Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Maszynopis z Kawonu" wprowadza czytelnika w niezwykły świat różnorodnych i niezwykłych doznań.Uosobieniem ich jest główny bohater powieści, niezwykle trudny do zdefiniowania. Nie pozwalający się wtłoczyć do żadnej z szufladek, ani tych z sękatego drewna, ani z różanej arystokraqcji czy hebanu. Wyróżnia się wybitną inteligencją, wrażliwością do granic kresu, filozoficznym podejściem do wszelkich zjawisk a przede wszystkim usiłuje przeprowadzić dogłębną analizę własnej osobowości szczegolnie w sferze duchowej.Jednakże czasem siebie samego nie jest w stanie zrozumieć,tak bogate, skomplikowane posiada wnętrze.Szamocze się nieustannie próbując znzleżć jakiś modus vivendi, by móc rozdzielić poplątane nitki własnej jażni
W tym nieustannym wikłaniu własnego "ja" odczuwa bezsilność w odnalezieniu drogi do własnej duszy. Albowiem jest bardziej kręta niż ścieżki labiryntu.Szara codzienność mierzi go swoją trywialnością.Chciałby zmienić świat w prawdziwy azyl dla ludzkich serc i dusz. Marzy mu się spoleczeństwo pozbawione zawisci, pychy, głupoty, podłości.
"Moralność istnieje tylko w sumieniach,świat jest krucjatą agresywności" rzecze autor, który w wielu odczuciach i doznaniach identyfikuje się ze swoim powieściowym bohaterem.Ów czuje się wyobcowany, nie potrafiąc zaakceptowac zakłamanego świata, w ktorym przyszło mu żyć. Dlatego często rozmyśla nad sensem życia, skoro głównym celem ludzkości jest konsumpcjonizm. Nasz bohater balansuje między niebem a ziemią na mikroskopijnie cienkiej linie... Wszak nie może się zdecydować czy pozostać tu, na ziemi,by przekazać prawdziwe wartości, których istnienia jest świadom, czy też udać się do krainy pozbawionej fałszu, zawiści, próżności, aby móc tam doznać ukojenia dla skołatanej, zagubionej duszy.Opis tego stanu znajdziemy we fragmencie wiersza autora powieści.
"Jam widział niepamięć-nią wszechświat oddycha".
Podmiot literacki rozumie, że musi uratowaćto, co najcenniejsze, czyli myśl ludzką przetworzoną w dzieła sztuki. Dlatego zniesie błazeński śmiech trefnisia w imię wyzszych celów.Wysokie loty zawsze cechuje element ryzyka.Gdzie wobec tego znależć ukojenie?Może w Kawonie, tej ostatniej drodze do normalności?Lecz w czym owa "normalność" ma się przejawiać? Pytanie czysto retoryczne, wszak dla każdego co innego to znaczy.
Bohater powieści to postać tajemnicza, wielki indywidualista. Wszelkie doznania przeżywa w dwójnasób. I tak jak wiatr gra muzykę jesieni na drżących liściach drzew, tak sprawy tego świata poruszają dogłębnie delikatne struny jego serca.
O wartościach artystycznych powieści długo by mówić.Bogactwo środków poetyckich jest imponujące.Niezwykle oryginalne słownictwo pełne neologizmów, wspaniałe obrazowanie.
"Ludzie są po prostu głusi i niewydolni na słowa, używając ich instrumentalnie, a powinni nimi malować kontynenty oraz komponować symfonie uniwersum" mówi autor i to właśnie czyni w swojej twórczości.Realizm szczegółów przeplata się ze światem irracjonalnym, baśniowym.Motyla delikatność przemieni się za chwilę w muzyczne forte zaskakując czytelnika ...wulgaryzmami.I właśnie ta różnorodność, malowana piórem, czyni powieść wyjątkową.
Polecam książkę tym, którzy nie boją się wyzwań oraz lubią dociekaćsensu uktytego między wierszamia Enigma im nie straszna.Poprzez karty powieści przebija się niemy krzyk autora ukrytego często pod postacią fikcyjnego bohatera. Uwrażlijmy nasze uszy a usłyszymy: Istoty ludzkie! Nie zabijajcie tego, co w was najcenniejsze;WRAŻLIWOŚCI! Bo jeśli to zrobicie, unicestwicie takie wartości, jak: dobro, piękno, wiara i miłość.
Ucztę duchową, jakiej dostarczy nam ta książka naprawdę przeżyć warto!

"Maszynopis z Kawonu" wprowadza czytelnika w niezwykły świat różnorodnych i niezwykłych doznań.Uosobieniem ich jest główny bohater powieści, niezwykle trudny do zdefiniowania. Nie pozwalający się wtłoczyć do żadnej z szufladek, ani tych z sękatego drewna, ani z różanej arystokraqcji czy hebanu. Wyróżnia się wybitną inteligencją, wrażliwością do granic kresu, filozoficznym...