Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka do tak zwanego "połknięcia". Czyta się bardzo szybko i bardzo przyjemnie. Być może gdyby ją całkiem okroić z elementów arturiańskich, to wydałaby się banalna, ale mimo wszystko coś w niej jest takiego, że się człowiek nie może oderwać. Może to styl narracji, może bohaterowie? A może jednak legenda króla Artura?

Książka do tak zwanego "połknięcia". Czyta się bardzo szybko i bardzo przyjemnie. Być może gdyby ją całkiem okroić z elementów arturiańskich, to wydałaby się banalna, ale mimo wszystko coś w niej jest takiego, że się człowiek nie może oderwać. Może to styl narracji, może bohaterowie? A może jednak legenda króla Artura?

Zdecydowanie powinnam przeczytać jeszcze raz wiele książek z dzieciństwa. Po latach patrzy się na nie z zupełnie innej perspektywy i dostrzega to, czego wcześniej się nie dostrzegało.
Siłą tej książki są jej bohaterowie, z których każdy jest na swój sposób wyjątkowy. To postaci z krwi i kości, które autorka konsekwentnie rozwija; z zestawem indywidualnych cech, z problemami różnej wagi. Świetnie ukazane jest psychologiczne podłoże ich działania, a czytelnik w końcu poznaje ich na tyle dobrze, że w pewnym stopniu potrafi przewidzieć ich zachowanie.
Zgrabna narracja i niebanalna fabuła w dużej mierze oparta na tajemnicach oraz świetne dialogi sprawiły, że połknęłam tę książkę bardzo szybko. I nieco zatęskniłam za czasami, w których nudzie zaradzić można było budując "bazę" na wyspie.

Zdecydowanie powinnam przeczytać jeszcze raz wiele książek z dzieciństwa. Po latach patrzy się na nie z zupełnie innej perspektywy i dostrzega to, czego wcześniej się nie dostrzegało.
Siłą tej książki są jej bohaterowie, z których każdy jest na swój sposób wyjątkowy. To postaci z krwi i kości, które autorka konsekwentnie rozwija; z zestawem indywidualnych cech, z...

Prosta, ale piękna opowieść o pokonywaniu uprzedzeń (nie tylko tych między zwierzętami). Moim zdaniem bardzo klimatyczna i pełna naturalnego czaru. Byłam zaskoczona naturalną, swobodną narracją przedstawiającą świat zwierząt tak bardzo po ludzku. Aż dziwne, że nie pamiętałam tej książki z dzieciństwa. Najwyraźniej czyta się ją inaczej z "doroślejszego" punktu widzenia.
I żałuję tylko, że książka taka krótka, może nawet nieco nagle "ucięta".

Prosta, ale piękna opowieść o pokonywaniu uprzedzeń (nie tylko tych między zwierzętami). Moim zdaniem bardzo klimatyczna i pełna naturalnego czaru. Byłam zaskoczona naturalną, swobodną narracją przedstawiającą świat zwierząt tak bardzo po ludzku. Aż dziwne, że nie pamiętałam tej książki z dzieciństwa. Najwyraźniej czyta się ją inaczej z "doroślejszego" punktu widzenia.
I...