Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oszukujemy siebie tak często, że gdyby nam za to płacili, moglibyśmy się spokojnie utrzymać.

Oszukujemy siebie tak często, że gdyby nam za to płacili, moglibyśmy się spokojnie utrzymać.

nadzieja to najgorsze skurwysyństwo jakie wyszło z puszki Pandory

nadzieja to najgorsze skurwysyństwo jakie wyszło z puszki Pandory

Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją. A tego, czego się boją, nienawidzą.

Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją. A tego, czego się boją, nienawidzą.

Bo utrata życia nie jest wcale najgorszą rzeczą, jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego, po co się żyje.

Bo utrata życia nie jest wcale najgorszą rzeczą, jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego, po co się żyje.

Za jedną z najbardziej intrygujących rzeczy w życiu uważam to, że bierzemy udział w czymś, czego zupełnie nie rozumiemy.

Za jedną z najbardziej intrygujących rzeczy w życiu uważam to, że bierzemy udział w czymś, czego zupełnie nie rozumiemy.

Cicha woda zawsze płynie głęboko.

Cicha woda zawsze płynie głęboko.

Jeśli ktoś, kogo kochasz, umiera i to niespodziewanie, nie odczuwasz straty natychmiast. Tracisz tego kogoś kawałek po kawałku przez długi czas - w miarę jak przestaje do niego przychodzić poczta, jak wietrzeje zapach jego perfum na poduszce oraz ubrań w szafie i szufladzie. Stopniowo gromadzisz fragmenty, które odeszły. Właśnie wtedy nadchodzi ten dzień - ten dzień, gdy brakuje ci szczególnie jednej konkretnej cząstki i przytłacza cię uczucie, że ta osoba odeszła na zawsze, a potem nadchodzi inny dzień i odczuwasz szczególny brak czego innego.

Jeśli ktoś, kogo kochasz, umiera i to niespodziewanie, nie odczuwasz straty natychmiast. Tracisz tego kogoś kawałek po kawałku przez długi czas - w miarę jak przestaje do niego przychodzić poczta, jak wietrzeje zapach jego perfum na poduszce oraz ubrań w szafie i szufladzie. Stopniowo gromadzisz fragmenty, które odeszły. Właśnie wtedy nadchodzi ten dzień - ten dzień, gdy brakuj...

Wszyscy ludzie w głębi duszy są hedonistami. Tylko niktórym potrzeba więcej czasu, żeby to do nich dotarło.

Wszyscy ludzie w głębi duszy są hedonistami. Tylko niktórym potrzeba więcej czasu, żeby to do nich dotarło.

,, Każdego ranka,każdej nocy Dla męki ktoś na świat przychodzi. Każdego ranka, każdej nocy Dla szczęśliwości ktos się rodzi. Jedni się rodzą dla radości Inni dla nocy i ciemności.

,, Każdego ranka,każdej nocy Dla męki ktoś na świat przychodzi. Każdego ranka, każdej nocy Dla szczęśliwości ktos się rodzi. Jedni się rodzą dla radości Inni dla nocy i ciemności.

Oto paradoks rodzicielstwa - dojmujący strach o dziecko, miłość spleciona z wyrzutami sumienia, że samemu jest się przyczyną tego strachu. Bowiem każdy człowiek poczynając nowe życie, skazuje je na śmierć.

Oto paradoks rodzicielstwa - dojmujący strach o dziecko, miłość spleciona z wyrzutami sumienia, że samemu jest się przyczyną tego strachu. Bowiem każdy człowiek poczynając nowe życie, skazuje je na śmierć.