym szybkim tchem nie prychając przy tym ze śmiechu z własnej nieporadności, to być może nie przebrniesz przez kartki tej książki, która swoim specyficznym, czasami czarnym humorem sprawia przyjemność wszystkim, którzy Moora uwielbiają i tym którzy z przymróżeniem oka patrzą na otaczającą rzeczywistość lub cenią sobie dobrą...