Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przepiękna powieść. Wzruszająca, pouczająca, o takiej miłości na całe życie - mimo wszystkich przeciwieństw losu. Myślę, że przy tym wszystkim, autorce udało się zachować świeżość. Nie jest przesłodzona.
Czyta się rewelacyjnie, napisana jest w taki sposób, że aż nie chce się od niej odchodzić.
Zakończenie uważam, że jest wyważone - takie na jakie wszystkie kobiety czekają
Bardzo polecam!

Przepiękna powieść. Wzruszająca, pouczająca, o takiej miłości na całe życie - mimo wszystkich przeciwieństw losu. Myślę, że przy tym wszystkim, autorce udało się zachować świeżość. Nie jest przesłodzona.
Czyta się rewelacyjnie, napisana jest w taki sposób, że aż nie chce się od niej odchodzić.
Zakończenie uważam, że jest wyważone - takie na jakie wszystkie kobiety...

Książkę zjadłam, pochłonęłam właściwie jednym tchem. Jest to zdecydowanie książka, którą czyta się w jeden wieczór - a potem śni się koszmary osadzone w własnej przestrzeni życiowej.
Autor pisze prosto o wydarzeniach bardzo brutalnych. Książka jest nacechowana emocjami, a świadomość, że oparta jest na faktach dodatkowo potęgowała liczne uczucia.
Wstęp napisany przez Kinga uważam za słaby - nie to, że podważam autorytet w świecie literatury, raczej uważam, że zbyt wiele odsłania i lepiej go przeczytać na zakończenie.
Serdecznie polecam

Książkę zjadłam, pochłonęłam właściwie jednym tchem. Jest to zdecydowanie książka, którą czyta się w jeden wieczór - a potem śni się koszmary osadzone w własnej przestrzeni życiowej.
Autor pisze prosto o wydarzeniach bardzo brutalnych. Książka jest nacechowana emocjami, a świadomość, że oparta jest na faktach dodatkowo potęgowała liczne uczucia.
Wstęp napisany przez Kinga...

Na początku byłam negatywnie nastawiona do postaci Anny Dymnej. To było dziwne, ponieważ aktorka powinna kojarzyć się z pozytywnymi rolami, postaciami i twarzami. Moja niewiedza, a może i zbyt duża świadomość, współczesnej konieczności udzielania się charytatywnie, była chyba główną przyczyną takiego podejścia. Forma w jakiej została napisana, a także lekkie pióro dziennikarza Wojciecha Szczawińskiego, doprowadziło do tego, że nawet nie wiem kiedy udało mi się ją zakończyć. Była ciekawa, a jednocześnie prowokująca. Aktorka wydaje się być szczera, opowiada o swoim dawnym i obecnym życiu. O pracy a także zawodzie –który pomimo upływu lat jest jej pasją życiową. Moim zdaniem Anna Dymna w współpracy z świetnym dziennikarzem, który trochę nią manipulował, powiedziała kilka prostych ale niezmiernie ważnych słów. Książka o intensywnym trybie życia - o fundacji, domu, karierze, a także najzwyklejszych szarych dniach.

Na początku byłam negatywnie nastawiona do postaci Anny Dymnej. To było dziwne, ponieważ aktorka powinna kojarzyć się z pozytywnymi rolami, postaciami i twarzami. Moja niewiedza, a może i zbyt duża świadomość, współczesnej konieczności udzielania się charytatywnie, była chyba główną przyczyną takiego podejścia. Forma w jakiej została napisana, a także lekkie pióro...