Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niesamowita powieść, którą czyta się z zapartym tchem. Bałam się, że się rozczaruję, ale jednak tak się nie stało. Czytałam ją całą sobą, czułam ją, śniła mi się. Wciągała, niczym najgorsza z antyutopii, niczym Huxley 2.0., który ledwie poruszył temat, zaś Glukhovsky stworzył wszystko ze szczegółami, które sprawiają, że ta z pozoru bardzo oderwana od rzeczywistości powieść, okazuje się hiperrealna. Wielki plus również za interakcję pisarza z czytelnikami.

Niesamowita powieść, którą czyta się z zapartym tchem. Bałam się, że się rozczaruję, ale jednak tak się nie stało. Czytałam ją całą sobą, czułam ją, śniła mi się. Wciągała, niczym najgorsza z antyutopii, niczym Huxley 2.0., który ledwie poruszył temat, zaś Glukhovsky stworzył wszystko ze szczegółami, które sprawiają, że ta z pozoru bardzo oderwana od rzeczywistości powieść,...

Nie byłam jedną z tych osób, które sięgnęły do twórczości Rowling jako dziecko. Zamiast tego, jako 24-latka, przeniosłam się w świat dziecka, po raz pierwszy w świat potteromaniaka. Nie bez przyczyny przeczytałam ową wersję, na swój sposób wyjątkową, o ile sam tekst, nawet bez ilustracji, broni od wielu lat swojej wyjątkowości. Jestem zachwycona. Tekstem, prostotą, a jednocześnie wymownością, ilustracjami, które tylko dodały atrakcyjności, a w żadnym wypadku nie zinfantylizowały powieści. Przede mną kolejne chwile wyrwane z młodości mojego pokolenia, które po nocach, z latarką w ręku, zaczytywało się w "Harrym Potterze".

Nie byłam jedną z tych osób, które sięgnęły do twórczości Rowling jako dziecko. Zamiast tego, jako 24-latka, przeniosłam się w świat dziecka, po raz pierwszy w świat potteromaniaka. Nie bez przyczyny przeczytałam ową wersję, na swój sposób wyjątkową, o ile sam tekst, nawet bez ilustracji, broni od wielu lat swojej wyjątkowości. Jestem zachwycona. Tekstem, prostotą, a...

Nie chcę się rozpisywać o książce, o której i tak wiele zostało powiedziane. Dodam tylko krótko: czytałam ją parę miesięcy temu, a nadal wracam myślami do wyimaginowanego świata udoskonaleń. Czy aby na pewno, tak odległego od naszego?

Nie chcę się rozpisywać o książce, o której i tak wiele zostało powiedziane. Dodam tylko krótko: czytałam ją parę miesięcy temu, a nadal wracam myślami do wyimaginowanego świata udoskonaleń. Czy aby na pewno, tak odległego od naszego?