Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fascynująca książka ze względu na poruszaną problematykę, którą bezdyskusyjnie można uznać za niszową.
Nad wyraz rzadko kto odważa się podjąć tak trudną tematykę. Nie dosyć, że z reguły jest ona czasochłonna ze względy na zdobycie wiedzy empirycznej, to również ryzykowna dla samego autora.
Pokazuje nam on jak funkcjonuje tzw. "czerwony rynek". Czyli, że każda część ludzkiego organizmu jest możliwa do kupienia. Zarówno z osobna, jaki i w całości, np. po przez proces adopcji dziecka, wynajęcie surogatki czy też jako królik doświadczalny dla firm farmaceutycznych. Problemem nie jest pytanie czy (można ją zdobyć) tylko ile (jest warta na czarnym rynku)? Zawsze znajdzie się sprzedawca oraz klient. Na domiar złego, brak dostatecznych regulacji prawnych towarzyszy manipulowaniu i wykorzystywaniu, czy nawet skrajnemu eksploatowaniu jednostki ludzkiej.
W książce zostały obnażone min. mechanizmy pozyskiwania narządów ludzkich, ale nie tylko. Książka ukazuje nam także, że determinizm geograficzny jest błogosławieństwem lub przekleństwem. Mieszkańcy państw azjatyckich, w tym przypadku, często zostają uprzedmiotowieni i wykorzystani, w sposób skrajny (choć nie tylko oni). Bo zmuszeni do tego, aby oddali w dosłownym znaczeniu "część siebie", po czym zostali rzuceni na pastwę losu.
Warto jednak podkreślić, o czym nie pisze autor, ze w Mołdawii (najbiedniejsze państwo w Europie), tego typu zjawiska są czymś powszechnym.
Dla mniej zaznajomionego w literaturze przedmioty czytelnika, książka może wywołać szok. Spowodowany skalą problemów, który wspierany jest przez proces globalizacji oraz często instytucje, które w opinii społecznej cieszą się uznaniem i poważaniem.
Osobiście gorąco polecam!

Fascynująca książka ze względu na poruszaną problematykę, którą bezdyskusyjnie można uznać za niszową.
Nad wyraz rzadko kto odważa się podjąć tak trudną tematykę. Nie dosyć, że z reguły jest ona czasochłonna ze względy na zdobycie wiedzy empirycznej, to również ryzykowna dla samego autora.
Pokazuje nam on jak funkcjonuje tzw. "czerwony rynek". Czyli, że każda część...

Reportaż przez duże P.
Na szczególny szacunek zasługuje odwaga autorki, za podjęcie się tak trudnego tematu, który przewijał się w mediach nie wiedzieć ile razy, a w pewnym okresie zdominował go.
Na uznanie zasługuje nie tylko rzetelne zrelacjonowanie przyczyny awarii reaktora atomowego. Dla mnie szczególne znaczenie mają pieczołowite starania pisarki nad odtworzeniem i zrelacjonowaniem życia codziennego przeciętnego obywatela. Na tyle realnym, że przy każdej kolejnej stronie odczuwamy emocje na swoich barkach, które nas przygniatają do siedziska, w którym się znajdujemy.
Na tyle prawdziwym, że po przeczytaniu książki już nigdy nie będziemy tymi samymi ludźmi.
Chciałoby się napisać, że to również przykry obraz, ale nie można, bo to tragiczne przedstawienie sytuacji jednostki, która jest często zmanipulowana i bezradna wobec bezwzględnego i okrutnego państwa. Jednak to również historia ukazująca nam, że istota ludzka jest w stanie wspiąć się na wyżyny człowieczeństwa nawet w najbardziej dramatycznej dla niej sytuacji i zachować swoją godność do ostatnich dni. Nawet, gdy otaczają ją zewsząd " ludzkie hieny".
To świadectwo dzięki któremu pamiętamy, i nigdy nie zapomnimy...

Reportaż przez duże P.
Na szczególny szacunek zasługuje odwaga autorki, za podjęcie się tak trudnego tematu, który przewijał się w mediach nie wiedzieć ile razy, a w pewnym okresie zdominował go.
Na uznanie zasługuje nie tylko rzetelne zrelacjonowanie przyczyny awarii reaktora atomowego. Dla mnie szczególne znaczenie mają pieczołowite starania pisarki nad odtworzeniem i...

Im jestem starszy, tym mniej oceniam publicznie ludzi. Zarówno pod względem etycznym, jak i moralnym. Zaznajomieni w temacie wiedzą, o co chodzi (podpowiem - prawa autorskie).
Jednak jeśli szukasz dobrego reportażu, to dobrze trafiłeś sięgając po powyższą książkę, lub chociażby zastanawiając się nad jej przeczytaniem. Dlaczego?
Na szczególne uznanie zasługuje wybór przez autora tematu, a co się z tym wiąże problematyki w dosłownym tego znaczeniu.
Bo jak zgłębić temat, z którym nigdy nie miało się do czynienia.
Nie było się przygotowanym teoretycznie (brak dostatecznej wiedzy w zakresie alpinizmu), jak i pragmatycznie (wspinanie się).
Wydawać by się mogło, że tylko dwa przypadki tłumaczą powyższe działanie: osoba pozbawiona rozumu lub samobójca.
A jednak. Udało się!
A może się nie udało, tylko mistrz wziął sprawy, w swoje ręce?
Oceny w sprawie tragicznej wyprawy zimowej na Broad Peak w 2013 r. były ambiwalentne i podzieliły opinię publiczną na dwa przeciwstawne obozy. Trudno było w owym czasie szukać zrównoważonych wypowiedzi.
Na szczególne zatem uznanie zasługuje Jacek Hugo Bader, który odważył się opisać powyższy temat, jednocześnie towarzysząc członkom wyprawy, której celem było odnalezienie ciał najbliższych i godne ich pochowanie.
Co mnie urzekło?
Piękny i wiarygodny opis ekspedycji. Od próby zdobycia zaufania uczestników wyprawy i możliwości wzięcia w niej udziału, po przez zmagania się z życie codziennym, jako jej uczestnik. Duży dystans do samego siebie oraz bezgraniczna wiara we własne siły. I przede wszystkim to, co najbardziej lubi czytelnik. Emocje! W zasadzie towarzyszące nam od pierwszej do ostatniej strony książki.
Gorąco polecam!

Im jestem starszy, tym mniej oceniam publicznie ludzi. Zarówno pod względem etycznym, jak i moralnym. Zaznajomieni w temacie wiedzą, o co chodzi (podpowiem - prawa autorskie).
Jednak jeśli szukasz dobrego reportażu, to dobrze trafiłeś sięgając po powyższą książkę, lub chociażby zastanawiając się nad jej przeczytaniem. Dlaczego?
Na szczególne uznanie zasługuje wybór przez...