Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Generalnie nie jest to zły zbiór opowiadań - jest za to boleśnie nijaki. Mimo motywu przewodniego, pozwalającego naprawdę popłynąć z kreatywnością, większość autorek albo wybrała bardzo banalny pomysł, albo zawiodła jego wykonaniem. Przy czym rzeczony zawód nie jest spowodowany tym, że czyta się źle - wręcz przeciwnie, wszystkie opowiadania są *co najmniej* znośne, miażdżąca większość to po prostu czytadła do ciacha i kawy - a raczej tym, że minutę po zamknięciu książki wyparowują wszystkie wrażenia i wspomnienia. Dwa dni po lekturze pamiętam jedynie dwa teksty - o japońskiej drożniczce (bo zdecydowanie wybijało się egzotycznym settingiem i świetnie zakreślonym klimatem) oraz apokalipsa zombie w humorystycznym wykonaniu Ewy Białołęckiej (bo Ewa Białołęcka to diabelnie dobra pisarka jest). Trochę za mało jak na książkę, która jest jednocześnie pewnego rodzaju manifestem grupy literackiej i ideą przetarcia szlaków dla rodzimych autorek fantastycznych. Mimo to warto potraktować "Hardą Hordę" jako swego rodzaju katalog i po prostu sięgnąć dla samego zapoznania się z nazwiskami (kilka pań ma tutaj naprawdę bogate portfolio i bynajmniej nie mam tu na myśli wspomnianej już Białołęckiej, ani Jadowskiej, którą, mam wrażenie, ta pozycja była głównie reklamowana) - po prostu nie należy nastawiać się na Bogini wie co ;)

Generalnie nie jest to zły zbiór opowiadań - jest za to boleśnie nijaki. Mimo motywu przewodniego, pozwalającego naprawdę popłynąć z kreatywnością, większość autorek albo wybrała bardzo banalny pomysł, albo zawiodła jego wykonaniem. Przy czym rzeczony zawód nie jest spowodowany tym, że czyta się źle - wręcz przeciwnie, wszystkie opowiadania są *co najmniej* znośne, ...

Znakomita merytorycznie, a zarazem wyjątkowo przyjemna książka na granicy pozycji akademickiej i popularnonaukowej. Dla laika - moim zdaniem laika ;) - może być trochę przyciężkawa, ale reporterski wręcz styl pani Ackerman rekompensuje wiele. Jedna z najlepszych okołoornitologicznych pozycji na polskim rynku.

Znakomita merytorycznie, a zarazem wyjątkowo przyjemna książka na granicy pozycji akademickiej i popularnonaukowej. Dla laika - moim zdaniem laika ;) - może być trochę przyciężkawa, ale reporterski wręcz styl pani Ackerman rekompensuje wiele. Jedna z najlepszych okołoornitologicznych pozycji na polskim rynku.

Ważne i mądre apele poparte skandalicznie słabą argumentacją (bolącą szczególnie, bo autor jest naukowcem i doświadczonym wykładowcą uniwersyteckim). No nie jestem w stanie uwierzyć w wiarygodność ekologa i miłośnika zwierząt, który powołuje się na informacje pozyskane od PETA (która jest znana z eutanazji zdrowych zwierząt, odebranych właścicielom w oparciu o szemrane dowody, a także defraudacji pieniędzy z darowizn, a także i mniejszych głupot, jak promowanie wegańskiego jedzenia dla kotów). Nie jestem w stanie uwierzyć w wiarygodność biologa, który opisuje zwierzęta niczym nawiedzony mnich buddyjski i próbuje wmówić czytelnikowi, że są z natury dobre (natura nie jest ani dobra, ani zła - jest po prostu naturą... a panu autorowi polecam poczytać nieco więcej o często przytaczanych przez siebie delfinach, z naciskiem na zbiorowe gwałty i morderstwa dla zabawy). Nie jestem w stanie polecić książki, której autor świadomie manipuluje statystyką tak, żeby zszokować czytelnika (tutaj wyróżnia się fragment o zwierzętach laboratoryjnych - najpierw szczegółowy opis okrucieństw i nadużyć, a potem przytoczone liczby ogólne: do jednego worka wrzucono laboratoria stosujące okrutne praktyki i całą resztę, czy muszę wspominać, że jako laboratoria liczą się też placówki badawcze działające przy uwielbianych przez autora azylach?). Już nie wspomnę o chamskim polecaniu poprzednich książek i książek znajomków, sformułowane tak, że żeby poszerzyć jakąś kwestię, trzeba po nie sięgnąć dodatkowo. W wielu kwestiach zgadzam się z autorem, a mimo to bardzo mnie to wszystko razi. Co w takim razie z osobami nieprzekonanymi i przeciwnikami, do których autor kieruje ten wywód? Nie wydaje mi się, żeby manifest wykładający się na podstawach był w stanie ich przekonać.

Ważne i mądre apele poparte skandalicznie słabą argumentacją (bolącą szczególnie, bo autor jest naukowcem i doświadczonym wykładowcą uniwersyteckim). No nie jestem w stanie uwierzyć w wiarygodność ekologa i miłośnika zwierząt, który powołuje się na informacje pozyskane od PETA (która jest znana z eutanazji zdrowych zwierząt, odebranych właścicielom w oparciu o szemrane...