Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyeksploatowany motyw kontaktu, z którego dzięki prawdziwie obcym Obcym udało się wycisnąć coś nowego.

Wykształcenie Petera Wattsa (biolog morski) pozwoliło mu skonstruować Obcych, którzy sięgają poza "klasyczne" humanoidalne formy. Choć daleko im do myślącego, lemowskiego oceanu, to implikacje, jakie niesie ich forma, choćby dla sposobów komunikacji, są mocną stroną tej powieści. Szkoda tylko, że narracja mająca oddawać (zaburzony) stan głównego bohatera, robi to mało wiarygodnie, jest za to nieprzyjemnie chaotyczna. Wiele ciekawych wątków jest niewykorzystanych, a całość była dla mnie zbyt przegadana. W "Ślepowidzeniu" męczyło mnie wkładanie wykładów w usta postaci i zbyt obszerne tłumaczenia (na końcu jest nawet suplement, który opisuje np.: z jakich zachowań morskich organizmów zostały zaczerpnięte inspiracje do powieści). Powieść dla tych, którzy wolą więcej nauki (science) niż przestrzeni dla wyobraźni czytelnika.

Wyeksploatowany motyw kontaktu, z którego dzięki prawdziwie obcym Obcym udało się wycisnąć coś nowego.

Wykształcenie Petera Wattsa (biolog morski) pozwoliło mu skonstruować Obcych, którzy sięgają poza "klasyczne" humanoidalne formy. Choć daleko im do myślącego, lemowskiego oceanu, to implikacje, jakie niesie ich forma, choćby dla sposobów komunikacji, są mocną stroną tej...

Jeśli lubisz czytywać do poduszki podręczniki fizyki kwantowej, to "Diaspora" może ci się spodobać.

W "Diasporze" fabuła jest właściwie pretekstem do snucia dywagacji na temat fizyki, ale jeśli początek was nie znuży, to są szanse, że doczytacie do końca. Trudno mi było czerpać radość czytelniczą przy tym poziomie abstrakcji, choć muszę przyznać, że wiedza i wyobraźnia autora są imponujące. Opowieść jest snuta kulawo, a przedstawione prawdy uniwersalne (a tym samym mało odkrywcze). Dla miłośników kwarków.

Jeśli lubisz czytywać do poduszki podręczniki fizyki kwantowej, to "Diaspora" może ci się spodobać.

W "Diasporze" fabuła jest właściwie pretekstem do snucia dywagacji na temat fizyki, ale jeśli początek was nie znuży, to są szanse, że doczytacie do końca. Trudno mi było czerpać radość czytelniczą przy tym poziomie abstrakcji, choć muszę przyznać, że wiedza i wyobraźnia...

O beznadziejnej (?) próbie wyrwania się z rzeczywistości. Z komunistycznymi Czechami w tle.

Po tą książkę nie powinny sięgać osoby, które nie ukończyły 40 roku życia. Pewien dystans do rzeczywistości, wynikający z doświadczeń życiowych, jest konieczny, by odkryć drugie dno tej powieści, zakopane pod bulwersującą warstwą obyczajową (choć mam pewne wątpliwości czy obecnie jest ona tak samo bulwersująca, jak 30 lat temu). Młodsi nie poczują też pewnych smaczków dostępnych dla starszych, którzy choćby jako dzieci otarli się o życie w PRLu. Celowość powtarzania przez autora pewnych opisów stała się dla mnie jasna dopiero po przeczytaniu całości. Uważam, że to jedna z lepszych powieści o poszukiwaniu sensu życia, a kluczem jest wstęp czeskiego wydawcy: "Nie polecamy tej książki tym, którzy sądzą, że życie innych wygląda tak jaki ich własne, że drudzy postępują, myślą i mówią tak jak oni sami; gdy zaś jest inaczej, nie przyjmują tego faktu do wiadomości, choć winien on skłonić ich do głębszej refleksji nad zastaną rzeczywistością."

O beznadziejnej (?) próbie wyrwania się z rzeczywistości. Z komunistycznymi Czechami w tle.

Po tą książkę nie powinny sięgać osoby, które nie ukończyły 40 roku życia. Pewien dystans do rzeczywistości, wynikający z doświadczeń życiowych, jest konieczny, by odkryć drugie dno tej powieści, zakopane pod bulwersującą warstwą obyczajową (choć mam pewne wątpliwości czy obecnie...