Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Enola Holmes. Sprawa zaginionego markiza” autorstwa Nancy Springer to dość ciekawa książka, do której treści postanowiłam sięgnąć niemal losowo, w ramach odpoczynku od literatury ciężkiej i wymagającej psychologicznej analizy bohaterów ze strony czytelnika. „Sprawa zaginionego markiza” jest pierwszym tonem serii o Enoli - dziewczynie, będącej przykładem, jak NIE NALEŻAŁO prowadzić swego życia, będąc kobietą osadzoną w epoce wiktoriańskiej. Enola, główna bohaterka powieści, to zbuntowana młoda dama, która planuje odkryć tajemnicę zaginionej matki, jak i rozwiązać, mimo młodego wieku, swą pierwszą poważną sprawę kryminalną. Warto wspomnieć o bardzo widocznych, bezpośrednich odniesieniach do klasyka literatury opartej na postaci epoki wiktoriańskiej - serii o Sherlocku Holmesie - sprawiają, że historia bohaterki staje się bardziej przystępna w odbiorze również dla dojrzalszego odbiorcy, mimo bycia zawartą w kategorii literatury młodzieżowej. Polecam: fanom serii o Sherlocku Holmesie, miłośnikom zagadek, oraz miłośnikom czasów wiktoriańskich, młodszym i starszym.

„Enola Holmes. Sprawa zaginionego markiza” autorstwa Nancy Springer to dość ciekawa książka, do której treści postanowiłam sięgnąć niemal losowo, w ramach odpoczynku od literatury ciężkiej i wymagającej psychologicznej analizy bohaterów ze strony czytelnika. „Sprawa zaginionego markiza” jest pierwszym tonem serii o Enoli - dziewczynie, będącej przykładem, jak NIE NALEŻAŁO...

Zabawna książka, wprowadzająca Czytelniczkę w realia epoki wiktoriańskiej w ramach narzuconej podróży w czasie. Gdyby nie irytujące docinki autorki w narracji - w stronę Czytelniczki, książka zasługiwałaby na miano bardziej pochlebne niż książki dobrej. Humor raczej dotyczący samej epoki - na plus.

Zabawna książka, wprowadzająca Czytelniczkę w realia epoki wiktoriańskiej w ramach narzuconej podróży w czasie. Gdyby nie irytujące docinki autorki w narracji - w stronę Czytelniczki, książka zasługiwałaby na miano bardziej pochlebne niż książki dobrej. Humor raczej dotyczący samej epoki - na plus.

„Łzy mojej duszy” to z pewnością książka trudna. Książka, która ukazuje brzmienie prawdziwego głosu Korei Północnej. Historia jej autorki jest przykładem prawdziwego cierpienia, wynikającego z całkowitego zamknięcia na resztę świata i dokonania najokrutniejszego możliwego czynu, na rzecz rzekomej utopii, a w rzeczywistości świata pełnego obłudy, fałszu oraz bezlitosnej propagandy. Polecam osobom, które chcą dowiedzieć się, jaka jest Korea Północna z punktu widzenia osoby, której udało się opuścić to zmanipulowane społeczeństwo i odkryć swoje życie na nowo.

„Łzy mojej duszy” to z pewnością książka trudna. Książka, która ukazuje brzmienie prawdziwego głosu Korei Północnej. Historia jej autorki jest przykładem prawdziwego cierpienia, wynikającego z całkowitego zamknięcia na resztę świata i dokonania najokrutniejszego możliwego czynu, na rzecz rzekomej utopii, a w rzeczywistości świata pełnego obłudy, fałszu oraz bezlitosnej...