Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Dzisiaj rano obudziłam się i... ” Od takich słów Emilia rozpoczyna swoje listy do mieszkańców kamienicy, w której niedawno zamieszkała. Nieśmiałość powstrzymuje ją by bezpośrednio się spotkać z sąsiadami i z nimi zapoznać, pisze więc listy, a potem przyczepia anonimowo do tablicy ogłoszeń. U źródeł jej zachowania leżą: potrzeba kontaktu z drugą osobą, ale też bycia zauważoną przez innych i wydobycia na zewnątrz, tego, co głęboko ukryte. Po drodze takie pisanie staje się swoistą autoterapią i zrozumieniem siebie. Oczywiście jak się można spodziewać, również sąsiadów w przeróżny sposób przemienia czytanie tych listów.

Wzruszają mnie takie książki, choć anonimowe pisanie listów, rozmowa o marzeniach czy bujanie w obłokach, czasem wydają mi się niedzisiejsze, dziecięce, być może nawet naiwne. Z drugiej strony muszę przyznać, że czytając książkę, poczułam, że się w niej odnajduję i w pewnym sensie utożsamiam. Być może nie tylko ja? Ile osób ma swoje własne nowoczesne tablice ogłoszeń, na blogach czy instagramie? Ja mam i moje posty są podobnymi listami :)

„Dzisiaj rano obudziłam się i... ” Od takich słów Emilia rozpoczyna swoje listy do mieszkańców kamienicy, w której niedawno zamieszkała. Nieśmiałość powstrzymuje ją by bezpośrednio się spotkać z sąsiadami i z nimi zapoznać, pisze więc listy, a potem przyczepia anonimowo do tablicy ogłoszeń. U źródeł jej zachowania leżą: potrzeba kontaktu z drugą osobą, ale też bycia...

Książka napisana rewelacyjnym językiem. Wciąga, ciekawi, chce się czytać dalej i dalej... Końcówka jak dla mnie powoli siada nastrój, ale i tak dla języka wypowiedzi, naprawdę warto sięgnąć po tą pozycje.

Książka napisana rewelacyjnym językiem. Wciąga, ciekawi, chce się czytać dalej i dalej... Końcówka jak dla mnie powoli siada nastrój, ale i tak dla języka wypowiedzi, naprawdę warto sięgnąć po tą pozycje.

Długo czekałam żeby przeczytać te książkę, może zbyt długo.
Jest zabawna i lekka ale do czasu, kiedy opisy (blogowe wpisy) stawały się coraz dłuższe, mi coraz trudniej się czytało. być może trafiłam w zły moment. Niestety choć nie często mi się to zdarza, nie skończyłam czytać tej książki.. jakoś w połowie przestała mnie inspirować, ciekawić i bawić.

Długo czekałam żeby przeczytać te książkę, może zbyt długo.
Jest zabawna i lekka ale do czasu, kiedy opisy (blogowe wpisy) stawały się coraz dłuższe, mi coraz trudniej się czytało. być może trafiłam w zły moment. Niestety choć nie często mi się to zdarza, nie skończyłam czytać tej książki.. jakoś w połowie przestała mnie inspirować, ciekawić i bawić.