Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Continuum" mnie wciągnęło, a ja je "wciągnęłam" wszystkimi zmysłami. Dawno nie czytałam takiej książki. Chociaż nie do końca wpisuje się w mój ulubiony klimat, to jest naprawdę niesamowita. Zaczyna się niepozornie – ot, facet je sobie jajeczniczkę i duma nad swoimi wydumanymi problemami, tak wydumanymi, bo ma pracę, żonę, dzieci, nieźle mu się powodzi i pewnie niejeden czytelnik zazdrości mu takiej normalności. Dłubie nie tylko w talerzu z jedzeniem, ale także w swojej pamięci, rozdrapuje stare rany… aż wreszcie znajduje możliwość cofnięcia czasu…
Ciekawa fabuła i zaskakujące zwroty akcji, kreacja bohaterów, piękny język, klimat, no i panorama Warszawy w różnym momentach jej rozwoju oraz świat w przyszłości i podróże w czasie - to wszytko można w niej znaleźć. Bardzo urzeka również potęga uczuć - miłości i przyjaźni - napędzających kolejne wydarzenia. Ile człowiek jest w stanie poświęcić dla drugiej osoby? Fakt, że każde zdarzenie, nawet to błahe, może mieć długotrwałe skutki, a majstrowanie przy wydarzeniach z przeszłości może być bardzo niebezpieczne, zmusza do refleksji.

"Continuum" mnie wciągnęło, a ja je "wciągnęłam" wszystkimi zmysłami. Dawno nie czytałam takiej książki. Chociaż nie do końca wpisuje się w mój ulubiony klimat, to jest naprawdę niesamowita. Zaczyna się niepozornie – ot, facet je sobie jajeczniczkę i duma nad swoimi wydumanymi problemami, tak wydumanymi, bo ma pracę, żonę, dzieci, nieźle mu się powodzi i pewnie niejeden...

Przeczytałam, bo mam taki zwyczaj, że nie porzucam lektury w połowie, ale każda kolejna książka z sagi "Pieśni lodu i ognia" coraz bardziej mnie rozczarowywała i nudziła.

Przeczytałam, bo mam taki zwyczaj, że nie porzucam lektury w połowie, ale każda kolejna książka z sagi "Pieśni lodu i ognia" coraz bardziej mnie rozczarowywała i nudziła.

Niesamowity klimat. Chce się czytać i na pewno kiedyś wrócę do tej książki

Niesamowity klimat. Chce się czytać i na pewno kiedyś wrócę do tej książki