Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"...-odmienił moje życie. Pokazał mi, jak się zgubić, a potem ja sama pokazałam sobie, jak siebie odnaleźć." (s.373)
To jeden z moich ulubionych cytatów z najnowszej książki autorstwa Gayle Forman "Ten jeden dzień". Kiedy czytając zapowiedź tej powieści dowiedziałam się, że jej akcja będzie rozgrywała się w Paryżu od razu ją pokochałam i powiem Wam szczerze nie zawiodłam się. Ta książka jest niesamowita. Dlaczego????
Ponieważ mamy tu (ku mojej ogromnej radości) opis Paryża miasta zakochanych ale nie takiego Paryża jaki oferują nam przewodniki. To jest opis tego magicznego Paryża, który poznają tylko ci co nie boją się zboczyć z kursu i nie boją się zgubić w tym pięknym mieście kryjącym wiele tajemnic. Ja zakochałam się w tym Paryżu, pełnym wąskich uliczek, ukrytych zakamarków, malutkich kawiarenek gdzie nie dociera hałas i zgiełk szybko przemieszczających się turystów, którzy tak naprawdę nie widzą Paryża a przenikają przez niego. Skreślają kolejne miejsca na liście, kolejne zabytki tak naprawdę ich nie poznając.
Główną bohaterka jest Allyson, porządna, poukładana i spokojna dziewczyna. Ostatniego dnia swojej europejskiej wycieczki poznaje chłopaka Willema i pod wpływem impulsu postanawia spędzić z nim jeden dzień w Paryżu. Jest to pierwszy raz kiedy Allyson robi coś szalonego i nieprzewidzianego. Ten jeden dzień zmieni jej życie i sprawi że na wiele spraw spojrzy z zupełnie innej strony. To Willem pokaże jej ten ukryty i tajemniczy Paryż o którym nie piszą w przewodnikach. Allyson poczuje coś więcej do tego chłopaka ale zanim to uczucie zdąży rozkwitnąć jest przerwane...
Po wydarzeniach w Paryżu Allyson próbuje wrócić do dawnego życia. Idzie na studia, uczy się ale coś się w niej zmienia. Ona sama się zmienia i czuje, że to życie które wiodła nie jest tak naprawdę tym czego ona chce. Zawsze robiła to co mówili jej rodzice. Rodzice kontrolują każdy aspekt jej życia i to zaczyna powoli ją drażnić. Nagle pewnego dnia Allyson postanawia wszystko zmienić. Porzucić dawne życie i odetchnąć pełną piersią. Zmienia przedmioty na studiach, zaczyna robić to, co kocha i choć rodzice nie akceptują tego stanu nie przejmuje się tym. Chce mieć kontrole nad życiem, bo to jest jej życie a nie życie jej rodziców. Postanawia również odnaleźć to, co utraciła rok temu w mieście zakochanych, w Paryżu... Czy jej się to uda o tym musicie dowiedzieć się sami.
Książka ta jest piękna, począwszy od okładki a skończywszy na całej treści. Jest to opowieść o poszukiwaniu samego siebie , o odnajdywaniu siebie. Cytat, który przytoczyłam na początku według mnie mógłby być mottem przewodnim książki.Bo czasami musimy się zgubić aby siebie odnaleźć. Aby zobaczyć na co nas stać, poznać samego siebie, przełamać wewnętrzne bariery i zacząć żyć, bo w każdym z nas drzemie siła i chęć odkrywania, podróżowania tylko czasami brakuje nam impulsu aby rozpocząć nowe życie. Dla Allyson tym impulsem był ten jeden dzień w Paryżu ale dla każdego może on być inny. U Allyson impuls ten był jak nasiono które powoli kiełkowało aż w końcu rozkwitło i dało jej siłę i odwagę by zmierzyć się z życiem, by pokonać swoje przeciwności bo jeśli uwierzymy w siebie to nic ani nikt nie stanie nam na przeszkodzie w realizowaniu naszych marzeń i pragnień.
"-Skończone- mówię. Podejrzewam jednak, że w rzeczywistości jest wręcz przeciwnie. Że tak naprawdę wszystko właśnie się dla mnie zaczyna" (s.369
Gorąco polecam!!!!!!!
P.S. Z niecierpliwością oczekuję kolejnego tomu, który ma ukazać się już we wrześniu i będzie on pisany jak podejrzewam z perspektywy Willema -tak mówi zapowiedź książki. Zobaczymy ale już wiem, że tak jak poprzednie i ta książka skradnie moje serce. Mam nadzieję, że Wasze serca również skradnie.
Pozdrawiam Wszystkich!!!!!!

