Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wpatruję się w niego. Niewzruszona. - To bez sensu, Dżej. - Kenji wydaje się zaskoczony. - Nie możesz tego zrobić. - Dlaczego ciągle nazywasz mnie Dżej? - pytam. - Od kiedy? Wymyśliłeś mi już chyba z pięćdziesiąt różnych przezwisk. Wzrusza ramionami. - Powinno ci to pochlebiać. - Naprawdę? - pytam. - Przezwiska są pochlebne? Kiwa głową. - Hm. To może ja będę do ciebie mówiła Kenny? Kenji zakłada ręce. Mierzy mnie wzrokiem. - To nie jest ani trochę śmieszne. Uśmiecham się szeroko. - Eee, trochę jest. - Więc może ja będę mówił na twojego nowego chłopaka "Król, co wyżej sra, niż dupę ma"? - On nie jest moim chłopakiem, Kenny. Kenji rzuca mi ostrzegawcze spojrzenie. Celuje palcem w moją twarz. - Nie bawi mnie to, księżniczko. - Hej, chyba miałeś iść pod prysznic? - pytam. - A teraz jeszcze mi mówisz, że śmierdzę. Przewracam oczami. Wstaję. Wącha koszulkę. - Cholera, faktycznie trochę jakby śmierdzę. - Idź - mówię. - Idź i wracaj szybko. Mam przeczucie, że to będzie długi wieczór.

Wpatruję się w niego. Niewzruszona. - To bez sensu, Dżej. - Kenji wydaje się zaskoczony. - Nie możesz tego zrobić. - Dlaczego ciągle nazywas...

Trzymaj się Dasz radę Głowa do góry Bądź gotowa Nie daj się Nie poddawaj się Nie okazuj słabości Bądź twarda Pewnego dnia może będę Pewnego dnia może będę w o l n a.

Trzymaj się Dasz radę Głowa do góry Bądź gotowa Nie daj się Nie poddawaj się Nie okazuj słabości Bądź twarda Pewnego dnia może będę Pewneg...

-Panie i panowie, Siedemdziesiąte Czwarte Głodowe Igrzyska uważam za otwarte"!

-Panie i panowie, Siedemdziesiąte Czwarte Głodowe Igrzyska uważam za otwarte"!

Czuję się pusta, jakby nie było we mnie nic poza złamanym sercem, jedynym organem w całej skorupie. Słyszę echo skarg w swoim wnętrzu, czuję, jak bicie wprawia w drżenie mój szkielet. Mam serce, mówi nauka, ale jestem potworem, mówi społeczeństwo. A ja to wiem, oczywiście, że to wiem. Wiem, co zrobiłam. Nie proszę o współczucie. Ale czasem myślę - tak tylko się zastanawiam - że gdybym była potworem, to może zdążyłabym już to poczuć? Czułabym się wściekła, podła i mściwa. Znałabym ślepą furię, żądzę krwi i zemsty. Zamiast tego czuję w sobie otchłań, która jest tak głęboka, tak ciemna, że nic w niej nie widać. Nie widzę, co jest na jej dnie. Nie wiem, czym jestem ani co mogłoby się ze mną stać. Nie wiem, co mogłabym znowu zrobić.

Czuję się pusta, jakby nie było we mnie nic poza złamanym sercem, jedynym organem w całej skorupie. Słyszę echo skarg w swoim wnętrzu, czuję...

Wszystko się zmieniło. Dawno temu byłam tylko dzieckiem. Dzisiaj nadal jestem tylko dzieckiem. Ale mam żelazną wolę, 2 pięści ze stali i przybyło mi 50 lat. Nareszcie coś z tego rozumiem. Nareszcie pojęłam, że wystarczy mi siły, że mam trochę więcej odwagi, że może tym razem uda mi się osiągnąć to, co chciałam. Tym razem jestem siłą. Dewiacją ludzkiej natury. Jestem żywym, oddychającym dowodem na to, że natura ni mniej, ni więcej, tylko spaprała robotę, a teraz boi się, co może z tego wyniknąć. Jestem silniejsza. Bardziej wściekła. Jestem gotowa zrobić coś, czego z pewnością będę żałowała, i tym razem mnie to nie obchodzi. Nie będę już miła. Nie będę już zalękniona. Niczego się już nie boję. Moją przyszłością jest chaos. A rękawiczki zostawiam w domu.

Wszystko się zmieniło. Dawno temu byłam tylko dzieckiem. Dzisiaj nadal jestem tylko dzieckiem. Ale mam żelazną wolę, 2 pięści ze stali i prz...

Na nowo uczymy się,co robic,żeby miec jakieś zajęcie".

Na nowo uczymy się,co robic,żeby miec jakieś zajęcie".

To ja was zabiłam,myślę,mijając stertę trupów.I was.Was też".

To ja was zabiłam,myślę,mijając stertę trupów.I was.Was też".

-To prawda...-zakwilił Michał.-Tygrys zeżarł Capustę... Wlazł do klatki... I zeżarł...".

-To prawda...-zakwilił Michał.-Tygrys zeżarł Capustę... Wlazł do klatki... I zeżarł...".

Malwina nie była pijana ,bo,ostatecznie , obiad przy tym winie zjadła solidny,ale leciutki rauszyk i emocja przytępiły jej spostrzegawczośc. Justynki o parę metrów od siebie w ogóle nie zauważyła i, znalazłszy upragniony lakier, bardzo zadowolona, odruchowo dokonała kilku innych zakupów. Nabywanie lakieru Justynka widziała doskonale,ale niewiele ją to obeszło,za swoje kosmetyki zdążyła zapłacic wcześniej i czekała na Malwinę w samochodzie.".

Malwina nie była pijana ,bo,ostatecznie , obiad przy tym winie zjadła solidny,ale leciutki rauszyk i emocja przytępiły jej spostrzegawczośc...