Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Odnoszę wrażenie, że w tej książce żadne słowo nie jest przypadkowe, co bardzo mnie cieszy, a bohaterowie są konsekwentni w swej niekonsekwentności. Chaos który panuje w tej książce z pewnością wielu zniechęci do dalszego czytania jeśli nie są wielbicielami tego gatunku. Fanom Kurta Vonneguta z pewnością się spodoba. Pozycja obowiązkowa. Polecam!

Odnoszę wrażenie, że w tej książce żadne słowo nie jest przypadkowe, co bardzo mnie cieszy, a bohaterowie są konsekwentni w swej niekonsekwentności. Chaos który panuje w tej książce z pewnością wielu zniechęci do dalszego czytania jeśli nie są wielbicielami tego gatunku. Fanom Kurta Vonneguta z pewnością się spodoba. Pozycja obowiązkowa. Polecam!

Lubię Panią Karolinę ale mnie również jej książka rozczarowała. Wiadomo, że opinia w niej zawarta na temat ludzi w niej opisanych jest opinią Pani Karoliny i tu zastrzeżeń nie mam. Wkurza mnie to, że niektóre "przypadki" oceniła "na nie", nie podając konkretnych powodów, które chcąc czy nie chcąc, skłoniłyby czytelnika do przyznania jej racji. Opinie w stylu "nie lubię bo nie i już" nie stanowią dla mnie wartości.
Czasem denerwował mnie też język Pani Karoliny - rozumiem, że słowo "siksa" lub temu podobne, mogą pojawić się na wizji (tu mi nie przeszkadza), jednakże jeśli bezsensownie pojawia się w książce, to powoduje to u mnie odrazę co sprawia jednocześnie, że więcej po tę książkę nie sięgnę.

Lubię Panią Karolinę ale mnie również jej książka rozczarowała. Wiadomo, że opinia w niej zawarta na temat ludzi w niej opisanych jest opinią Pani Karoliny i tu zastrzeżeń nie mam. Wkurza mnie to, że niektóre "przypadki" oceniła "na nie", nie podając konkretnych powodów, które chcąc czy nie chcąc, skłoniłyby czytelnika do przyznania jej racji. Opinie w stylu "nie lubię...

Ktoś wpadł na genialny pomysł, który wydał nam się wtedy znakomity, a który teraz musi się wydawać czymś obrzydliwym.
Ktoś - zdaje się, że jeden z pilotów - zdjął ze stojaka mikrofon i przybliżył go do bełkoczących warg "Papy".
Teraz jego śmiertelny charkot i spazmatyczne jęki odbiły się echem od nowych budynków.

Kocia Kołyska
Kurt Vonnegut

Ten fragment doprowadził mnie do tarzania się ze śmiechu co wywołało ogólne zdziwienie na twarzy mojej siostry.
Książka jest tak zabawna w całej tej dosłowności, ironii i pesymizmie, że czytając ją nie można się nie uśmiać.
Polecam! Zadziwiająco poprawia humor ale i skłania do refleksji :)

Ktoś wpadł na genialny pomysł, który wydał nam się wtedy znakomity, a który teraz musi się wydawać czymś obrzydliwym.
Ktoś - zdaje się, że jeden z pilotów - zdjął ze stojaka mikrofon i przybliżył go do bełkoczących warg "Papy".
Teraz jego śmiertelny charkot i spazmatyczne jęki odbiły się echem od nowych budynków.

Kocia Kołyska
Kurt Vonnegut

Ten fragment doprowadził mnie...