Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsze 60 stron męczyłam przez trzy dni. Drugą część, czyli opowieść Jana Dorosza pochłonęłam w jedno popołudnie. Książka bardzo nierówna. Miałam wrażenie, że obie części pisały zupełnie różne osoby. Mimo tej jednej uwagi, bardzo mi się podobała zarówno sama historia jak i sposób jej prowadzenia.

Pierwsze 60 stron męczyłam przez trzy dni. Drugą część, czyli opowieść Jana Dorosza pochłonęłam w jedno popołudnie. Książka bardzo nierówna. Miałam wrażenie, że obie części pisały zupełnie różne osoby. Mimo tej jednej uwagi, bardzo mi się podobała zarówno sama historia jak i sposób jej prowadzenia.

Poprowadzenie tej książki kojarzy mi się z serialem kabaretowym, który leciał kiedyś w telewizji pt. 'Spadkobiercy". Trochę to tak wygląda jakby autor pomyślał sobie, że najlepiej wyjdzie jak będzie wymyślał kolejne części fabuły oraz dialogi na bieżąco. Więcej niż połowa książki to tragedia. Później autor jakby się obudził i było już znacznie lepiej. Fabuła nabrała spójności. Ogólnie słabo. Jestem rozczarowana, bo wiem, ze pan Piekara potrafi prezentować znacznie lepszy poziom.

Poprowadzenie tej książki kojarzy mi się z serialem kabaretowym, który leciał kiedyś w telewizji pt. 'Spadkobiercy". Trochę to tak wygląda jakby autor pomyślał sobie, że najlepiej wyjdzie jak będzie wymyślał kolejne części fabuły oraz dialogi na bieżąco. Więcej niż połowa książki to tragedia. Później autor jakby się obudził i było już znacznie lepiej. Fabuła nabrała...

Dawno już nie miałam takiego problemu z oceną pozycji, która jest tak zła i jednocześnie dobra. Główna bohaterka z czasów współczesnych sprawiała, że na początku miałam ochotę odłożyć tą książkę i zapomnieć, że w ogóle ją wzięłam do ręki. Nie spotkałam się jeszcze z kreacją tak naiwnej melepety. Im jednak dalej, tym trudniej było mi oderwać się od tej wciągającej historii. Trochę przewidywalnej, ale dobrze skonstruowanej i poprowadzonej. Fajna pozycja na jesienne, wolne popołudnie.

Dawno już nie miałam takiego problemu z oceną pozycji, która jest tak zła i jednocześnie dobra. Główna bohaterka z czasów współczesnych sprawiała, że na początku miałam ochotę odłożyć tą książkę i zapomnieć, że w ogóle ją wzięłam do ręki. Nie spotkałam się jeszcze z kreacją tak naiwnej melepety. Im jednak dalej, tym trudniej było mi oderwać się od tej wciągającej historii....