Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do książki zabrałam się z wielkim entuzjazmem i zainteresowaniem, w końcu polecana była przez samego Stephena Kinga i Tess Gerritsen, a ponadto napis na okładce miał świadczyć, iż jest to znakomity thriller. W miarę zagłębiania się w utwór mój zapał stopniowo się kurczył, jednak nie na tyle, by odłożyć książkę na bok i o niej zapomnieć. Opowieść o "Dziewczynie z pociągu", w pewnym momencie stała się dla mnie dosyć przewidywalna, lecz musiałam doczytać ją do końca, by sprawdzić, czy mój tok rozumowanie pokrywa się z tym autorki. Nie pomyliłam się, ostatnie strony nie były dla mnie zaskoczeniem, nie było efektu "WOW", przez co po zakończeniu czytania odczuwałam pewien niedosyt. Jeszcze w środku czytania miałam nadzieję, że autorka zaprojektowała wszystko tak, by zmylić czytelnika, aby złudnie myślał, iż zakończenie jest dosyć oczywiste. Jednak nie zostałam powalona na nogi, nie słyszałam szyderczego śmiechu w mojej głowie, mówiącego "mam cię, myślałaś, że to będzie takie proste?". Pomimo tego wszystkiego polecam przeczytać "Dziewczynę z pociągu". Być może ktoś, kto znajduje się w podobnej sytuacji do Rachel, nie będzie czuł się dłużej osamotniony i postanowi zrobić coś ze sobą i swoim życiem. Miłego czytania :D

Do książki zabrałam się z wielkim entuzjazmem i zainteresowaniem, w końcu polecana była przez samego Stephena Kinga i Tess Gerritsen, a ponadto napis na okładce miał świadczyć, iż jest to znakomity thriller. W miarę zagłębiania się w utwór mój zapał stopniowo się kurczył, jednak nie na tyle, by odłożyć książkę na bok i o niej zapomnieć. Opowieść o "Dziewczynie z...

Książka, w której można się pogubić, jednak warta przeczytania i wyciągnięcia własnych wniosków.

Książka, w której można się pogubić, jednak warta przeczytania i wyciągnięcia własnych wniosków.

Kolejna książka, po opowiadaniach Borowskiego, w której zetknęłam się z przerażającym światem ludzi upodlonych, zezwierzęconych. Bardzo dobrze opisuje realia łagrów, jednak Archipelag Gułag moim zdaniem lepszy.
Zgadzam się z tezą, iż ludzie są ludzcy tylko w ludzkich warunkach.

Kolejna książka, po opowiadaniach Borowskiego, w której zetknęłam się z przerażającym światem ludzi upodlonych, zezwierzęconych. Bardzo dobrze opisuje realia łagrów, jednak Archipelag Gułag moim zdaniem lepszy.
Zgadzam się z tezą, iż ludzie są ludzcy tylko w ludzkich warunkach.