Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasami jest taki dzień, że człowiek jedyne, czego pragnie, to uciec gdzieś i ukryć się przed szarą codziennością. Od czasu do czasu potrzebujemy spokoju lub zmiany otoczenia, żeby to, co w nas tkwi wyszło na światło dzienne. Tego właśnie doświadczamy podczas lektury "Obietnicy Łucji". Łucja - 40-letnia niespełniona kobieta, która nie potrafi przejść do kolejnego etapu swojego życia, gdyż nadal przebywa w zamkniętym w swojej głowie nieszczęśliwym dzieciństwie. To kobieta, która ucieka. Jej życie to ciągła ucieczka. Przed wspomnieniami, nieszczęśliwym małżeństwem, nudną pracą w której kompletnie nie może się odnaleźć. Ucieka od tego wszystkiego do małej miejscowości o kojącej nazwie Różany Gaj. To tam powoli, krok po kroku odnajduje siebie - kobietę, która kocha, pomaga i śmieje się jak małe dziecko. Właśnie tam dojrzewa i staje oko w oko z prawdą o swoim dzieciństwie. Odzyskuje odwagę i szczęście. Debiutancka powieść Doroty Gąsiorowskiej to rewelacyjna propozycja na coraz krótsze wieczory rodzącej się wiosny. Razem z akcją książki obserwujemy topniejący śnieg i powoli budzącą się do życia nadzieję. Bardzo lekka i przyjemna książka. Świetny styl autorki pozwala żyć razem z każdą stroną. Poznać bohaterów, ich radości i smutki, poczuć sympatię do niektórych z nich.

Czasami jest taki dzień, że człowiek jedyne, czego pragnie, to uciec gdzieś i ukryć się przed szarą codziennością. Od czasu do czasu potrzebujemy spokoju lub zmiany otoczenia, żeby to, co w nas tkwi wyszło na światło dzienne. Tego właśnie doświadczamy podczas lektury "Obietnicy Łucji". Łucja - 40-letnia niespełniona kobieta, która...

Wybierając tę książkę sugerowałam się opiniami i recenzjami, w szczególności osób mi bliskich, będących świeżo po lekturze. Nie zawiodłam się. Podczas czytania zostałam wciągnięta w świat pozornego szczęścia i bezpieczeństwa. Świat, w którym królowała zasada, że dopóki czegoś nie wypowiesz głośno, dopóty to nie istnieje. I tak przez 20 lat żyją Jodi i Todd. Ona - idealna partnerka, która zawsze pozostawia dom w nieskazitelnej czystości oraz wita Todd ciepłym obiadem. On - człowiek, który z zera staje się dobrze funkcjonującym przedsiębiorcą budowlanym, lecz ma swoją słabość... On wie, że ona wie, ale dopóki nie zostało powiedziane głośno, dopóty to nie istnieje. Sytuacja rozwija się i w końcu nie może już zostać pominięta. Trzeba się przyznać i wybrać, co chce się zrobić ze swoim życiem. Todd to wieczne dziecko. Dorosły mały chłopiec, który myśli, że wszystko zawsze przejdzie mu płazem. Nie spodziewa się jednak, że straci swojego wieloletniego najlepszego przyjaciela i osobę, która go szczerze kocha, i której bardzo wiele zawdzięcza. Nie spodziewa się także tego, do czego te dwie osoby są zdolne. Myśli, że wszystko mu wybaczą. "W cieniu" to pozycja napisana lekkim i przyjemnym stylem. Wciąga od pierwszych kilku zdań. Każda kolejna strona napędza ciekawość czytelnika do granic możliwości. Długi początek wzmaga niecierpliwe oczekiwanie i w punkcie kulminacyjnym uwalnia zebrane emocje. Rewelacyjna i pełna niedopowiedzeń, które jeszcze bardziej kuszą, aby poznać kolejny fragment. Z nieprzewidywalną akcją od początku do ostatniej strony towarzyszymy rozpadającemu się związkowi z pełnym zaskoczenia pytaniem "ale jak?!".

Wybierając tę książkę sugerowałam się opiniami i recenzjami, w szczególności osób mi bliskich, będących świeżo po lekturze. Nie zawiodłam się. Podczas czytania zostałam wciągnięta w świat pozornego szczęścia i bezpieczeństwa. Świat, w którym królowała zasada, że dopóki czegoś nie wypowiesz głośno, dopóty to nie istnieje. I tak przez 20 lat żyją Jodi i Todd. Ona - idealna...

Clara Sanchez jak zawsze swoim kunsztem zachwyca czytelnika. Każde zdanie na swoim miejscu. Każda sytuacja dopracowana co do kropeczki.

Jako, że osobiście zawsze mam wysokie wymagania do każdej książki, to automatycznie do tej również, tym bardziej, że dostała tak ważną nagrodę. Kolejny raz lektura mnie nie zawiodła. Patricka to modelka u schyłku kariery. Choć ciągle pożądana zdaje sobie sprawę, że jej czas powoli przemija. Wiedzie wspaniałe życie u boku męża, którego kocha mimo wszystkich jego dziwności. Ma piękny dom i czuje się jak najszcześliwsza kobieta na świecie. w pewnym jednak momencie znajduje się na rozdrożu.

Okazuje się, że nie wszystko jest tak idealne jak myślała. Lektura "Widoku z nieba" napawają mnie coraz większą ciekawością. Każda strona była dla mnie przyjemnością. To, co ze słowem czyni Clara Sanchez można śmiało nazywać sztuką.

Clara Sanchez jak zawsze swoim kunsztem zachwyca czytelnika. Każde zdanie na swoim miejscu. Każda sytuacja dopracowana co do kropeczki.

Jako, że osobiście zawsze mam wysokie wymagania do każdej książki, to automatycznie do tej również, tym bardziej, że dostała tak ważną nagrodę. Kolejny raz lektura mnie nie zawiodła. Patricka to modelka u schyłku kariery. Choć ciągle...