Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poprzednie książki Marca dotykały jądra problemu i zmuszały do myślenia. W moim odczuciu Chciwość ucieka przed prawdziwym potraktowaniem problemu, próbuje się skryć za utopijną teorią i zamiast faktycznie skupić się na problemie dystrybucji dóbr prezentuje historię trójki ludzi walczących o życie.
Szkoda czasu

Poprzednie książki Marca dotykały jądra problemu i zmuszały do myślenia. W moim odczuciu Chciwość ucieka przed prawdziwym potraktowaniem problemu, próbuje się skryć za utopijną teorią i zamiast faktycznie skupić się na problemie dystrybucji dóbr prezentuje historię trójki ludzi walczących o życie.
Szkoda czasu

Książka obdziera nas z ludzkości, oto dymiące ciężkie miasta drą ziemię w poszukiwaniu zasobów. Postapokaliptyczna sceneria zniszczonej ziemi, gdzie jedynymi żywymi elementami są miasta zrzeszające ludzi. Tnąc przez ziemię w poszukiwaniu, kolejnego słabszego przeciwnika, książka napisana w lekkim pośpiechu, z dużymi uproszczeniami. Może jestem pod wrażeniem, gdyż obejrzałem ten fascynujący projekt szalonego architekta - https://hips.hearstapps.com/hmg-prod.s3.amazonaws.com/images/05-the-walking-city-1531153438.jpg?crop=1xw:1xh;center,top&resize=980:*

Nie mniej jednak polecam jako ciekawy przerywnik i chwilę refleksji nad naszym losem.

Książka obdziera nas z ludzkości, oto dymiące ciężkie miasta drą ziemię w poszukiwaniu zasobów. Postapokaliptyczna sceneria zniszczonej ziemi, gdzie jedynymi żywymi elementami są miasta zrzeszające ludzi. Tnąc przez ziemię w poszukiwaniu, kolejnego słabszego przeciwnika, książka napisana w lekkim pośpiechu, z dużymi uproszczeniami. Może jestem pod wrażeniem, gdyż obejrzałem...

Czuć zimno, samotność i radość, wszystko co przewija się przez głowę Wojtka, zawiedzenie niezrealizowanymi wyprawami. Czytałem tą książkę dwa tygodnie, po Oju Czo spędzasz kilka godzin czytasz o kolejnym ośmiotysięczniku poznajesz go z innej strony i wracasz do świata, który przedstawia Wojtek. Ostatnie zimowe wieczory dodatkowo wciągały mnie w ten zimowy krajobraz. Trochę przeszkadza mi fabularyzowanie McDonald, ale może i dzięki temu książka jest ciekawsza. Wojtek & Bernadette dzięki za wasze historie.

Czuć zimno, samotność i radość, wszystko co przewija się przez głowę Wojtka, zawiedzenie niezrealizowanymi wyprawami. Czytałem tą książkę dwa tygodnie, po Oju Czo spędzasz kilka godzin czytasz o kolejnym ośmiotysięczniku poznajesz go z innej strony i wracasz do świata, który przedstawia Wojtek. Ostatnie zimowe wieczory dodatkowo wciągały mnie w ten zimowy krajobraz. Trochę...