Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostatnia przeczytana książka w tym roku, i to jaka dobra! Powoli zaczynam utwierdzać się w przekonaniu, że ten autor zapisze się w moim Top 3 minionego roku. To, w jaki sposób płynie się przez jego narrację, tak ubogą w dialogi a umiejętnie łapiącą za serce, sprawia, że wieczory przy lampce w jego towarzystwie działają jak medytacja nad losem człowieka. Człowieka na pozór tak przeciętnego, żyjącego jak większość z nas, ale skrywająca w sobie ukryte głębokie traumy, bóle i lęki dzieciństwa. Ten autor nie próbuje na siłę trzymać nas za gardło tanią sensacją, dostarcza nam za to codzienną prawdę, która czasem tak dziwi, jakby codzienna wcale nie była. Wchodzę w to, Panie Małecki!

Ostatnia przeczytana książka w tym roku, i to jaka dobra! Powoli zaczynam utwierdzać się w przekonaniu, że ten autor zapisze się w moim Top 3 minionego roku. To, w jaki sposób płynie się przez jego narrację, tak ubogą w dialogi a umiejętnie łapiącą za serce, sprawia, że wieczory przy lampce w jego towarzystwie działają jak medytacja nad losem człowieka. Człowieka na pozór...

O ile książkę czytało mi się bardzo dobrze i szybko, to mam ogromny niedosyt. W sumie to niedosyt czułam po zakończeniu każdego rozdziału, kiedy zdziwiona myślałam "o, to już koniec?". Historie zawarte mają ogromny potencjał, można byłoby je rozwinąć do dłuższych historii, nawet kosztem zmniejszenia o połowę ilości rozdziałów. Dzięki temu moglibyśmy pozostać z każdą postacią na dłużej w jej życiu, dowiedzieć się więcej, wejść w trudny temat, a przez to bardziej ją zrozumieć. W takim wydaniu jak jest teraz nie byłam w stanie "polubić się" z żadnym z bohaterów, bo zwyczajnie zabrakło nam czasu na bardziej dogłębne zapoznanie. Historie same w sobie są ciekawe i poruszające, ale czy aż tak szokujące, jak czytać można w innych recenzjach? Ocenę pobija moja ogromna sympatia do autora, którego filmy na kanale są moim zdaniem o wiele bardziej wartościowe i wyczerpujące temat.

O ile książkę czytało mi się bardzo dobrze i szybko, to mam ogromny niedosyt. W sumie to niedosyt czułam po zakończeniu każdego rozdziału, kiedy zdziwiona myślałam "o, to już koniec?". Historie zawarte mają ogromny potencjał, można byłoby je rozwinąć do dłuższych historii, nawet kosztem zmniejszenia o połowę ilości rozdziałów. Dzięki temu moglibyśmy pozostać z każdą...

Książkę tę czytałam około 4 lat. Tak, 4 lat. Rozpoczynałam ją od nowa jakieś 3 razy. Zaczynałam, odkładałam, zapominałam, wracałam nie pamiętając o czym była, więc zaczynałam od nowa, męczyłam się i chłonęłam na zmianę. Nie wiem w czym leży główna przyczyna. Książka moim zdaniem bardzo nierówna, fabuła ciągnie się jak hubba bubba. Raz na jakiś czas zaczyna wciągać, po czym znowu odkładałam ją na 2 tygodnie. Gdyby nie to, że należę do osób, które MUSZĄ doczytać książkę do końca, to pewnie odpuściłabym ją sobie te 4 lata temu. A że tomiszcze ma ponadprzeciętnie dużo stron, to radość z jej ukończenia była niezmierna. Plus za klimat, który lubię.

Książkę tę czytałam około 4 lat. Tak, 4 lat. Rozpoczynałam ją od nowa jakieś 3 razy. Zaczynałam, odkładałam, zapominałam, wracałam nie pamiętając o czym była, więc zaczynałam od nowa, męczyłam się i chłonęłam na zmianę. Nie wiem w czym leży główna przyczyna. Książka moim zdaniem bardzo nierówna, fabuła ciągnie się jak hubba bubba. Raz na jakiś czas zaczyna wciągać, po czym...