Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nadal dobre, jednak nie tak jak pierwsza część. Rozwinięty wątek Sansy- którą naprawę bardzo ciężko lubić. Więcej opisów bitewnych co mnie akurat mniej pociąga. Ciekawie robi się też za sprawą Daenerys Targaryen, która powoli przestaje być bezwolną lalką. W pozytywnym kierunku idzie też postać Tyriona Lannistera- jego poczucie humoru nadaje kolorytu każdej scenie. Wyraźnie Tyrion staje się postacią kluczową. Jest to prawdziwa perełka na tle Aryi, Sansy czy Jona Snow- którym wyraźnie brak ikry.

Nadal dobre, jednak nie tak jak pierwsza część. Rozwinięty wątek Sansy- którą naprawę bardzo ciężko lubić. Więcej opisów bitewnych co mnie akurat mniej pociąga. Ciekawie robi się też za sprawą Daenerys Targaryen, która powoli przestaje być bezwolną lalką. W pozytywnym kierunku idzie też postać Tyriona Lannistera- jego poczucie humoru nadaje kolorytu każdej scenie. Wyraźnie...

Wahałam się czy czytać bo wrzawa wokół serialu mnie zniechęcała. W końcu z nudów sięgnęłam po książkę. Od razu mówię, że serialu nie oglądam. Wartka akcja, ciekawie skonstruowane postacie. Bardzo polubiła Neda Starka- i byłam bardzo rozczarowana jego śmiercią. Zdecydowanie najlepsza część sagi. Później Martin rozmienia się na drobne. Pięknie opisane Winterfall, czytając miałam własne wyobrażenie na temat najmniejszych detali- tak sugestywnie wszystko zostało opisane. Co ważne opisy- które nagminnie omijam (mam to opanowane do perfekcji;)) u Martina nie rażą bo są genialne wplecione w treść i wartką akcję.

Wahałam się czy czytać bo wrzawa wokół serialu mnie zniechęcała. W końcu z nudów sięgnęłam po książkę. Od razu mówię, że serialu nie oglądam. Wartka akcja, ciekawie skonstruowane postacie. Bardzo polubiła Neda Starka- i byłam bardzo rozczarowana jego śmiercią. Zdecydowanie najlepsza część sagi. Później Martin rozmienia się na drobne. Pięknie opisane Winterfall, czytając...

Mankel nie zawodzi. Zaporę przeczytałam w 2 dni. Szybka akcja. Chociaż mniej więcej od połowy wiemy kto jest mordercą, nie zmniejsza to poziomu naszej ciekawości. Zresztą jak prawie zawsze u Mankela. Jest chyba jedynym pisarzem u którego lubię opisy przyrody, pogody itp. Tylko on potrafi sprawić, że w upalne lipcowe popołudnie czuję klimat wietrznej, deszczowej, szwedzkiej jesieni i prawie idę podgrzać kakao. Zdecydowanie ekstraklasa.

Mankel nie zawodzi. Zaporę przeczytałam w 2 dni. Szybka akcja. Chociaż mniej więcej od połowy wiemy kto jest mordercą, nie zmniejsza to poziomu naszej ciekawości. Zresztą jak prawie zawsze u Mankela. Jest chyba jedynym pisarzem u którego lubię opisy przyrody, pogody itp. Tylko on potrafi sprawić, że w upalne lipcowe popołudnie czuję klimat wietrznej, deszczowej, szwedzkiej...