Cytaty
Kiedy się człowiek czymś interesuje, to książki przychodzą do niego. Książka poleca książkę. Tylko, że zawsze ma się większe ambicje niż rezultaty.
Ta droga do Boga nie polega na mnogości rozważań ani na różnych ćwiczeniach czy upodobaniach.Droga zaś zjednoczenia opiera się na jednej niezbędnej rzeczy,to jest na umiejętności prawdziwego zaparcia się siebie tak co do zmysłów ,jak i co do ducha,na cierpieniu dla Chrystusa i unicestwieniu się we wszystkim.Przez tę praktykę więcej się czyni i więcej zdobywa niż przez wszystkie...
RozwińWiem bowiem,że wielu tych,którzy uważają się za przyjaciół Chrystusa , zna Go mało.Szukają bowiem u Niego pociech i upodobań dla siebie,kochając raczej siebie niż jego gorycz i śmierć.
Ślepemu od urodzenia,który nigdy nie widział barwy ,opowiadają o kolorze białym czy żółtym.Choćby mu wiele opowiadano ,nic nie będzie z tego wiedział,bo nigdy nie widział barwy ani jej podobieństwa,by mógł coś o tym sądzić...Taką rolę spełnia wiara wobec duszy,mówiąc nam o rzeczach,których nigdy nie widzieliśmy i nie zrozumieliśmy.
Szukać siebie w Bogu - to szukać w Bogu przyjemności i wytchnienia.Szukać zaś Boga w sobie-to nie tylko pragnąć być pozbawionym wszystkiego dla Boga,lecz skłaniać się z miłości dla Chrystusa ku wybieraniu tego ,co przykre,tak w rzeczach Bożych,jak i w rzeczach świata.I to jest prawdziwa miłość Boga.
Dlatego też,jeśli mają sposobność osiągnąć coś pewnego i doskonałego ,a mianowicie utratę wszelkiej słodyczy w Bogu ,pozostając w oschłości,niesmaku i znużeniu(a to wszystko jest prawdziwym krzyżem duchowym i ogołoceniem w duchu ubóstwa Chrystusowego)-uciekają od tego jak od śmierci,szukając w Bogu tylko słodkości i rozkosznych darów.
Musi się więc dusza opróżnić ze wszystkiego,co może osiągnąć własnymi siłami.
Dusza zatem,odrywając się od wszystkiego ,co może pojmować i poznawać drogą ducha i zmysłów,powinna szczerze pragnąć,by mogła dojść do tego,czego w tym życiu nie może poznać i czego nie może zakosztować jej serce. Po odrzuceniu tego wszystkiego,co czuje,czego zewnętrznie i wewnętrznie doświadcza lub może doświadczyć i odczuć w tym życiu,niech szczerze pragnie dojść do tego, co ...
RozwińBo powtarzamy ,że dusza w tym życiu nie łączy się z Bogiem przez rozumowanie,radowanie się,wyobrażenia czy przez inne jakieś odczuwanie,tylko przez wiarę w stosunku do rozumu,nadzieję w stosunku do pamięci i miłości odnośnie woli.
Czyż nie ma sposobu stworzenia małej wspólnoty, aby prowadzić nazaretańskie życie?Wielkie klasztory podejmują prwaie zawsze jakieś niezbędne zobowiązania materialne,będące wrogiem uniżenia i pokory.
I podążajcie za moim przykładem,przeznaczając na sen możliwie jak najmniej czasu,a większą część nocy,w miarę możliwości,spędzajcie,czuwając w skupieniu i ciszy,w modlitwie,kontemplacji,zanurzeniu się w Bogu...
Nie macie dość siły,żeby przebywać w samotności ani żeby pościć - wyrządziłoby to szkodę waszej duszy zamiast przynieść jej dobro.
Ponieważ zaś żadne stworzenia,żadne ich czynności ani zdolności nie mogą dosięgnąć tego,czym jest Bóg,więc dusza musi się ogołocić z wszelkiego stworzenia,ze swych czynności i sprawności,to znaczy ze swej wiedzy,ze smakowania i odczuwania. Gdy bowiem odrzuci to ,co jest niepodobne do Boga i niezgodne z Nim, zacznie upodabniać się do Niego.