Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Zapiski z wygnania” to bardzo osobiste wspomnienia Sabiny Baral dotyczące wymuszonej emigracji czyli wygnania ostatniej dużej grupy polskich Żydów, po tzw. marcowych wydarzeniach 1968 roku. Autorka opisuje własne przeżycia i doświadczenie po kolejnej fali antysemityzmu, szczegółowo opisując wszelkie biurokratyczne szykany, administracyjne opresje oraz atmosferę, która otaczała tę nikczemną sytuację, która dotknęła cudem ocalałych z wojennej pożogi.
Autorka opowiada o odczuciach własnych, swoich rodziców oraz innych przymuszonych do tego exodusu. Opisuje dramatyczne rozstania, niepewność jutra oraz skandaliczne upokorzenia jakiego doznali niczemu niewinni ludzie.
Możemy dowiedzieć się jak wyglądała trasa wygnania: Wiedeń, Rzym, Detroit, jak młoda dziewczyna, czująca odpowiedzialność za starszych już wiekiem i doświadczonych gehenną holocaustu rodziców, kroczy w nieznane i jak dumnie i odważnie pokonuje przeciwności losu.
Autorka po wielu latach niekomunikowania się w języku polskim, zdaje test polonistyczny znakomicie. Wspomnienia napisane językiem prostym i potocznym, jak na osobistą opowieść przystało, ale mimo to znaleźć tam można piękne i wymowne zwroty, jak choćby ten, już na początku książki o pociągu „Chopin” kursującym z marcowymi wygnańcami na trasie Katowice - Wiedeń.
Każdy rozdział okraszony jest celnym mądrym cytatem, początek książki zapowiada znakomita sentencja prof. Kotarbińskiego o emigracji, która już wiele mówi o wspomnieniach autorki.
Książka Sabiny Baral jest nie tylko surową, aczkolwiek sprawiedliwą oceną stosunków polsko żydowskich, ale jest opowieścią także niezwykle optymistyczna.
Na podstawie jej życiorysu widzimy, dzięki zaparciu i pracowitości, jak blisko z beznadziei do pełni życia, jak osobiste niepowodzenie zmienić w szczęście.
Na czytelników czeka na końcu książki, piękne i wzruszające zaskoczenie. Przemówienie wygłoszone przez Sabinę Baral, na spotkaniu koleżeńskim z okazji 45 lecia matury autorki i jej szkolnych przyjaciół z władzami Wrocławia. Po przeczytaniu polecam obejrzenie tego wystąpienia w serwisie YouTube (link na końcu książki, pomysł znakomity).
Dzięki temu przemówieniu wiemy dlaczego autorka zadała sobie te ciężkie i bolesne zadanie, wspomienie traumatycznych doświadczeń. Jak sama mówi : „ proszę, powiedzcie o tym swoim dzieciom…” tyle możemy zrobić i powinniśmy.

„Zapiski z wygnania” to bardzo osobiste wspomnienia Sabiny Baral dotyczące wymuszonej emigracji czyli wygnania ostatniej dużej grupy polskich Żydów, po tzw. marcowych wydarzeniach 1968 roku. Autorka opisuje własne przeżycia i doświadczenie po kolejnej fali antysemityzmu, szczegółowo opisując wszelkie biurokratyczne szykany, administracyjne opresje oraz atmosferę, która...