Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To była chyba najbardziej wyczekiwana przeze mnie część tego cyklu... w niej miałam się dowiedzieć jaki los spotka Thomasa i jego przyjaciół. I tak się stało... chociaż nie do końca...
Nie będę się tu zbytnio rozpisywać na temat moich wrażeń i odczuć podczas czytania tej książki, gdyż były one dokładnie takie same jak podczas czytania poprzednich części trylogii, więc postaram się skupić bardziej na fabule, ale w taki sposób żeby zbytnio nie spoilerować ;).
Miała ona pełno zwrotów akcji i na pewno była bardziej krwawa od poprzednich częśći...
Aż do końcaz nie mogłam usiedzieć w miejscu, w wielu momentach autor mnie zadziwił ( głownie w wątkach Newta i Teresy )... A zakończenie, które nie do końca można uznać za happy end dało mi dużo do myślenia nad tą mrożącą krew w żyłach i ( niestety ) o całkiem możliwej wizji przyszłości książką...
POLECAM :)

To była chyba najbardziej wyczekiwana przeze mnie część tego cyklu... w niej miałam się dowiedzieć jaki los spotka Thomasa i jego przyjaciół. I tak się stało... chociaż nie do końca...
Nie będę się tu zbytnio rozpisywać na temat moich wrażeń i odczuć podczas czytania tej książki, gdyż były one dokładnie takie same jak podczas czytania poprzednich części trylogii, więc...

Po tę książkę sięgnęłam następnego dnia po przeczytaniu poprzedzającej ją częśći ,, Więźnia labiryntu ". Byłam bardzo zaintrygowana jak potoczą się dalsze losy bohaterów po tym urwanm i niejasnym końcu pierwszej powieści z tej serii...
Już na samym początku zostałam mile zaskoczona niespodziewanymi zwrotami akcji. Niewięcej niż po kilku pierwszych rozadziałach dowiedziałam się sporej części rozwiązań do męczących mnie zagadek.
Często zdarza się że po pierwszej części serii, kolejne są nudniejsze i widać , że podczas ich pisania było więcej wymyślania i czasem nawet przeciągania, podczas gdy fabuła pierwszej pojawia się w głowie autora samoistnie. Pan Dashner na szczęście mnie nie zawiódł. ,, Próby ognia " czytało się równie przyjemnie jak ,, Więźnia labiryntu " z tą małą różnicą, że pierwszą część odebrałam raczej jako mało prawdopodobną powieść science fiction, natomiast ta druga poruszyła już bardzo poważne kwestie. Pokazała przyszłość w taki sposob, że aż ciarki przechodziły po plecach i to najbardziej dlatego, iż to wszystko jest możliwe. Po przeczytaniu ,, Prób ognia " zorientowałam się, że poprzednia część cyklu była równie możliwa aczkolwiek przez niewyjaśnienie części tajemnic większość czytelnikow tego nie zauważyła.
Ta książka spowodowała u mnie niejednokrotne papilacje serca i skutecznie skradła mi sen z powiek.
POLECAM! :)

Po tę książkę sięgnęłam następnego dnia po przeczytaniu poprzedzającej ją częśći ,, Więźnia labiryntu ". Byłam bardzo zaintrygowana jak potoczą się dalsze losy bohaterów po tym urwanm i niejasnym końcu pierwszej powieści z tej serii...
Już na samym początku zostałam mile zaskoczona niespodziewanymi zwrotami akcji. Niewięcej niż po kilku pierwszych rozadziałach dowiedziałam...

Naprawdę brak mi słów żeby opisać tą książkę...
Pamiętam, że jeszcze miesiąc temu mówiłam jak ja to nie lubię książek science fiction, ale seria Dashnera całkowicie zmieniła moje spojrzenie na powieści tego gatunku.
W Wigilię znalazłam ją pod choinką i dowiedziawszy się o jej gatunku zaczęłam czytać z lekkim zniechęceniem, które już po kilkunastu stronach zamieniło się w zaintrgowanie a następnie we wielkie zaciekawienie.
Już sam początek był dość niestandardowy - brak wstępu, żadnych wyjaśnień, które znajdują się w większości książek... Dzięki temu czytałam ją z większym zapałem, aby odpowiedzieć sobie na nurtujące mnie pytania. Dashner odkrył większość tajemnic które próbowaliśmy rozgryźć od samego początku dopiero na końcu, dzięki czemu żaden czytelnik nie mógł się oderwać od ,, Więźnia labiryntu".
Powieść ta trzymała mnie cały czas w napięciu... prawie co chwilę czułam jakby moje łomoczące co sił serce chciało wyskoczyć z piersi, a w nocy po jej przeczytaniu nie mogłam przestać myśleć o tym co będzie się działo po tym urwanm i niejasnym zakończeniu pierwszej częśći tej bestsellerowej trylogii Jamesa Dashnera...
Gorąco polecam nie tylko młodzieży, ale także dorosłym :)

Naprawdę brak mi słów żeby opisać tą książkę...
Pamiętam, że jeszcze miesiąc temu mówiłam jak ja to nie lubię książek science fiction, ale seria Dashnera całkowicie zmieniła moje spojrzenie na powieści tego gatunku.
W Wigilię znalazłam ją pod choinką i dowiedziawszy się o jej gatunku zaczęłam czytać z lekkim zniechęceniem, które już po kilkunastu stronach zamieniło się w...