Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy? - Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.

- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy? - Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.

- Ale ja nie chciałabym mieć do czynienia z wariatami - rzekła Alicja. - O, na to nie ma już rady - odparł Kot. - Wszyscy mamy tutaj bzika. Ja mam bzika, ty masz bzika. - Skąd może pan wiedzieć, że ja mam bzika? - zapytała Alicja. - Musisz mieć. Inaczej nie przyszłabyś tutaj.

- Ale ja nie chciałabym mieć do czynienia z wariatami - rzekła Alicja. - O, na to nie ma już rady - odparł Kot. - Wszyscy mamy tutaj bzika. Ja mam bzika, ty masz bzika. - Skąd może pan wiedzieć, że ja mam bzika? - zapytała Alicja. - Musisz mieć. Inaczej nie przyszłabyś tutaj.

- A skąd wiesz, że ty jesteś obłąkany? - Po pierwsze – odpowiedział Kot – pies nie jest obłąkany. Zgadzasz się z tym? – Chyba tak – odpowiedziała Alicja. – No, więc widzisz – ciągnął Kot – że pies warczy, jak się rozgniewa, a kiedy jest zadowolony – macha ogonem. Otóż ja normalnie warczę, kiedy jestem zadowolony, a macham ogonem, jak się rozgniewam. I dlatego jestem obłąkany.

- A skąd wiesz, że ty jesteś obłąkany? - Po pierwsze – odpowiedział Kot – pies nie jest obłąkany. Zgadzasz się z tym? – Chyba tak – odpowiedziała Alicja. – No, więc widzisz – ciągnął Kot – że pies warczy, jak się rozgniewa, a kiedy jest zadowolony – macha ogonem. Otóż ja normalnie warczę, kiedy jestem zadowolony, a macham ogonem, jak się rozgniewam. I dlatego jestem obłąkany.

Całkiem inaczej bowiem się czyta, kiedy się książkę samemu posiada.

Całkiem inaczej bowiem się czyta, kiedy się książkę samemu posiada.

Uśmiech nic nie kosztuje, a pozwala wiele zarobić.

Uśmiech nic nie kosztuje, a pozwala wiele zarobić.

Cokolwiek bowiem sądzić, nic w życiu nie jest ustalone raz na zawsze.

Cokolwiek bowiem sądzić, nic w życiu nie jest ustalone raz na zawsze.

Wyobraźnia dziecka zdolna jest tworzyć fantastyczne światy i mogą się w tych dziecinnych światach pojawiać złe duchy wzięte z zasłyszanych bajek. Nie zabraknie demonów, straszliwych Kościejów, czarownic, przecież jednak najbardziej wybujała wyobraźnia blednie wobec tego, co potrafili wymyślić dla dzieci uzbrojeni, dorośli ludzie.

Wyobraźnia dziecka zdolna jest tworzyć fantastyczne światy i mogą się w tych dziecinnych światach pojawiać złe duchy wzięte z zasłyszanych bajek. Nie zabraknie demonów, straszliwych Kościejów, czarownic, przecież jednak najbardziej wybujała wyobraźnia blednie wobec tego, co potrafili wymyślić dla dzieci uzbrojeni, dorośli ludzie.

W Kambodży jesteśmy jak żaby przed obliczem króla. Kiedy król rozkaże, wystawiamy głowy nad powierzchnię wody i rechoczemy. Kiedy da znak, chowamy się pod wodę. Ale jeśli wystawimy głowy bez pozwolenia, król zetnie je swoim mieczem. Widziałem wszystko i doświadczyłem wszystkiego. To bezcelowe. Młodzi ludzie, tacy jak pani, są pełni entuzjazmu. Chcą zrozumieć wiele rzeczy. Niepotrzebnie. Całe życie walczyłem na próżno; teraz czekam na śmierć. Jedyną rzeczą, której potrzeba człowiekowi, jest pokój na świecie, tak by mógł spokojnie uprawiać swój ogródek.

W Kambodży jesteśmy jak żaby przed obliczem króla. Kiedy król rozkaże, wystawiamy głowy nad powierzchnię wody i rechoczemy. Kiedy da znak, chowamy się pod wodę. Ale jeśli wystawimy głowy bez pozwolenia, król zetnie je swoim mieczem. Widziałem wszystko i doświadczyłem wszystkiego. To bezcelowe. Młodzi ludzie, tacy jak pani, są pełni entuzjazmu. Chcą zrozumieć wiele rzeczy. Niepo...

Przytoczę tu pewien epizod, który najlepiej zilustruje panujące podówczas stosunki między wydawcą a autorem. Pewnego dnia zgłosił się Stefan Żeromski z propozycją wydania »Dziejów grzechu«. Po ukazaniu się książki Żeromski zagroził firmie procesem sądowym, ponieważ drugi nakład dzieła firma wydała w ilości większej, niż to przewidywała umowa. Pierwsze wydanie »Dziejów grzechu«, które ukazało się w umownym nakładzie trzech tysięcy egzemplarzy, było po prostu rozchwytywane, wydawcy przystąpili więc natychmiast do drugiego wydania. Ostatecznie właściciele firmy starali się usilnie sprawę tę zatuszować i pogodzili się z autorem. Wkrótce potem Żeromski zawarł umowę z Jakubem Mortkowiczem, udzielając mu wyłącznego prawa wydawania wszystkich swoich utworów, które rozchodziły się w coraz to większym nakładzie. Warto przy tym zauważyć, że przeciętny nakład powieści średnio poczytnego autora wynosił w tych czasach śmiesznie małą liczbę dwóch tysięcy egzemplarzy”.

Przytoczę tu pewien epizod, który najlepiej zilustruje panujące podówczas stosunki między wydawcą a autorem. Pewnego dnia zgłosił się Stefan Żeromski z propozycją wydania »Dziejów grzechu«. Po ukazaniu się książki Żeromski zagroził firmie procesem sądowym, ponieważ drugi nakład dzieła firma wydała w ilości większej, niż to przewidywała umowa. Pierwsze wydanie »Dziejów grzechu«,...