Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo zbierałam się, aby napisać opinie o tej książce. W końcu pełna sił, dam radę.

Benson to chłopiec, który nigdy nie miał szczęścia w życiu. Był poniewierany między rodzinami zastępczymi od dziecka. Jedni rodzice kazali mu nawet pracować, nie zważając na jego szczęście. Kiedy znajduje ofertę Akademii Maxwell, nie waha się ani chwili. Liczy na to, że odnajdzie się wśród nowych znajomych i zacznie całkiem nowe życie.

No i się nie myli...

Tyle, że nie spodziewał się, że z tej szkoły nie będzie wyjścia.

Ani że każdy dzień to walka o przetrwanie.

Czekam z nadzieją, że następna część zostanie przetłumaczona na język polski. Polecam każdemu fanowi fantasy - sci fi ;)

Długo zbierałam się, aby napisać opinie o tej książce. W końcu pełna sił, dam radę.

Benson to chłopiec, który nigdy nie miał szczęścia w życiu. Był poniewierany między rodzinami zastępczymi od dziecka. Jedni rodzice kazali mu nawet pracować, nie zważając na jego szczęście. Kiedy znajduje ofertę Akademii Maxwell, nie waha się ani chwili. Liczy na to, że odnajdzie się wśród...

Ona jest niczym nie wyróżniającą się rudą dziewczyną, która nigdy nie miała chłopaka.
On jest playboyem, którego pożąda każda dziewczyna. Ona również.

Historia niczym dla dzieci - Księżniczka i książę. Historia kręci się tylko wokół Kiersten i Westona, rozmowy na poziomie dziesięciolatków, którzy udają dorosłych. Oczywiście, że ona jest dziewicą, a on przeleciał tysiące lasek. Naturalnie, że on jest rozgrywającym i to z nim przeżywa pocałunek. Jedyny problem książki - chłopak ma guza. Ale czego się spodziewaliśmy? HAPPYEND, TAK! Książka jest paskudnie przewidywalna, rozmowy rozgrywane są niemal niemożliwe, brak poczucia humoru aż razi w oczy wraz z sentencjami chłopca, który nagle odzyskał rozum, bo jest chory. Zdaję sobie sprawę, żę takie rzeczy się mogą zdarzyć, ale fakt, że "skurczył mu się guz" i widział anioła -> swoją matkę, po czym oświadczył się jej z wielkim efektem... Ta książka była po prostu beznadziejna. Dwie gwiazdki chyba tylko za wydanie i fakt, że czyta się ją szybko, mimo tak prostej fabuły.

Ona jest niczym nie wyróżniającą się rudą dziewczyną, która nigdy nie miała chłopaka.
On jest playboyem, którego pożąda każda dziewczyna. Ona również.

Historia niczym dla dzieci - Księżniczka i książę. Historia kręci się tylko wokół Kiersten i Westona, rozmowy na poziomie dziesięciolatków, którzy udają dorosłych. Oczywiście, że ona jest dziewicą, a on przeleciał tysiące...

Troje barwnych bohaterów, trzy różne historie, trzy różne, lecz szczęśliwe zakończenia. Czy nie za to właśnie kochamy książki?
Co mi się podobało? Jubilatka, moja ulubienica. Kto nazywa dziecko "Jubilatka"? Dziewczyna sama się nad tym zastawia, ale jeśli rodzice mają obsesje na punkcie jakichś świątecznych domków, wszystko jest możliwe. Historia tej dziewczyny podobała mi się najbardziej. Przy drugiej historii, tudzież John Green odrobinę mnie zawiódł. Spodziewałam się po nim hitu nad hitami, jednak wyszło jak wyszło. Zdecydowanie jest to urokliwa, ciepła opowiastka na którą bardzo długo czekałam, ale wydaje mi się, że zrobiłam się na to trochę za stara. Jak to moja mama ujęła "książka jest dziecinna". Zgodzę się w pewnym sensie, nie mniej jednak czytało się ją bardzo szybko, w milusiej atmosferze i za to wielki plus :)

Troje barwnych bohaterów, trzy różne historie, trzy różne, lecz szczęśliwe zakończenia. Czy nie za to właśnie kochamy książki?
Co mi się podobało? Jubilatka, moja ulubienica. Kto nazywa dziecko "Jubilatka"? Dziewczyna sama się nad tym zastawia, ale jeśli rodzice mają obsesje na punkcie jakichś świątecznych domków, wszystko jest możliwe. Historia tej dziewczyny podobała mi...