Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sarah J. Maas nie zawiodła i napisała niebanalne zakończenie jednej z ciekawszych serii fantasy. Książka jest niesamowicie długa (początkowo liczyła sobie ponad 1000 stron, ale z powodów logistycznych została skrócona do "jedynie" 987), co niektórych może przerazić. Właśnie tak się czułam, zaczynając "Kingdom of Ash". Nie tylko bałam się o swoich ulubionych bohaterów, ale miałam wysokie oczekiwania wobec finalnej części serii. Czy zostały one spełnione? Częściowo tak.
Książka jest napisana z rozmachem, lekkim językiem. Co więcej, lepiej poznajemy pewnych bohaterów, prawie wszystkie wątki zostają rozwiązane, a także są opisane nowe oblicza tego uniwersum. Największymi zaletami każdej książki SJM są relacje między bohaterami (których jest czasami za dużo i momentami musiałam sprawdzać kto jest kim) oraz opisany świat. To drugie autorce wychodzi niesamowicie dobrze i prawdopodobnie jest głównym powodem, dla którego sięgnę po kolejne jej książki.
Jednak między tą wspaniałością jest ogromny mankament - przewidywalność. Maas ma dar do pisania książek, których zakończenia się domyślam. A tego bardzo, ale to bardzo nie lubię. I chociaż byłabym zawiedziona, gdyby zabiła pewne osoby, chyba wolałabym bardziej "realistyczny" koniec.
Podsumowując, "Kingdom of Ash" może nie jest tak dobre, jak poprzednie części, ale na pewno jest warte przeczytania. Idealne na listopadowe wieczory (bo przeczytanie takiego kolosa w jeden dzień graniczy z cudem), kiedy całkowicie możemy oderwać się od naszego świata i zanurzyć w nieprzeciętną historię o "księżniczce, która bardzo kochała swoje królestwo"...

Sarah J. Maas nie zawiodła i napisała niebanalne zakończenie jednej z ciekawszych serii fantasy. Książka jest niesamowicie długa (początkowo liczyła sobie ponad 1000 stron, ale z powodów logistycznych została skrócona do "jedynie" 987), co niektórych może przerazić. Właśnie tak się czułam, zaczynając "Kingdom of Ash". Nie tylko bałam się o swoich ulubionych bohaterów, ale...

Opis fabuły sugerował nieco naiwną i banalną książkę o grupce nastolatków, którzy pod wpływem emocji postanawiają zawalczyć o swoje podbite dekadę temu królestwo. Dlatego z pewną rezerwą podchodziłam do tej książki. Jak wielkie było moje zdziwienie, kiedy zaledwie po dwóch rozdziałach nie potrafiłam się od niej oderwać.
Nie jest to przełomowa pozycja, ale zdecydowanie warta przeczytania. Podczas gdy w innych książkach z podobnym motywem, bohaterowie działają głównie pod wpływem emocji, tak tutaj Wil stara się kierować zdrowym rozsądkiem. Co prawda, nie zawsze jej się to udaje (w końcu jest młoda i niedoświadczona), ale rozumie czym jest odpowiedzialność i zawsze stara się naprawić swoje błędy. Poza tym jej charakter i zdolności manipulacji są perełką tej książki.
"The Orphan Queen" to bardzo przyjemna lektura, która (moim zdaniem) jak najszybciej powinna zostać przetłumaczona na język polski. Co prawda momentami trzeba przymknąć oko na niektóre zwroty akcji, lecz nadal polecam ją każdemu wielbicielowi mixu fantasy, akcji i nutki romansu.

Opis fabuły sugerował nieco naiwną i banalną książkę o grupce nastolatków, którzy pod wpływem emocji postanawiają zawalczyć o swoje podbite dekadę temu królestwo. Dlatego z pewną rezerwą podchodziłam do tej książki. Jak wielkie było moje zdziwienie, kiedy zaledwie po dwóch rozdziałach nie potrafiłam się od niej oderwać.
Nie jest to przełomowa pozycja, ale zdecydowanie...

"Perła w piasku" to ciekawa pozycja, ale nie przełomowa. Jest dobrze napisana, bohaterowie są interesujący, jednak zabrakło mi w niej tego czegoś, co nie pozwoliłoby mi jej odłożyć nawet na chwilę. Być może moje wymagania są nieadekwatnie wysokie w stosunku do tematyki książki. Cóż, nie zmienia to faktu, iż to przyjemna lektura na jedno popołudnie.

"Perła w piasku" to ciekawa pozycja, ale nie przełomowa. Jest dobrze napisana, bohaterowie są interesujący, jednak zabrakło mi w niej tego czegoś, co nie pozwoliłoby mi jej odłożyć nawet na chwilę. Być może moje wymagania są nieadekwatnie wysokie w stosunku do tematyki książki. Cóż, nie zmienia to faktu, iż to przyjemna lektura na jedno popołudnie.