Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czworo młodych ludzi umówiło się na nocną wyprawę do Puszczy Kampinoskiej, lecz na miejsce spotkania dotarło tylko troje. Czy stojąca u progu dorosłości Hania zmyliła drogę, czy może celowo poszła w inne miejsce?
Policjanci muszą znaleźć odpowiedź na to i na wiele innych pytań, na początku śledztwa jest bowiem pewne wyłącznie jedno - zamiast przyjaciół, w otulinie puszczy Hania napotkała tylko śmierć.
"Otulina" to nie tylko świetny, dopracowany niemal w każdym szczególe kryminał, ale także studium psychologiczne młodzieży, ukazujące codzienne borykanie się z problemami, których dorośli nie zauważają bądź zauważać nie chcą. Niepewność, zagubienie, niemożność sprostania wyśrubowanym oczekiwaniom rodziców to zaledwie wierzchołek góry lodowej, niestety dla dorosłych ów iceberg jest zaledwie maleńkim wzgórkiem.
Polecam serdecznie te książkę nie tylko miłośnikom Kryminału, ale także wszystkim niedostrzegającym problemów dzieci i młodzieży. Może ona sprawi, że wreszcie otworzą oczy.

Czworo młodych ludzi umówiło się na nocną wyprawę do Puszczy Kampinoskiej, lecz na miejsce spotkania dotarło tylko troje. Czy stojąca u progu dorosłości Hania zmyliła drogę, czy może celowo poszła w inne miejsce?
Policjanci muszą znaleźć odpowiedź na to i na wiele innych pytań, na początku śledztwa jest bowiem pewne wyłącznie jedno - zamiast przyjaciół, w otulinie puszczy...

„Wrzask” ma w sobie to wszystko, czego oczekuję po dobrym kryminale. Zagmatwaną zagadkę kryminalną, niejednoznacznych, wielowymiarowych bohaterów i dobre, realistyczne dialogi oraz zaskakujące zakończenie. Ma też to trudne do zdefiniowania „coś”, co wywołuje wewnętrzne napięcie i sprawia, że po plecach przebiegają dreszcze.

Cała opinia tutaj: http://hannagren.pl/wszystkie-recenzje-ksiazek/wrzask-izabela-janiszewska/

„Wrzask” ma w sobie to wszystko, czego oczekuję po dobrym kryminale. Zagmatwaną zagadkę kryminalną, niejednoznacznych, wielowymiarowych bohaterów i dobre, realistyczne dialogi oraz zaskakujące zakończenie. Ma też to trudne do zdefiniowania „coś”, co wywołuje wewnętrzne napięcie i sprawia, że po plecach przebiegają dreszcze.

Cała opinia tutaj: ...

Intrygująca fabuła "Szkoły wyprzedzania" wiąże się ściśle z żużlem, ale nie powinno to czytelnika przerażać. Jeśli nawet taki całkowity żużlowy laik jak ja nie miał problemów ze zrozumieniem scen ściśle związanych z czarnym sportem, to nie podejrzewam, by ktoś inny mógł się w nich pogubić.

Żużel jest tu właściwie jedynie tłem dla akcji, która przedstawiona jest w sposób iście mistrzowski. Joanna Krystyna Radosz świetnie wie, jak wzmóc zainteresowanie czytelnika. Za każdym razem, gdy tempo zwalnia, jest pewne, iż za moment autorka przywali nam takim zwrotem akcji, że zapomnimy o oddychaniu.

Cała opinia tutaj: http://hannagren.pl/wszystkie-recenzje-ksiazek/szkola-wyprzedzania-joanna-krystyna-radosz/

Intrygująca fabuła "Szkoły wyprzedzania" wiąże się ściśle z żużlem, ale nie powinno to czytelnika przerażać. Jeśli nawet taki całkowity żużlowy laik jak ja nie miał problemów ze zrozumieniem scen ściśle związanych z czarnym sportem, to nie podejrzewam, by ktoś inny mógł się w nich pogubić.

Żużel jest tu właściwie jedynie tłem dla akcji, która przedstawiona jest w sposób...