Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czyta się jak dobry kryminał. Świadomość, że opisane tu historie wydarzyły się naprawdę mrozi krew jeszcze bardziej. Mimo sporej dawki naukowej wiedzy i wyjaśnienia mechanizmów rządzących organizmami żywymi, książka nie przytłacza i jest napisana w sposób przystępny i zrozumiały.

Czyta się jak dobry kryminał. Świadomość, że opisane tu historie wydarzyły się naprawdę mrozi krew jeszcze bardziej. Mimo sporej dawki naukowej wiedzy i wyjaśnienia mechanizmów rządzących organizmami żywymi, książka nie przytłacza i jest napisana w sposób przystępny i zrozumiały.

Ciekawa propozycja dla fanów Agathy Christie. Wielki powrót nietuzinkowego detektywa z wąsem - Poirota. Sama powieść niesamowicie wciąga i szybko się czyta, jednak według mnie rozwiązanie intrygi wydaje się być trochę przekombinowane i nie do końca do mnie przemawia.

Ciekawa propozycja dla fanów Agathy Christie. Wielki powrót nietuzinkowego detektywa z wąsem - Poirota. Sama powieść niesamowicie wciąga i szybko się czyta, jednak według mnie rozwiązanie intrygi wydaje się być trochę przekombinowane i nie do końca do mnie przemawia.

Aj, strasznie mi się dłużyło czytanie tej książki. Okropnie nużąca, nudnawa, a do tego to odrealnione zakończenie i wyjaśnienie historii. Przez większość czasu kompletnie nic się nie działo, jakbym czytała nudną obyczajówkę, ale przecież to thriller psychologiczny, więc zaczęłam się zastanawiać jaki zwrot akcji w tych okolicznościach może zaserwować nam autorka. Przyszły mi do głowy różne pomysły, jeden wyjątkowo kiczowaty, więc go odrzuciłam. A jednak, autorka poszła w taką tandetę i odrealnienie godne telenoweli brazylijskiej. Historia mnie nie przekonała, postacie nie wywołały jakiejś szczególnej sympatii, takie trochę nudne, trochę bez polotu i niewyraziste. Jak zwykle najlepszą rolę dostał pies! Powiedziałabym, że czytadło, ale czytadło czyta się w tempie ekspresowym, a Pozwól mi wrócić czytałam naprawdę długo, że w połowie chciałam już odstawić na półkę i zgodnie z tytułem nie pozwolić tej książce wrócić mi przed oczy.
Dodatkowo nie wiem kto wpadł na pomysł by na okładce umieścić hasło „kiedy zniknęła, powiedział prawdę, ale nie całą…”. Absolutnie nie sugerujcie się tym zachęcającym hasłem przy wyborze lektury, bo to kompletnie wprowadza w błąd czytelnika odnośnie głównego trzonu historii i o czym ta książka w ogóle może być. Taka zapowiedź czegoś, co nigdy nie nastąpi.

Aj, strasznie mi się dłużyło czytanie tej książki. Okropnie nużąca, nudnawa, a do tego to odrealnione zakończenie i wyjaśnienie historii. Przez większość czasu kompletnie nic się nie działo, jakbym czytała nudną obyczajówkę, ale przecież to thriller psychologiczny, więc zaczęłam się zastanawiać jaki zwrot akcji w tych okolicznościach może zaserwować nam autorka. Przyszły mi...