"...-odmienił moje życie. Pokazał mi, jak się zgubić, a potem ja sama pokazałam sobie, jak siebie odnaleźć." (s.373)
To jeden z moich ulubionych cytatów z najnowszej książki autorstwa Gayle Forman "Ten jeden dzień". Kiedy czytając zapowiedź tej powieści dowiedziałam się, że jej akcja będzie rozgrywała się w Paryżu od razu ją pokochałam i powiem Wam szczerze nie zawiodłam...

Hej Wszystkim !!!!!
Trochę refleksji po lekturze książki Pani Sarah Waters "Za ścianą".
I tu ostrzeżenie, że początek historii może Was zrazić jak było w moim przypadku.
Opowieść zaczyna się dość nudno i wolno rozkręca się cała akcja ale jak już wskoczy na swój prawidłowy tor to pędzi jak błyskawica.
Książka jest naprawdę fantastyczna. Historia w skrócie opowiada o dwóch kobietach pochodzących z dwóch różnych światów, które mieszkają w jednym domu. Pierwszą postacią jest Frances Wray - właścicielka domu - która wynajmuje pokoje na górze swojego domu młodemu małżeństwu państwa Barberów - Lillian i Leonard. W momencie wprowadzenie się małżeństwa do domu losy tych dwóch kobiet całkowicie się zmieniają. Z początku sceptycznie do siebie nastawione kobiety zaczyna łączyć coś więcej niż przyjaźń. Każda z tych kobiet skrywa bowiem pewien sekret, który w pewien sposób napiętnował je nie pozwalając tym samym cieszyć im się życiem tak jakby tego chciały. W pewnym momencie dojdzie do sytuacji w której wyjawią swoje sekrety. Pytanie czy po tym "oczyszczeniu" będą szczęśliwsze...o tym musicie dowiedzieć się sami sięgając po tą książkę.
Mogę jedynie zdradzić, że los nie oszczędzi naszych bohaterek i co rusz będzie stawiał je w sytuacjach w których będą musiały podjąć bardzo trudne decyzje. Będę musiały rozważyć co się dla nich bardziej liczy : miłość i przyjaźń czy spokój i stabilizacja ; życie w zgodzie z samym sobą i spełnianie się w tym życiu czy życie wbrew temu czego pragniemy i porzucenie swoim marzeń ; życie według własnych zasad, łamanie zastanych schematów i nie patrzenie na to co inny będą mówić czy przyjęcie roli jaką narzuca nam społeczeństwo i wypełnianie jej nawet wbrew temu co podpowiada nam rozum i serce.
W tej książce znajdziecie wszystko. Przyjaźń, miłość, zdradę, morderstwo, dylematy moralne i o wiele więcej.
Książka pisana jest fajnym, lekkim językiem i czyta się ją szybko i przyjemnie.
Powieść ta choć z pozoru traktuje o zwykłej, przyziemnej rzeczy - ot przyjaźń dwóch kobiet - to potrafi naprawdę wiele razy zaskoczyć. Zabiegi, jakie stosuje pisarka włączając pewne elementy do opowieści wiele razy wprawiały mnie w osłupienie i sprawiały, że ta historia wciągała mnie coraz bardziej i jak najszybciej chciałam wiedzieć co będzie dalej.
Gorąco Wam ją polecam

Hej Wszystkim !!!!!
Trochę refleksji po lekturze książki Pani Sarah Waters "Za ścianą".
I tu ostrzeżenie, że początek historii może Was zrazić jak było w moim przypadku.
Opowieść zaczyna się dość nudno i wolno rozkręca się cała akcja ale jak już wskoczy na swój prawidłowy tor to pędzi jak błyskawica.
Książka jest naprawdę fantastyczna. Historia w skrócie opowiada o dwóch...

