Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ksiazka blog. Stanowi zapiski codziennego życia kobiety pracującej dla księży w Toskanii.
Spokojne, leniwe codzienne życie, bez ekscesów, przygód, zwrotów akcji. Napisana w formie pamiętnika. Nie porwała mnie, kilka razy próbowałam do niej wracać by kontynuować czytanie ale ostatecznie nie dotarłam nawet do połowy.. pewnie z powodu monotonii i braku akcji.

Ksiazka blog. Stanowi zapiski codziennego życia kobiety pracującej dla księży w Toskanii.
Spokojne, leniwe codzienne życie, bez ekscesów, przygód, zwrotów akcji. Napisana w formie pamiętnika. Nie porwała mnie, kilka razy próbowałam do niej wracać by kontynuować czytanie ale ostatecznie nie dotarłam nawet do połowy.. pewnie z powodu monotonii i braku akcji.

Mistrzowska książka. Pochłania całkowicie i wzbudza wiele emocji. Pełna prawdziwych historii z życia codziennego mieszkańców Korei Pn., historii dla nas niewyobrażalnych, ludzkich tragedii, cierpień i w końcu opisów ucieczki z "kraju-więzienia". Każda praktycznie strona zawiera szokujące fakty. Dzięki bardzo szczegółowym i wybitnym opisom, umiejętnemu połączeniu losów pojedynczych jednostek z faktami historycznymi, opisami metod reżimu i propagandy, bardzo obrazowo można wyobrazić sobie świat, w którym nikt z nas nie chciałby się znaleźć. Książka otwiera przed nami okno na kraj niedostępny dla nikogo spoza KRLD. Zdecydowanie pozostaje w pamięci na długo.
10 na 10.

Mistrzowska książka. Pochłania całkowicie i wzbudza wiele emocji. Pełna prawdziwych historii z życia codziennego mieszkańców Korei Pn., historii dla nas niewyobrażalnych, ludzkich tragedii, cierpień i w końcu opisów ucieczki z "kraju-więzienia". Każda praktycznie strona zawiera szokujące fakty. Dzięki bardzo szczegółowym i wybitnym opisom, umiejętnemu połączeniu losów...

Zaciekawiona teoriami pierwszej książki z serii o podświadomości Beaty Pawlikowskiej sięgnęłam po kolejną. Powiem krótko - te niespełna 300 stron dałoby się bez problemu streścić w 50. Jak dla mnie jest w niej zbyt wiele rozwlekłych opisów prostych życiowych stwierdzeń, które są kilkakrotnie powtarzane.
Można w prawdzie z książki wyciągnąć kilka wskazówek dla siebie i jest napisana sensownie, jednak nie różni się ona zbytnio od poprzedniej i opisywane są dość oczywiste i ogólne teorie.

Zaciekawiona teoriami pierwszej książki z serii o podświadomości Beaty Pawlikowskiej sięgnęłam po kolejną. Powiem krótko - te niespełna 300 stron dałoby się bez problemu streścić w 50. Jak dla mnie jest w niej zbyt wiele rozwlekłych opisów prostych życiowych stwierdzeń, które są kilkakrotnie powtarzane.
Można w prawdzie z książki wyciągnąć kilka wskazówek dla siebie i jest...