Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie są w czołówce rozwiniętych ras! W sumie od początku było wiadomo, że tak nie jest, no ale mają potężne zabawki i wystarczy zachować pozory. Niestety to nie wystarczyło...

Ta część to trochę taka chwila oddechu po kiepskim poprzednim tomie. Akcja jest raczej powolna, trochę dopełniają się różne wątki związane z pozostałymi bohaterami.

Trochę tego potrzebowałem, bo fabuła daje coś więcej niż skakanie od kryzysu, do kryzysu. Ten w końcu i tak przyjdzie, a jednak daje na zakończenie zanętkę, którą ciężko będzie zignorować.

Ludzie są w czołówce rozwiniętych ras! W sumie od początku było wiadomo, że tak nie jest, no ale mają potężne zabawki i wystarczy zachować pozory. Niestety to nie wystarczyło...

Ta część to trochę taka chwila oddechu po kiepskim poprzednim tomie. Akcja jest raczej powolna, trochę dopełniają się różne wątki związane z pozostałymi bohaterami.

Trochę tego potrzebowałem, bo...

Wielki projekt libertarian i... niedźwiedzie. Opowieści obu się przeplatają, decyzje tych pierwszych wpływają na drugich.

Właściwie od samego początku czuję pewną ironię autora książki i celowy brak obiektywizmu. Trochę tak jakby chciał przedstawiać libertarian w złym świetle lub... ich decyzje były tak głupie, że nie dało się nawet przedstawić tego w neutralnym świetle.

Niestety brakuje jakieś lepszego wyjaśnienia czym jest ruch libertarian. W książce jest on przedstawiany jako indywidualna filozofia jego członków, każda nieco skrzywiona, przez co obraz się rozmywa.

Historia niedźwiedzi może i jest ciekawa. Zdecydowanie jest częścią tej opowieści, a jednak mam wrażenie, że to są dwie rozłączne narracje i czasami wydają się mało powiązane.

Przytaczane jest wiele anegdot z przeszłości, jednak te wydają się często stosowane jako wypełniacz nadający objętości książce.

Historię pewnie dałoby się skrócić i myślę, że mogłaby na tym zyskać.

Wielki projekt libertarian i... niedźwiedzie. Opowieści obu się przeplatają, decyzje tych pierwszych wpływają na drugich.

Właściwie od samego początku czuję pewną ironię autora książki i celowy brak obiektywizmu. Trochę tak jakby chciał przedstawiać libertarian w złym świetle lub... ich decyzje były tak głupie, że nie dało się nawet przedstawić tego w neutralnym...

Nasi bohaterowie przemierzają przestrzeń kosmosu w beznadziejnej misji ratowania Ziemi. Bishop jest wyzuty z genialnych pomysłów, Skippy użala się nad swoim zachowaniem, a pozostali robią co się da...

Nie ma genialnych manewrów, brak jakichkolwiek pomysłów. Lecimy ku zagładzie i nic tego nie zmieni.

Podobnie jak załoga "Walkirii" i "Latającego Holendra", tak i autor wydaje się zmęczony podróżą i przygodami naszych bohaterów.

Wszystko się wlecze, akcja jest znikoma i dopiero na sam koniec, a jakże, objawia się genialne rozwiązanie. Trochę to wszystko wydaje się zrobione na siłę tylko po to, aby zakończyć jedną część i przejść do kolejnej (w tomie 11).

Nasi bohaterowie przemierzają przestrzeń kosmosu w beznadziejnej misji ratowania Ziemi. Bishop jest wyzuty z genialnych pomysłów, Skippy użala się nad swoim zachowaniem, a pozostali robią co się da...

Nie ma genialnych manewrów, brak jakichkolwiek pomysłów. Lecimy ku zagładzie i nic tego nie zmieni.

Podobnie jak załoga "Walkirii" i "Latającego Holendra", tak i autor...