Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie boję się zabłądzić. Powiem więcej: uwielbiam błądzić, bo zawsze wtedy odkrywam coś zaskakującego. Coś, czego nikt nie widział, ani nie przeżył na własnej skórze.

Nie boję się zabłądzić. Powiem więcej: uwielbiam błądzić, bo zawsze wtedy odkrywam coś zaskakującego. Coś, czego nikt nie widział, ani nie p...

Kochaj, ucz się i pracuj - to trzy najważniejsze przykazania życia Inków. Kochaj siebie jako człowieka, kochaj innych ludzi i kochaj boga, który cię stworzył. Ucz się, czyli poszukuj wiedzy, rozwijaj się i bądź coraz lepszym człowiekiem. I pracuj. Bo praca uszlachetnia.

Kochaj, ucz się i pracuj - to trzy najważniejsze przykazania życia Inków. Kochaj siebie jako człowieka, kochaj innych ludzi i kochaj boga, k...

Los wie czasem dobrze kogo z kim zetknąć choćby po to żeby to spotkanie stało się dla nas olśnieniem

Los wie czasem dobrze kogo z kim zetknąć choćby po to żeby to spotkanie stało się dla nas olśnieniem

Główni myśliciele "postmodernistyczni", oczywiście Nietzsche, ale w pewnej mierze również Marks i Freud, będą nazywani "filozofami podejrzeń": od tej pory celem filozofii staje się dekonstrukcja iluzji, którymi wykarmił się klasyczny humanizm. Filozofowie podejrzeń to myśliciele, którzy przyjmują jako zasadę analizę przeczucia, że pod tradycyjnymi wierzeniami, pod "dobrymi, starymi wartościami", które uważa się za szlachetne, czyste i transcendentne, zawsze "kryją się interesy, nieświadome wybory, głębsze... a nierzadko haniebne prawdy". Jak psychoanalityk, który stara się osaczyć i zrozumieć nieświadomość poprzez objawy obserwowane u pacjenta, filozof postmodernistyczny uczy się przede wszystkim nieufności wobec pierwszych oczywistości, powszechnie uznanych poglądów, i przyglądania się, co mają z tyłu, powyżej, jeśli trzeba, to i w poprzek, po to, by wykryć ukryte uprzedzenia, z których ostatecznie są zbudowane.

Główni myśliciele "postmodernistyczni", oczywiście Nietzsche, ale w pewnej mierze również Marks i Freud, będą nazywani "filozofami podejrzeń...

Nie boję się zabłądzić. Powiem więcej: uwielbiam błądzić, bo zawsze wtedy odkrywam coś zaskakującego. Coś, czego nikt nie widział, ani nie przeżył na własnej skórze.

Nie boję się zabłądzić. Powiem więcej: uwielbiam błądzić, bo zawsze wtedy odkrywam coś zaskakującego. Coś, czego nikt nie widział, ani nie p...

(...) filozoficzna theoria ma zawsze dwa aspekty. Zawiera theion i horao, to, co boskie, które staramy się dostrzec w rzeczywistości, i "widzenie", które je kontempluje, to, co chcemy poznać i to, dzięki czemu staramy się tam dotrzeć (narzędzia, którymi się posługujemy, żeby osiągnąć poznanie). Innymi słowy, teoria z jednej strony zawiera zawsze definicję najgłębszej istoty bytu, orzeka, co jest najważniejsze w otaczającym nas świecie (co nazywamy ontologią - "onto" - odsyła do greckiego słowa, które znaczy "będący"), a z drugiej strony definicję wizji lub co najmniej środków poznania, które pozwalają nam ją uchwycić (co nazywamy teorią poznania).

(...) filozoficzna theoria ma zawsze dwa aspekty. Zawiera theion i horao, to, co boskie, które staramy się dostrzec w rzeczywistości, i "wid...