Hej Wszystkim!!!!!
Gdy rozpoczynałam czytać tą serię to postanowiłam sobie, że ocenię ją dopiero gdy skończę wszystkie części i tak oto jestem.
Właśnie skończyłam ostatni tom "Finale" Becci Fitzpatrick i niestety nie mam najlepszej opinii. Jak pierwsza część porwała mnie tak z każdą kolejna mój entuzjazm opadała i opadał....
Nie wiem dlaczego ale miałam wrażenie jakby autorce zabrakło pomysłów i w biegu wymyślała co rusz nowe zdarzenia byleby tylko przeciągnąć akcje która i tak -jak dla mnie - nie kleiła się. Główna bohaterka w każdej kolejnej książce denerwowała mnie coraz bardziej. A finał całej historii przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. Spodziewałam się czegoś wielkiego, spodziewałam się jakiejś wojny, starcia dwóch rywalizujących ze sobą armii a tu ... nic, dosłownie nic. Byłam wściekła bo naprawdę po przeczytanie Black Ice które dla mnie było rewelacyjne spodziewałam się czegoś więcej, jakiejś zawiłej fabuły - zważywszy, że temat naprawdę jest ciekawy - ale nic mnie w tej opowieści nie porwało. Trochę jest mi szkoda, bo temat jest interesujący (mnie szczególnie spodobał się pomysł tego jak upadli aniołowie mogą przejmować ciała Nefilim) i autorka mogła go trochę inaczej rozwinąć a tak temat zmarnował się i zniknął pomiędzy mdłymi dialogami jak to główni bohaterowie się kochają, nigdy siebie nie zapomną, zawsze będą czuwać nad sobą itp...
Ponadto w tej książce szczególnie denerwowały mnie te zapewnienia o miłości dwójki głównych bohaterów - Nory i Patcha - było to czasami irytujące. Co do czytania ...to mogę powiedzieć, że pomimo tego, że książka pisana jest lekkim stylem mnie czytanie jej przychodziło z trudem.
Jeśli miałabym podsumować tą książkę i wyliczyć jej plusy i minusy to przedstawiało by się to w następujący sposób :
+ ciekawa historia Upadłych Aniołów i Nefilim;
+ ciekawy pomysł z przejmowaniem kontroli nad Nefilim
+ lekki styl
Minusy :
- irytująca główna bohaterka
- mało ciekawy finał całej historii
- nudne dialogi
- pomysły, które nie pociągają akcji do przodu a wręcz przeciwnie wpływają na obniżenie wartości książki
Tak więc...czy poleciłabym tą książkę mmmhhmhmhmhm myślę, że chyba nie. Zawiodłam się na niej i jeśli miałabym polecać coś tej autorki to z pewnością będzie to Black Ice. I powiem tak jeżeli ktoś czytał serie Szeptem, Crescendo... i nie spodobało mu się to powinien koniecznie sięgnąć po Black Ice i na pewno się nie zawiedzie. Natomiast jeśli ktoś czytał Black Ice to moim zdaniem niech nie sięga po tą serię bo tylko się zniechęci do tej pisarki a szkoda by było. Ale decyzja należy do Was....
Cieplutko Pozdrawiam

Hej Wszystkim!!!!!
Gdy rozpoczynałam czytać tą serię to postanowiłam sobie, że ocenię ją dopiero gdy skończę wszystkie części i tak oto jestem.
Właśnie skończyłam ostatni tom "Finale" Becci Fitzpatrick i niestety nie mam najlepszej opinii. Jak pierwsza część porwała mnie tak z każdą kolejna mój entuzjazm opadała i opadał....
Nie wiem dlaczego ale miałam wrażenie jakby...